Γεώργιος Δαβάκης - Συμπαραστάτης του Δημότη & της Επιχείρησης του Δήμου Πειραιά

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΔΑΒΑΚΗΣ
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ε.α. – ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
ΕΠΙΤ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (ΣΕΠΕΟ)
ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ ΥΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ

Γεννήθηκε στο Πειραιά στις 20 Νοεμβρίου 1915 και πέθανε στο Νοσοκομείο της Αεροπορίας στις 8 Απριλίου 1998. . Σύζυγός του ήταν η επί σειρά Δημοτική Σύμβουλος Νέας Σμύρνης και Διευθύντρια του ιδιαιτέρου Γραφείου του Υφυπουργού Συγκοινωνιών (1955) και Εθνικής Αμύνης (1956- 1957) Δημητρίου Δαβάκη, Νιόβη Δαβάκη, με την οποία απέκτησαν δύο (2) τέκνα το Γεώργιο και τη Νινέτα.

Τις εγκύκλιες σπουδές του περάτωσε στο 4ο εξατάξιο Γυμνάσιο Πειραιά. Το έτος 1934 έλαβε μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής Αεροπορίας (Ικάρων), όπου φοίτησε μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου 1937 (4η Σειρά) και ονομάσθηκε Ανθυποσμηναγός Χειριστής (Ιπτάμενος). Αμέσως μετά φοίτησε στη Σχολή Γενικής Εκπαίδευσης και Ειδικοτήτων (ΣΓΕΕ), όπου έλαβε και το πτυχίο του παρατηρητή (1937-1938). Μετά το πέρας της πιο πάνω εκπαίδευσης τοποθετήθηκε στην Αεροπορική Βάση Φαλήρου (ΑΒΦ) της Ναυτικής Αεροπορίας. Διατέθηκε στην 11η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας όπου διετέλεσε Διοικητής Σμήνους Επιχειρήσεων και Διοικητής της προκεχωρημένης Βάσης Βαλτουδίου Μηλίνας Νομού Μαγνησίας (Νότιο Πήλιο). Με το από 7-9-1940 Β.Δ. που κοινοποιήθηκε με την υπ’αρ. 34929/5926/11-9-1940 Δ.Υ.Α. προάγεται στο Βαθμό του Ιπταμένου (ΙΓΥ) Υποσμηναγού. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου (1940), ως Διοικητής Σμήνους Επιχειρήσεων της 11ης Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας (ΜΝΣ) έλαβε μέρος σε πολλές Αποστολές Συνοδειών, Προστασίας Φίλιων νηοπομπών εκτέλεσης Ανθυποβρυχιακών περιπολιών ως και βομβαρδισμών εχθρικών υποβρυχίων και εχθρικών παρακτίων στόχων με υδροπλάνα «FaireyIII F». Στις 23 Απριλίου 1941 και ενώ είχε μετατεθεί στην 13η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, ως Διοικητής Σμήνους Επιχειρήσεων, σχεδίασε – οργάνωσε και εκτέλεσε Μεταστάθμευση και υπό συνεχείς Γερμανικούς Αεροπορικούς Βομβαρδισμούς και Πολυβολισμούς – ηγήθηκε Αεροπορικού Σχηματισμού, πέντε (5) Αεροσκαφών τύπου ANSON και διαμέσου ΜΑΛΕΜΕ Κρήτης, οδήγησε με επιτυχία και ασφάλεια Αεροσκάφη και πληρώματα στη Μέση Ανατολή (Μάρσα Ματρούχ Αιγύπτου) για τη συνέχιση κατά του Άξονα αγώνα. Λίγο νωρίτερα, κατά τις ημέρες των Βομβαρδισμών του Μαρτίου και Απριλίου 1941, του Λεκανοπεδίου Αττικής από Γερμανικά Αεροσκάφη, (Παρασκευή 28 Μαρτίου και Τρίτη 2 Απριλίου), δύο φορές, εκτελώντας περιπολία και συνοδεία Νηοπομπής, ως Χειριστής Αεροσκάφους Ελαφρού Βομβαρδισμού τύπο ANSON, τη μία φορά με Παρατηρητή τον Σμηνία Ιπτ.Βασίλειο Κουρδή και την δεύτερη με Παρατηρητή τον Επισμηνία Ιπτ.Δημήτριο Γαλανάκο, βρέθηκε στο δρόμο Γερμανικών Αεροσκαφών, που είχαν ως προορισμό το Βομβαρδισμό ευπαθών στόχων του Λεκανοπεδίου Αττικής (Αεροδρόμια Ελληνικού, Ελευσίνας, Πάχης Μεγάρων, Ναύσταθμου Σαλαμίνας, Λιμένων και Βιομηχανιών, Πειραιά, Φαλήρου, Περάματος, Κερατσινίου, Ελευσίνας, Αίγινας, Πόρου κλπ). Με δική του πρωτοβουλία προσπάθησε με διάφορους ελιγμούς και επικίνδυνους χειρισμούς και κυρίως χαμηλή πτήση, κατάφερε να παραπλανήσει τους εχθρικούς Σχηματισμούς και να εξαναγκάσει τους Γερμανούς Πιλότους να αποχωρήσουν και να ματαιώσουν την Αποστολή τους (βομβαρδισμούς), υπό το φόβο της πτώσης εξαιτίας της μεγάλης παραμονής τους στον αέρα, με αποτέλεσμα την ελάττωση των καυσίμων τους και του φόβου της πτώσης τους. Για τις παράτολμες αυτές ενέργειες τόσο ο Αρχηγός του Στόλου Υποναύαρχος Επαμ.Καββαδίας, όσο και ο Διοικητής της Ανωτέρας Διοίκησης Αεροπορίας Ναυτικού (ΑΔΑΝ) Σμήναρχος Ιπτ.Χρ.Μοσχοβίνος, εξέφρασαν την Ευαρέσκειά τους και πρότειναν την Απονομή Ηθικών Αμοιβών. Στη 13η Μοίρα υπηρέτησε συνεχώς ως Διοικητής Σμήνους Επιχειρήσεων μέχρι τον Ιούλιο του 1942 (Αεροσκάφη ANSONS Blenheim), που προσκολλήθηκε στο Υπουργείο Αεροπορίας Μέσης Ανατολής και ανέλαβε την Οργάνωση, Διοίκηση και Εκπαίδευση της νεοσυσταθείσας Μονάδος Νεοσυλλέκτων (επιλογή Υποψηφίων Αξιωματικών, Υπαξιωματικών, Σμηνιτών διαφόρων ειδικοτήτων) στο ΚΑΜΠΡΙΤ Αιγύπτου, μέχρι τον Ιανουάριο του 1943. Με την υπ’αρ.13347/15-11-1942 προάγεται κατ’ εκλογή στο βαθμό του Σμηναγού Ιπταμένου. Από τον Ιανουάριο 1943 μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου 1943 τοποθετήθηκε Διευθυντής Ασφαλείας (Α2) στο Υπουργείο Αεροπορίας Μέσης Ανατολής. Με την υπ’αρ.19058/8-9-1943 Διαταγή, τοποθετείται στην 13η Μοίρα Ελαφρού Βομβαρδισμού και εκπαιδεύεται στα νέα Αεροσκάφη Ελαφρού Βομβαρδισμού ΜΠΑΛΤΙΜΩΡ. Τον Μάρτιο 1944 προσκολλήθηκε στο Υπουργείο Αεροπορίας Μέσης Ανατολής (ΥΑ/ΜΑ), προκειμένου να εισαχθεί και χειρουργηθεί στο Νοσοκομείο της Βασιλικής Αεροπορίας (ΓΝΕΒΑ), μετά από τραυματισμό του κατά τη διάρκεια νυκτερινής μικτής Ελληνοβρετανικής Αεροναυτικής Άσκησης (Ελεύθερη πτώση με Αλεξίπτωτο). Με το από 5-8-1944 Β.Δ. «περί κλιμακώσεως σειρών Αξιωματικών Σχολής Αεροπορίας (Ικάρων) κοινοποιηθέντος με την υπ’αρ.21520/20-8-44 Δ.Υ.Υ. λογίσθηκε ως ημερομηνία προαγωγής του εις Σμηναγόν η 1-8-1942. Την 1η Αυγούστου 1944, προάγεται κατ’εκλογή σε Επισμηναγό Ιπτάμενο. Το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου 1944, Κομμουνιστές του ΚΚΕ και της ΟΠΛΑ, εισέβαλαν στο πατρικό του σπίτι, στο Πειραιά (Αγία Σοφία) και συνέλαβαν τον Μακεδονομάχο συνταξιούχο Σιδηροδρομικό πατέρα του Γεώργιο Δαβάκη, τη μητέρα του Σταυρούλα Δαβάκη, το Γένος Κυρίμη, και τους δύο φοιτητές αδελφούς του Δημήτριο και Χρήστο Δαβάκη. Τους οδήγησαν στο Κοκκινόβραχο Πειραιά και εκεί ξημερώματα Χριστουγέννων 1944 τους εκτέλεσαν (εν ψυχρώ) και χωρίς καμία αιτία!

Στις 2 Απριλίου 1945 επαναπατρίζεται και εγγράφεται στη δύναμη του Υπουργείου Αεροπορίας, διαγραφείς από την ΑΔΑ/Μ.Α. Τον Απρίλιο του 1946 ανέλαβε καθήκοντα Υπασπιστού, Υπουργού Εθνικής Αμύνης και παράλληλα Υπασπιστού Αρχηγού ΓΕΑ ως και Διοικητού της Μονάδας ΓΕΑ, μέχρι τον Ιούνιο του 1947. Τον Ιούλιο του 1947 τοποθετήθηκε ως Υποδιοικητής, της ΑΒΕ, και συγχρόνως, Διοικητής του Εκπαιδευτικού Κέντρου Ανανέωσης Πτυχίων Ιπταμένων (ΕΚΑΠΙ) και Διευθυντής Ασφαλείας (Α2), της Αεροπορικής Βάσης Ελευσίνας (ΑΒΕ). Παράλληλα ορίσθηκε και Στρατοπεδάρχης της Βάσης. Κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου (εμφυλίου), έλαβε μέρος σε όλες της Επιχειρήσεις του. Την 1η Μαρτίου 1949, προάγεται κατ’εκλογή στο βαθμό του Αντισμηνάρχου Ιπταμένου, και τον Νοέμβριο του 1949 τοποθετείται ως Διοικητής του Διεθνούς Αερολιμένα Ελληνικού και προσωρινός Αρχηγός Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), μέχρι τον Μάρτιο του 1950.
Με Διαταγή του ΓΕΑ τοποθετείται αρχικά ως Διοικητής της 127 Σμηναρχίας Αεροπορικής Βάσεως (127 ΣΑΒ) και Υποδιοικητής της Αεροπορικής Βάσης Φαλήρου (ΑΒΦ). Μετά από μικρό χρονικό διάστημα τοποθετείται Διοικητής της Αεροπορικής Βάσης Φαλήρου (ΑΒΦ), από τον Μάρτιο του έτους 1950 μέχρι τον Ιούλιο του έτους 1952. Κατά το ίδιο διάστημα διετέλεσε και Διοικητής της Ελληνικής Αεροπορικής Αστυνομίας (ΕΑΑ). Από τον Ιούλιο του έτους 1952 έως τον Οκτώβριο του έτους 1952 τοποθετείται ως Υποδιοικητής και Στρατοπεδάρχης της Αεροπορικής Βάσης Τατοϊου, ενώ παράλληλα εκτελεί και τα καθήκοντα του Επιτελάρχη 29ου Αρχηγείου Αντιαεροπορικής Άμυνας (29ΑΑΑ).

Με την υπ’αρ. 1714/7-10-1952 Διαταγή ΓΕΑ, τοποθετείται στο ΓΕΑ και αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Διευθυντού Προσωπικού (Β4) – (Προσωπάρχης). Με την υπ’αρ. Υ.1686/10-12-1952 Διαταγή Υ.ΕΘ.Α./ΓΕΑ, του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Αρχηγού Β’ Κλάδου ΓΕΑ, ενώ παράλληλα διατήρησε και τα καθήκοντα του Διευθυντού Διευθύνσεως Προσωπικού. Με το από 16-8-1953 Β.Δ., που κοινοποιήθηκε με την υπ’αρ.12567/19-8-53 Διαταγή, προάγεται κατ’εκλογή στο Βαθμό του Σμηνάρχου. Μ την υπ’αρ.Υ. 20928/23-10-1954 Διαταγή ΓΕΑ του ανατίθενται τα καθήκοντα του Διευθυντού Ασφαλείας ΓΕΑ και ΥΠΑ (Γενική Διεύθυνση) μέχρι τον Απρίλιο του 1957. Παράλληλα με τα πιο πάνω καθήκοντα στις 29-2-1956 του ανατέθηκαν και τα καθήκοντα του Διευθυντού Στρατιωτικού Γραφείου του Υφυπουργού Εθνικής Αμύνης (ΥΦΕΘΑ) Δημητρίου Δ.Δαβάκη. Με την υπ’αρ. Ε.21238/21-2-1957 Διαταγή ΓΕΑ, τοποθετείται στο ΝΑΤΟ/Παρίσι, ως Επιτελής και Αναπληρωτής του Ε.Σ.Α.Ε Παρισίων, μέχρι 16 Αυγούστου 1959 και Ε.Σ.Α.Ε. Παρισίων από τις 16 Αυγούστου 1959 μέχρι τις 26-10-1959. Στις 16 Αυγούστου 1959, προάγεται κατ’ εκλογή στο βαθμό του Ταξιάρχου ΕΒΑ. Με την υπ’αρ. Ε.112950/7-11-1959 του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Διευθυντού Ασφαλείας ΓΕΑ και ΥΠΑ, ενώ από τον Νοέμβριο του έτους 1961 του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Γενικού Διευθυντού Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων ΓΕΑ ως και τα καθήκοντα του Βοηθού Αρχηγού ΓΕΑ συγχρόνως. Στις 24 Μαρτίου 1962 προάγεται στο βαθμό του Υποπτεράρχου και στις 28-3-1962, με το υπ’αρ.79 ΦΕΚ (τεύχος Γ), τίθεται σε αποστρατεία, μετά από αίτησή του. Από τον Απρίλιο του έτους 1962 μέχρι τις 16 Ιουνίου 1963, με Απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών (θέματα Δημόσιας Τάξης) Δημητρίου Δ.Δαβάκη, τοποθετείται και αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Γενικού Διευθυντού του Επιτελείου και του Πολιτικού Γραφείου του Υφυπουργού.
Από το Δεκέμβριο του 1974 μέχρι το Φεβρουάριο του 1977 αναλαμβάνει καθήκοντα Ειδικού Συμβούλου του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών Γεωργίου Βογιατζή για θέματα Πολιτικής Αεροπορίας.
Διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας (ΕΑΑΑ) και Μέλος του Δ.Σ. του ΝΙΜΤΣ, Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Προβολής / Προωθήσεως Ελληνικής Οικονομίας (ΣΕΠΕΟ), Πρόεδρος του Ελληνολιβυκού Συνδέσμου, Πρόεδρος της Ελληνικής Αναδημιουργικής Κίνησης (ΕΛΑΚ), Πρόεδρος της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων και Πρόεδρος της Βασιλικής Εθνικής Παράταξης Ελλήνων Αγωνιστών.

Προς τιμή του έχουν ιδρυθεί από Ξένες και Ελληνικές προσωπικότητες η «Ακαδημία Πολέμου και Διπλωματίας, Πτέραρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης» και το «Διεθνές Ίδρυμα Προαγωγής Ευρωαμερικανικών Σχέσεων», Πτέραρχοι Λ.Νόρσταντ και Κ.Δαβάκη».

Μετά την αποστρατεία του, επιλέχτηκε, τον Μάρτιο του 1967, από τον τότε Πρωθυπουργό και Αρχηγό της ΕΡΕ, Καθηγητή Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ως Υποψήφιος Βουλευτής της Β’ Περιφέρειας Αθήνας. Στη μέση όμως του Προεκλογικού Αγώνα και συγκεκριμένα στις 21 Απριλίου 1967, έγινε η Στρατιωτική Επέμβαση και οι Εκλογές ματαιώθηκαν!
Μετά τη Μεταπολίτευση, στις Βουλευτικές Εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977, έλαβε μέρος, ως Υποψήφιος Βουλευτής της Β’ Περιφέρειας Αθήνας, με την «Εθνική Παράταξη» του πρ.Πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου και του πρ.Υπουργού Σπύρου Θεοτόκη. Η «Εθνική Παράταξη», έλαβε ποσοστό 6,82%, με αριθμό ψήφων 349.998 και εξέλεξε 5 Βουλευτές, από τους οποίους έναν στη Β’ Περιφέρεια Αθήνας. Ο Κ.Δαβάκης μεταξύ 32 συνυποψηφίων του, κατατάχτηκε 2ος επιλαχών Βουλευτής.
Τον Ιανουάριο του 1982, μετά από προσωπική πρόσκληση του τότε Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, προσεχώρησε στη ΝΔ και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, του ανέθεσε τα καθήκοντα Συμβούλου Ασφαλείας του Προέδρου του Κόμματος.

ΓΛΩΣΣΕΣ : Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Αραβικά

Αποφοίτησε με επιτυχία και έλαβε πτυχία ή βεβαιώσεις Σπουδών από:

- Σχολή Ικάρων (4η Σειρά) Τμήμα Ιπταμένων Χειριστών
- Σχολή Γενικής Εκπαίδευσης και Ειδικοτήτων (ΣΓΕΕ) όπου έλαβε και το Πτυχίο του Παρατηρητή
- Σχολή Ναυτικής Συνεργασίας
- Σχολή OTU Δικινητηρίων Αεροσκαφών (Αίγυπτος-Μέση Ανατολή)
- Βρετανική Σχολή Ασφαλείας και Πληροφοριών Μέσης Ανατολής
- Κέντρο Εκπαίδευσης Κυβερνητών DAΚOTA
- Κέντρο Συνεργασίας Αεροπορίας – Στρατού – Ναυτικού
- Βρετανική Σχολή Αλεξιπτωτιστών και Υποβρυχίων Καταστροφών Μέσης Ανατολής Ειδικής Μονάδας Επιδρομών L.Detachement στη Ναυτική Βάση ΚΑΜΠΡΙΤ.
- Σχολή Εθνικής Αμύνης NATO/Παρίσι, Σεμινάρια «Γεωπολιτική Στρατηγική» «Στρατηγική Ισχύς των Κρατών Μελών του ΝΑΤΟ» «Στρατηγική του Πολέμου» «Άμυνα και Διεθνής Ασφάλεια»
- Σχολή Ειδικών Όπλων του ΝΑΤΟ, στο Obezammezgan της Βαυαρίας Δυτικής Γερμανίας.
- Στην Αμερικανική Στρατιωτική Υπηρεσία JUSMAG (Αθήνα) Σεμινάριο με θέμα «Κατασκοπεία – Αντικατασκοπεία»
- Σχολή Εθνικής Ασφαλείας, της Γενικής Διεύθυνσης Εθνικής Ασφαλείας (ΓΔΕΑ) του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, Σεμινάρια με θέμα «Προπαγάνδα» και «Αντιμετώπιση του Όχλου και της τρομοκρατίας»
- Σπούδασε επίσης «Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες» ως και «Οργάνωση – Διοίκηση».

Συγγραφικό Έργο:

1) Η Ουγγρική Επανάστασις (22 Οκτωβρίου 1956)
2) Η Εξέγερσις του Πόζναν Πολωνίας (28 Ιουνίου 1956)
3) Η Ανθελληνική Δράσις του ΚΚΕ από της Ιδρύσεώς του 7 Νοεμβρίου 1918 εις τον Πειραιά μέχρι σήμερον (Οκτώβριος 1959)
4) Η Δίκη του Μανώλη Γλέζου και η περί αυτής Κομμουνιστική Προπαγάνδα (Αύγουστος 1959)
5) Τα Βασικότερα Αίτια της προσφάτου Επιθετικής Στάσεως των Κινέζων εις την Ν.Α. ΑΣΙΑΝ (20 Σεπτεμβρίου 1959)
6) Αι Σοβιετικαί θέσεις και η Κομμουνιστική Προπαγανδιστική Εκστρατεία επί των Βασικότερων Διεθνών Προβλημάτων και αι Απώτεραι Επιδιώξεις του Διεθνούς Κομμονισμού (2 Ιουλίου 1959)
7) Η Συνάντησις Αϊζενχάουερ – Χρουστσώφ (6 Αυγούστου 1959)
8) Αι Τελευταίαι εξελίξεις της Μαρξιστικής – Λενινιστικής Θεωρίας (14 Νοεμβρίου 1959)
9) Ανασκόπησις Γεγονότων εις την Βαλκανικήν και Μέσην Ανατολήν (4 Φεβρουαρίου 1957 και 20 Νοεμβρίου 1959)
10) Ο Αγών των Υποδούλων Λαών κατά του Κομμουνισμού από το 1950 έως και το 1956
11) Η Ζωή στη Πολωνία (1955)
12) Πυρομαχικά χρησιμοποιούμενα από την ΕΒΑ (1960)
13) Η Προσφορά των Βασιλέων της Ελλάδος στο Έθνος από τον Όθωνα και Αμαλία έως τον Κων/νον και Άννα Μαρία (1974)
14) Στρατηγός Γ. Γρίβας-Διγενής – Ο Θρυλικός Αρχηγός της «Χ» – Ο Ασυμβίβαστος Αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. (1960)
15) Ατομικός – Βιολογικός – Χημικός Πόλεμος (ΑΒΧ) (1961)
16) Σύστημα Επιλογής – Κατάταξης και Εκπαίδευσης Σμηνιτών και Δοκίμων Εφέδρων Υπαξιωματικών και Αξιωματικών (1954)
17) Από τα Ελικοφόρα Αεροπλάνα εις τα Αεριωθούμενα (1961)

Αφιέρωμα από το Αεροπορικό Περιοδικό "Αιθέρες" - Ιούλιος 2000

"Η Αεροπορία Ναυτικής Συνεργασίας κατά τον πόλεμο του 1940-1944"

ΕΙΔΙΚΗ ΤΕΛΕΤΗ ΤΙΜΗΣ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΙΜΗΤΙΚΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΑΛΛΙΟΥ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΤΕΡΑΡΧΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Γ. ΔΑΒΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΡΙΜΙΝΙΤΩΝ-ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΩΝ

Το συνημμένο Βιογραφικό Σημείωμα του Υποπτέραρχου Κωνσταντίνου Γ. Δαβάκη μετά από εντολή του Αρχηγού ΓΕΑ Αντιπτεράρχου Δημητρίου Λυτζεράκου, συντονίστηκε από τον Διευθυντή Δημοσίων Σχέσεων και Εκπρόσωπο Τύπου του ΓΕΑ, Ταξίαρχο (Ι) Μιχαήλ Κωστάκο και συντάχθηκε μαζί με τους:

α) Αντιπτέραρχο Γεώργιο Αντωνάκο τ.Αρχηγό ΓΕΑ,

β) Αντιπτέραρχο Μιχαήλ Κοντολέφα τ.Αρχηγό ΑΤΑ και Υπαρχηγό ΓΕΑ,

γ) Επίτιμο Αντιστράτηγο Αριστόδημο Μπουλούκο, τ. Βουλευτή και Στρατιωτικό Συγγραφέα,

δ) Υποπτέραρχο Ηλία Καρταλαμάκη, Συγγραφέα Ιστορίας Πολεμικής Αεροπορίας,

ε) Ταξίαρχο Αεροπορίας Νικόλαο Παγώνη, τ. Διευθυντή Α’ Κλάδου ΓΕΑ,

στ) Σμήναρχο και Κυβερνήτη Ολυμπιακής Αεροπορίας Ιωάννη Σταματελόπουλο τ. Καθηγητή Σχολής Ικάρων στο μάθημα «Ιστορία της Αεροπορίας»,

ζ) Ταξίαρχο Αεροπορίας Κωνσταντίνο Λιάτη, Τακτικό Καθηγητή Σχολής Ικάρων στο μάθημα της Χημείας,

η) Χαρίλαο Μαντούβαλο, Αντινομάρχη Αθηνών, τ. Γεν. Διευθυντή ΗΛΠΑΠ και Αναπ. Γενικό Διευθυντή Πολιτικού Γραφείου Πρωθυπουργού Τζ. Τζαννετάκη,
θ) Υποπτέραρχο Ιατρό Βενετσάνο Πολυμενάκο, Αντιπρόεδρο Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας,

ι) τ. Πρόεδρο Σωματείου Εργαζομένων στο ΚΕΑ Σταύρο Κοττέα,

και αναγνώσθηκε στα Γραφεία του «Πανελλήνιου Συνδέσμου Πολεμιστών Εκστρατευικών Σωμάτων Μέσης Ανατολής Ριμινιτών – Ιερολοχιτών» στις 15 Οκτωβρίου 2000 από τον Πρόεδρο του ανωτέρω Συνδέσμου Γεώργιο Δεσποτάκη κατά τη διάρκεια διοργανωθείσας ειδικής τελετής από τον προαναφερθέντα Σύνδεσμο και Απονομής από τον Πρόεδρο Γεώργιο Δεσποτάκη Τιμητικού Διπλώματος μετά Αναμνηστικού Μεταλλίου μετά θάνατο, στον ήρωα Υποπτέραρχο (Ι) Κωνσταντίνο Γ.Δαβάκη «Εις αναγνώρισιν της συμμετοχής του εις τον αγώνα απελευθερώσεως της πατρίδος μας από τους κατακτητάς».

Την ειδική αυτή τελετή πέραν των ανωτέρω παραστάντων τίμησαν με την παρουσία τους οι τ. Πρωθυπουργοί Τζαννής Τζαννετάκης και Ιωάννης Γρίβας, οι τ. Υπουργοί και Βουλευτές Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Γ. Τζιτζικώστας, Εμμ. Κεφαλογιάννης, Ι. Κεφαλογιάννης, Μιχ. Παπαγιάννης, Άννα Συνοδινού, Αθ. Κρίκος, Γ. Μπουγάς, Επαμ.Ζαφειρόπουλος, Νικ.Αναγνωστόπουλος, Αθ.Δαβάκης, Διονύσης Μπουλούκος, οι Δήμαρχοι Γρηγόρης Κασιδόκωστας, Γ.Σιότροπος, οι Εκδότες Ιωάννης Μάστορας (Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»), Πέτρος Κωστόπουλος (ΙΜΑΚΟ), Γεώργιος Γεωργαλάς, οι καθηγητές Αλέξ. Κατσαντώνης, Παναγ. Συμεωνίδης, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Υπηρετήσαντων στην Αεροπορική Μονάδα Νεοσυλλέκτων Αεροπορίας στο ΚΑΜΠΡΙΤ Αιγύπτου Λεωνίδας Βράϊλας (ο Κ. Δαβάκης υπήρξε ο πρώτος Διοικητής), ο Γενικός Επίτροπος των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων Παναγιώτης Κυρίμης, οι Στρατηγοί Γεώργιος Κωστάκης, Δημ. Χονδροκούκης, Κων/νος Κατσιμίχας, Μιχ. Λιναράς, Όμηρος Παπαδόπουλος, Θεόφ. Σίμογλου, Στέφ. Κουμπής, Παναγ. Πάνου, οι Πτέραρχοι Αλ. Παπανικολάου, Ι. Αναγνωστόπουλος, Λάμπρος Πρωτόπαππας, Ι. Δημακογιάννης, Ευάγγελος Καρύδης, Βασ. Πειρασμάκης, Παναγ. Θωμόπουλος, Γεώργιος Βαγιακάκος, Χρ. Μέγγουλης, Εδμ. Λάϊτμερ, Κων/νος Καράμπελας, Παναγ. Σκούρας-Στραβοράβδης, ο Ναύαρχος ΠΝ Ιωάννης Καρράς, ο τ. Πρόεδρος Κοινότητας Πύργου Διρού και Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Πολιτικών Συνταξιούχων Πολεμικής Αεροπορίας Μιχ. Εξαρχάκος, ο Πρόεδρος της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων Βασ. Εξαρχάκος, ο Πρόεδρος της Αδελφότητας των Απανταχού Κρητών Αντώνης Αρχοντάκης, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δικαίου των Μεταφορών και τ. Αθλητικός Δικαστής Δικηγόρος Σπυρογιάννης Διονυσάτος και άλλοι.

Το Τιμητικό Δίπλωμα και το Αναμνηστικό Μετάλλιο παραδόθηκαν από τον Πρόεδρο και τον Γεν. Γραμματέα του Συνδέσμου κ.κ. Γεώργιο Δεσποτάκη και Ευάγγελο Φανερό στον υιό του αείμνηστου Πτεράρχου Κων/νου Δαβάκη, Δικηγόρο και Ανωτ. Αξιωματικό Αεροπορίας Γεώργιο Δαβάκη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Γ. ΔΑΒΑΚΗ
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΥ – ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ
ΕΠΙΤ. ΠΡΟΕΔΡΟY ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΩΘΗΣΕΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Αναγνώσθηκε από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Γεώργιο Δεσποτάκη στις 15/10/2000

Γεννήθηκε στο Πειραιά στις 15 Οκτωβρίου 1915 από Μανιάτες γονείς, τον Μακεδονομάχο και απόγονο αγωνιστών του 1821 Γεώργιο Βρ. Δαβάκη και την Σταυρούλα Κυρίμη.

Οι γονείς του (Γεώργιος και Σταυρούλα) και τα αδέλφια του Δημήτριος (Φοιτητής Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών – Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) και Χρήστος (Φοιτητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Παντείου συγχρόνως) στις 24 Δεκεμβρίου 1944, συνελήφθησαν από το σπίτι τους στον Πειραιά (Αγίου Όρους 8, Αγία Σοφία) από Ρώσο εκτελεστή και Έλληνες συμμορίτες και δολοφονήθηκαν στον Κοκκινόβραχο του Πειραιά, με μόνο αιτιολογικό ότι ο υιός και αδελφός τους Κωνσταντίνος, ως Αξιωματικός Ιπτάμενος της Πολεμικής Αεροπορίας αγωνιζόταν για την απελευθέρωση της Πατρίδας, πολεμώντας τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές.

Παντρεύτηκε την επί σειρά ετών Δημοτική Σύμβουλο Ν. Σμύρνης και Διευθύντρια του ιδιαιτέρου Γραφείου τού τότε Υφυπουργού Συγκοινωνιών και Εθνικής Αμύνης Δημητρίου Δαβάκη και του τ. Πρωθυπουργού Σπύρου Μαρκεζίνη, Νιόβη Δαβάκη με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Γεώργιο Ανωτ. Αξιωματικό Αεροπορίας, Δικηγόρο Παρ’ Αρείω Πάγω και Αντιπρόεδρο και Μέλος του Δ.Σ. της Ολυμπιακής Αεροπλοϊας και την Αντωνία – Νινέτα Καθηγήτρια Γαλλικής Γλώσσας.

Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του από το 4ο εξατάξιο Γυμνάσιο (σήμερα Λύκειο) Πειραιά, έλαβε μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις του έτους 1934 και εισήχθη στη Σχολή Ικάρων (4η Σειρά) από την οποία απεφοίτησε το 1937 και ονομάστηκε Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος.

Σπούδασε επίσης Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες ως και Οργάνωση – Διοίκηση. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στη Πολεμική Αεροπορία φοίτησε στη «Σχολή Γενικής Εκπαίδευσης και Ειδικοτήτων (Σ.Γ.Ε.Ε.), όπου έλαβε και το Πτυχίο του Παρατηρητή – Βομβαρδιστή και στη Σχολή Ναυτικής Συνεργασίας. Επίσης, στη Μέση Ανατολή εκπαιδεύτηκε στη «Βρετανική Σχολή Αλεξιπτωτιστών και Υποβρυχίων Καταστροφών Μέσης Ανατολής, Ειδική Μονάδα Επιδρομών L. Detachement» με έδρα τη Ναυτική Βάση ΚΑΜΠΡΙΤ (1943), στο σχολείο OTU, δικινητήριων Αεροσκαφών, στη Βρετανική Σχολή Ασφαλείας και Πληροφοριών Μέσης Ανατολής, ενώ στο Παρίσι (1957) παρακολούθησε στη Σχολή Εθνικής Αμύνης του ΝΑΤΟ σεμινάρια με θέματα α) «Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς των Κρατών Μελών του ΝΑΤΟ», β) «Η Στρατηγική του Πολέμου» και γ) «Άμυνα και Διεθνής Ασφάλεια ως και Γεωπολιτική Ανάλυση και Στρατηγική Σύνθεση», ενώ στη Δυτική Γερμανία τη Σχολή Ειδικών Όπλων του ΝΑΤΟ. Στην Αμερικανική Στρατιωτική Υπηρεσία JUSMAG στην Αθήνα (1959) παρακολούθησε Σχολείο «Κατασκοπείας – Αντικατασκοπείας» ως και σεμινάριο με θέμα «Ο ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στον Αιώνα μας».

Φοίτησε επίσης στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας της Γενικής Διεύθυνσης Εθνικής Ασφαλείας (Γ.Δ.Ε.Α.) του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, με θέματα «Προπαγάνδα» και «Αντιμετώπιση του Όχλου και της Τρομοκρατίας».

ΓΛΩΣΣΕΣ: Ελληνικά – Αγγλικά – Γαλλικά – Αραβικά.

Έλαβε μέρος σε όλες τις Επιχειρήσεις των Πολέμων 1940-1949 (Ελληνοϊταλικό, Μέση Ανατολή, Ανταρτοπόλεμο-Εμφύλιο), όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα.

Διετέλεσε Διοικητής Πολεμικών Σμηνών, Μοιρών και Αεροπορικών Βάσεων, Υπασπιστής Αρχηγού ΓΕΑ (Πτεράρχου Χαρ. Μυτιληναίου) και Υπουργών Εθνικής Αμύνης (Πετρ. Μαυρομιχάλη, Θεμ. Τσάτσου, Αριστ. Πρωτοπαπαδάκη και Παναγ. Κανελλόπουλου), Διοικητής Μονάδος ΓΕΑ (Μ/ΓΕΑ), Διοικητής του Εκπαιδευτικού Κέντρου Ανανέωσης Πτητικής Ικανότητος (ΕΚΑΠΙ) των Ιπταμένων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών, Υποδιοικητής, Διευθυντής Ασφαλείας και Στρατοπεδάρχης Αεροπορικών Βάσεων Ελευσίνας και Τατοϊου, Διοικητής Ελληνικής Αεροπορικής Αστυνομίας, Διοικητής 127 Σμηναρχίας Αεροπορικής Βάσης, Διοικητής και Στρατοπεδάρχης Αεροπορικής Βάσεως Φαλήρου (Υπήγοντο τότε στην Α.Β.Φ. 26 Μονάδες, Κέντρα και Υπηρεσίες της ΕΒΑ). Ενδεικτικά αναφέρονται τα Αεροδρόμια (Αεροπορικά Αποσπάσματα) Ηρακλείου Κρήτης, Ρόδου και Πάχης Μεγάρων, η 127 ΣΑΒ, η 129 Σμηναρχία (Χασάνι), η Ελληνική Αεροπορική Αστυνομία (ΕΑΑ), οι Ποινικές Φυλακές Αεροπορίας, η Πλωτή Μονάδα Συντήρησης Αεροπολάνων και Υδροπλάνων, το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων (ΚΕΑ), το Εφοδιαστικό Κέντρο Αεροπορίας (ΑΥΑ), η Μονάδα Γενικών Αποθηκών (ΜΓΑΠ) στη Πάχη Μεγάρων, η Μονάδα Διακίνησης στο Πειραιά, το Επισκευαστικό Κέντρο Οχημάτων Αεροπορίας (ΣΕΜΑ), η Υπηρεσία Αεροπορικών Εκδόσεων (ΥΑΕ), τα θέρετρα Αξιωματικών Αεροπορίας Ζούμπερι Αγ.Ανδρέα (ΚΑΒΑ 1) και Ρόδου (ΚΑΒΑ 2), το Συνεργείο Υποδημάτων και Ρουχισμού Αεροπορίας (ΣΥΡΥ) και ο Προμηθευτικός Οργανισμός Βασιλικής Αεροπορίας (ΠΟΒΑ).

Διοικητής Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών (Ελληνικό) και συγχρόνως προσωρινός Αρχηγός ΥΠΑ, Επιτελάρχης 29ου Αρχηγείου Αντιαεροπορικής Άμυνας (29ΑΑΑ), Βοηθός Αρχηγού ΓΕΑ, Διευθυντής Στρατιωτικού Γραφείου Υφυπουργού Εθνικής Αμύνης (Δημ. Δαβάκη), Διευθυντής Προσωπικού ΓΕΑ, Βοηθός Εθνικού Στρατιωτικού Αντιπροσώπου και Εθνικός Στρατιωτικός Αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ / Παρίσι (ENEMAP / SHAPE), Διευθυντής (Γενικής Διεύθυνσης) Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων ΓΕΑ, Αρχηγός Β΄ Κλάδου ΓΕΑ (Υπήγοντο τότε οι Διευθύνσεις, Διεύθυνση Στρατιωτικού Προσωπικού, Διεύθυνση Πολιτικού Προσωπικού, Διεύθυνση Εκπαίδευσης, Διεύθυνση Στρατολογίας, Στρατολογικό Γραφείο Αεροπορίας (ΣΓΑ), Διεύθυνση Οργάνωσης, Διεύθυνση Δικαστικού – Νομοθετικού, Διεύθυνση Επιστράτευσης, Διεύθυνση Θρησκευτικού, Διεύθυνση Πρόνοιας, Αθλητισμού, Ψυχαγωγίας (ΠΑΨ), θέρετρα (ΚΑΒΑ 1 και ΚΑΒΑ 2), Μονάδα ΓΕΑ (Μ/ΓΕΑ), Διευθυντής (Γενικής Διεύθυνσης) Ασφαλείας ΓΕΑ και ΥΠΑ (Ιδρυτής – Πρώτος και τελευταίος Διευθυντής). Υπήγοντο: Υπηρεσία Ασφαλείας Προσωπικού, Εγκαταστάσεων, κάθε είδους Υλικό, Εργοτάξια της Πολεμικής και της Πολιτικής Αεροπορίας, Τμήμα Εθνικής Διαφώτισης (με κύριους Διαλέκτες τους Δημοσιογράφους - Καθηγητές - Εκδότες Σάββα Κωνσταντόπουλο, Γεώργιο Γεωργαλά, Νίκο Δενδρινό, Δημήτρη Τσάκωνα, Χρήστο Πασσαλάρη, Ευθ. Πασπαλιάρη, κ.α.), Τμήμα Ασφαλείας Αστυνομίας Πόλεων στο ΓΕΑ / ΑΣΦΑΛΕΙΑ, Τμήμα Ασφαλείας Χωροφυλακής στο ΓΕΑ / ΑΣΦΑΛΕΙΑ, Ελληνική Αεροπορική Αστυνομία, Τμήμα Γραφείων Ασφαλείας Αεροδρομίων, Αρχηγείων, Διοικήσεων, Νομικών Προσώπων και κάθε είδους εγκατάσταση Πολεμικής και Πολιτικής Αεροπορίας, Τμήμα Προστασίας Τηλεφωνικών Επικοινωνιών, Υπουργού και Υφυπουργού Εθνικής Αμύνης, Αρχηγού ΓΕΑ, Αρχηγού ΥΠΑ, Ανωτάτων Αξιωματικών Ειδικών Θέσεων, Συμβούλιο Νομιμοφροσύνης Αεροπορίας, Σχολείο Εθνικής Ασφαλείας (παράρτημα ΓΔΕΑ Υπουργείου Δημοσιάς Τάξεως), Τμήμα Συνεργασίας με ΚΥΠ, Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφαλείας (ΓΔΕΑ), ΓΕΣ, ΓΕΝ, Αστυνομία Πόλεων, Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή, Λιμενικό Σώμα και αντίστοιχα Τμήματα Ασφαλείας Χωρών Μελών του ΝΑΤΟ και Ισραήλ, Τμήμα Αντικατασκοπείας, Τμήμα Επιλογής και έγκρισης τοποθετήσεων Αξιωματικών Αεροπορίας ως Υπασπιστών Α. Μ. Βασιλέα, Α.Β.Υ. Διαδόχου, Πρωθυπουργού, Διοικητών Πτερύγων, Πολεμικών Μοιρών Γραφείων Ασφαλείας Αεροπορίας ως και τοποθετήσεων σε θέσεις εξωτερικού είτε για εκπαίδευση είτε σε οργανικές θέσεις Ακολούθων, ΝΑΤΟ, Πρεσβειών κ.λ.π.

Διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος του Συμβουλίου Νομιμοφροσύνης Αεροπορίας και Πρόεδρος Επιτροπών Εισαγωγικών Εξετάσεων Σπουδαστών της Σχολής Ικάρων, Σ.Μ.Α., Ε.Κ.Ε.Χ., Σ.Υ.Δ. ΚΑΙ Σ.Τ.Υ.Α.. Διετέλεσε επίσης Αεροδίκης σε πολλές σημαντικές πολιτικές δίκες της εποχής εκείνης. Ως Αρχηγός Β’ Κλάδου ΓΕΑ συμμετείχε ως εισηγητής σε όλες τις Συνεδριάσεις του Ανωτάτου Συμβουλίου Αεροπορίας (ΑΣΑ) για θέματα Προσωπικού, Προαγωγών, Αποστρατειών, Προσλήψεων, Απολύσεων, Μεταθέσεων στο εσωτερικό και εξωτερικό, ως και για θέματα Εκπαίδευσης, Οργάνωσης, Νομοθεσίας Στρατολογίας, Δικαστικών Υποθέσεων, Επιστράτευσης, Πρόνοιας, Ψυχαγωγίας, Αθλητισμού, Θρησκευμάτων, ενώ ως Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας ΓΕΑ συμμετείχε σε όλες τις Συνεδριάσεις του Ανωτάτου Συμβουλίου Αεροπορίας (ΑΣΑ) για όλα τα θέματα αρμοδιότητας (ΑΣΑ) και θέματα Ασφαλείας Προσωπικού, Μέσων, Υλικού, Εγκαταστάσεων, Έργων της Πολεμικής και της Πολιτικής Αεροπορίας.

Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου 28-10-1940 ως υποσμηναγός (Ι) Διοικητής Σμήνους της 11ης Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας με υδροπλάνα τύπου FAIREY IIIF μαζί με τον ΑΝ/ΓΟ (Ι) Δ. Θεοδοσιάδη συμμετέχουν σε ειδικές Αεροπορικές Αποστολές συνοδείας νηοπομπών, ανθυποβρυχιακών ερευνών, βομβαρδισμούς εχθρικών υποβρυχίων και εχθρικών παράκτιων στόχων.

Στις 23 Απριλίου 1941 και ενώ βομβαρδιζόταν η Αττική από Γερμανικά αεροσκάφη Μέσερσμιτς και Στούκας και καταστρέφονταν επί του εδάφους Ελληνικά Αεροσκάφη και εγκαταστάσεις, ως Διοικητής Σμήνους Επιχειρήσεων της 13ης Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας ηγήθηκε ως Κυβερνήτης Αεροπορικού Σχηματισμού 5 αεροσκαφών τύπου ANSON με κυβερνήτες των υπολοίπων τεσσάρων ιπταμένους Υπαξιωματικούς (Επισμηνίες (Ι) Δημ. Γαλανάκος, Π. Παπαδόπουλος, Β. Κουρδής και Θ. Καρβουτζής), κατορθώσας το ακατόρθωτο. Πέτυχε να γίνει η μεταστάθμευση με πλήρη επιτυχία και ασφάλεια αεροσκαφών και πληρωμάτων μέσω Μάλεμε Κρήτης στη Μάρσα Ματρούχ Αιγύπτου.

Λίγο νωρίτερα κατά τους βομβαρδισμούς του Μαρτίου-Απριλίου 1941 του Λεκανοπεδίου Αττικής από Γερμανικά αεροσκάφη, έλαβε την πρωτοβουλία και με Αεροσκάφος ελαφρού βομβαρδισμού τύπου ANSON, δύο φορές (μία φορά με συγκυβερνήτη τον Επισμηνία Δ. Γαλανάκο και μία τον Σμηνία Βασ. Κουρδή) απογειώθηκε και κατάφερε να παραπλανήσει τους Γερμανούς πιλότους που προσπαθούσαν να βομβαρδίσουν τον Πειραιά, το Ελληνικό, την Ελευσίνα και την Πάχη Μεγάρων, να επέλθει καθυστέρηση και εξάντληση των καυσίμων τους και ως εκ τούτου ματαίωση των βομβαρδισμών.

Έχει τιμηθεί με Ταξιάρχη Γεωργίου Α΄, Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄, Ταξιάρχη Φοίνικα, Πολεμικό Σταυρό, Σταυρό Ιπτάμενου, Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων (δις), Μετάλλιο Εξαίρετων Υπηρεσιών, Μετάλλια Στρατιωτικής Αξίας Α΄, Β΄, Γ΄ Τάξεως, Μετάλλιο Συνοδειών και Επιθετικών Αναγνωρίσεων, Αναμνηστικό Αλβανίας 1940-1941, Αναμνηστικό Μέσης Ανατολής 1941-1945, Χρυσό Σταυρό Αγιορειτικής Χιλιετηρίδας, Ταξιάρχη Αγίου Μάρκου, Χρυσό Σταυρό Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Μεγαλόσταυρο Γιουγκοσλαβίας, Ανώτατη Τιμητική Διάκριση Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας, Πρόταση για προαγωγή επ’ανδραγαθία και απονομή Χρυσού Αριστείου Ανδρείας από Επιτελάρχη Υπουργείου Αεροπορίας Μέσης Ανατολής, Ευαρέσκεια από Πρόεδρο Γαλλικής Δημοκρατίας Στρατηγό Κάρολο-Ντε Γκωλ, Παράσημο θάρρους εξ ονόματος του Βασιλέα της Μ. Βρετανίας κ.λ.π.

Μετά την αποστρατεία του επελέγη τον Μάρτιο του 1967 από τον τότε Αρχηγό της ΕΡΕ Παναγιώτη Κανελλόπουλο ως υποψήφιος Βουλευτής Β΄ Αθήνας, αλλά στα μέσα της προεκλογικής περιόδου έγινε η στρατιωτική επέμβαση των Συνταγματαρχών και οι προκηρυχθείσες εκλογές ουδέποτε διεξήχθησαν.

Κατά την περίοδο της ανάληψης της εξουσίας από τους Συνταγματάρχες (1967-1974) του προτάθηκε κατ’ επανάληψη επίσημα και δημόσια να αναλάβει είτε Υπουργός Συγκοινωνιών, είτε Δημοσίας Τάξεως, είτε Υφυπουργός Εσωτερικών, είτε Αρχηγός της Κ.Υ.Π. και της Υ.Π.Α.. Σ’όλες τις προτάσεις υπήρξε αρνητικός!

Μετά τη μεταπολίτευση στις Βουλευτικές Εκλογές του 1977 έλαβε μέρος ως Υποψήφιος Βουλευτής της Β΄ Περιφέρειας Αθηνών με την Εθνική Παράταξη των Στεφάνου Στεφανόπουλου και Σπ. Θεοτόκη, όπου μεταξύ 32 συνυποψήφιών του κατετάγη 2ος (Η Εθνική Παράταξη εξέλεξε στη Β΄ Αθηνών έναν Βουλευτή).

Διετέλεσε Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Προβολής Ελληνικής Οικονομίας, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας και του ΝΙΜΙΤΣ, Πρόεδρος της «Βασιλικής Εθνικής Παράταξης Ελλήνων Αγωνιστών», της Ελληνικής Αναδημιουργικής Κίνησης, του Ελληνολιβυκού Συνδέσμου και της Αδελφότητας Απανταχού Λακώνων.

Υπήρξε στενός Συνεργάτης από την εποχή της Μ. Ανατολής, με τον μετέπειτα Πρόεδρο της Αιγύπτου Γκαμάλ Αμπτέλ Νάσερ και ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ το 1967, ανέλαβε Σύμβουλός του για θέματα ασφαλείας και φρούρησης ευπαθών χώρων της Αιγύπτου.

Στη Μέση Ανατολή συνεργάστηκε στενά με τον Υπαρχηγό της απαγωγής από το Ηράκλειο Κρήτης του Γερμανού Στρατηγού Κράϊπε, Βρεττανό Λοχαγό Ουϊλιαμ Στάνλευ Moss, ο οποίος και μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του πολέμου συνέχισαν την συνεργασία τους και σε πολλές άλλες ευαίσθητες περιπτώσεις η παρέμβασή του υπήρξε καταλυτική, επωφελεία της χώρας μας. Ήταν επίσης στενός συνεργάτης του τότε Διευθυντού της Αστυνομίας Αθηνών και μετέπειτα Αρχηγού της Αστυνομίας Πόλεων Άγγελου Έβερτ, για τη διάσωση με πλαστές ταυτότητες εκατοντάδων Ισραηλιτών Πολιτών της Χώρας μας, που διέφευγαν στην Αίγυπτο.

Στο Παρίσι (1956-1959) πέραν των καθηκόντων του στο SHAPE/NATO, συμπεριλήφθηκε από τον Αρχηγό του ΝΑΤΟ Ευρώπης Αμερικανό Πτέραρχο Λ. Νόρσταντ και τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Στρατηγό ΝΤΕ ΓΚΩΛ, σε μικτή Ομάδα Αξιωματικών του ΝΑΤΟ που σε συνεργασία με τις Γαλλικές Υπηρεσίες Ασφαλείας εξάρθρωσαν Αλγερινές Τρομοκρατικές Οργανώσεις που δρούσαν στο Παρίσι και γενικότερα στη Γαλλία.

Επίσης συνεργάστηκε στενά, τροφοδοτώντας με οπλισμό τον Στρατηγό ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΡΙΒΑ-ΔΙΓΕΝΗ τόσο κατά την περίοδο που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α στην Κύπρο, όσο και κατά την περίοδο που ήταν Αρχηγός της Οργάνωσης «Χ».

Ειδικότερα, συνεργάστηκε στενά με τον Λοχαγό Δρακούλη Βασιλαράκο υπεύθυνο της «Χ» Πειραιά, Υπολοχαγό Όμηρο Παπαδόπουλο, Υπασπιστή του Γ. Γρίβα, Ανθυπολοχαγούς Θεοφάνη Μουρίκη, Γεώργιο Κωστάκη, Ανθυπίατρο Μιχαήλ Μαντούβαλο, Ανθυπομοίραρχο Γεώργιο Δαβάκη κ.α.

Επίσης βοήθησε στέλνοντας όπλα και πολεμοφόδια στις Οργανώσεις Εθνικής Αντιστάσεως, του Ανθυπολοχαγού Γρηγορίου Μαντζουράνη στην Αρκαδία, του Συνταγματάρχη Διονύσιου Παπαδόγγονα στη Μεσσηνία, του Λεωνίδα Βρεττάκου (Ομάδα Λεωνίδας), Ιωάννη Παυλάκου στη Λακωνία, του Γεωργίου Μιχαλολιάκου, αξιωματικού Χωροφυλακής στο Παγκράτι Αθηνών και στη Λακωνία και του έφεδρου Ανθυπολοχαγού Αθανασίου Δαβάκη, ως και του Νικολάου Βουγιουκλάκη στον Πειραιά και στη Λακωνία.

Υπήρξε επίσης στενός φίλος και ο εξ απορρήτων του στην Ελλάδα για θέματα Ασφάλειας, με τον έκπτωτο Βασιλέα της Σαουδικής Αραβίας, Ιμπν Σαούντ. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα (Ξενοδοχείο ΚΑΒΟΥΡΙ) από το 1965 έως το 1969 που απέθανε του διέθεσε συνεργάτες του πρ. αστυνομικούς για συμπλήρωση της προσωπικής του ασφάλειας ως και οδηγούς και πολυτελή αυτοκίνητα με επικεφαλής τον φίλο και συμπατριώτη του Ιωάννη Σκάλκο.

Προς τιμήν του έχουν συσταθεί από ξένες και Ελληνικές προσωπικότητες, η «Ακαδημία Πολέμου και Διπλωματίας Πτέραρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης» (Διακριτικός τίτλος: «Ακαδημία Πολέμου και Διπλωματίας») και το Διεθνές Ίδρυμα Προαγωγής Ευρωαμερικανικών Σχέσεων Πτέραρχοι Λ. Νόρσταντ και Κ. Δαβάκης» (Διακριτικός τίτλος: «Διεθνές Ίδρυμα Προαγωγής Ευρωαμερικανικών Σχέσεων»).

Σήμερα, 15 Οκτωβρίου 2000, τιμάται «μετά θάνατον» από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Πολεμιστών Εκστρατευτικών Σωμάτων Μέσης Ανατολής Ριμινιτών-Ιερολοχιτών, του οποίου έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος, σε ειδική τελετή, με την απονομή Τιμητικού Διπλώματος και Αναμνηστικού Μεταλλίου, «Εις αναγνώρισιν της συμμετοχής του εις τον αγώνα απελευθερώσεως της Πατρίδος μας από τους κατακτητάς».

Για εμένα προσωπικά αποτελεί ιδιαίτερη τιμή που επί των ημερών μου, τιμούμε έναν Άξιο της Πατρίδος ηρωϊκό Αξιωματικό, έναν αντάξιο απόγονο αγωνιστών του 1821 και υιό Μακεδονομάχου, ένα συμπαραστάτη κάθε συμπατριώτη μας, τον συμπολεμιστή και συναγωνιστή μας Πτέραρχο Κωνσταντίνο Δαβάκη.

Απεβίωσε στο Νοσοκομείο της Πολεμικής Αεροπορίας στις 5 Απριλίου του έτους 1998. Η Νεκρώσιμος Εξόδιος Ακολουθία τελέσθηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Φωτεινής Νέας Σμύρνης χοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, Νέας Σμύρνης Αγαθάγγελου, Πειραιώς και Φαλήρου Καλλινίκου, Δημητριάδος και Αλμυρού Χριστοδούλου (μετά λίγες μέρες εκλέχτηκε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος), Ιωανουπόλεως και Πρετόριας (Ν. Αφρική) Παύλου και πρ. Κεφαλληνίας Προκόπιου και με τη συνοδεία Τμήματος της Μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας και Τμήματος της Φιλαρμονικής του Δήμου Μεγαρέων, η Ταφή του έγινε στον Οικογενειακό Τάφο του στο κοιμητήριο της Ανάστασης στο Πειραιά.

Επικήδειοι εκφωνήθηκαν από τους ακόλουθους:

1) Τον Βουλευτή Αθηνών - τ. Πρωθυπουργό και Υπουργό Εθνικής Αμύνης Τζαννή Τζαννετάκη
2) Τον εκπρόσωπο του Γ.Ε.Α. Ταξίαρχο (Ι) Μιχαήλ Κωστάκο, Διευθυντή Δημοσίων Σχέσεων και Εκπρόσωπο Τύπου Γ.Ε.Α.
3) Τον Αντιπτέραρχο (Ι) Αλεξ. Οικονόμου, Διοικητή Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας
4) Τον Εκπρόσωπο της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας Αντιπρόεδρο Δ.Σ., Υποπτέραρχο (Υ.Ι.) Βενετσάνο Πολυμενάκο
5) Τον Δήμαρχο Ν. Σμύρνης Γ. Σιότροπο
6) Τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κων/νο Κοσμόπουλο
7) Τον Βουλευτή Λακωνίας Αθανάσιο Δαβάκη
8) Τον Βουλευτή Πειραιά Βασίλειο Μιχαλολιάκο
9) Τον Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Συνταξιούχων Βουλευτών Διονύση Μπουλούκο
10) Τον Αντιπρόεδρο της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων Βασίλειο Εξαρχάκο
11) Τον Δημοτικό Σύμβουλο Δήμου Διρού Λακωνίας, τ. Πρόεδρο Κοινότητας Πύργου Διρού Λακωνίας και Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Πολιτικών Συνταξιούχων Πολεμικής Αεροπορίας Μιχαήλ Εξαρχάκο
12) Τον Πρόεδρο της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος (Α.ΑΚ.Ε) Σμήναρχο Βασίλειο Κοντογεώργο

Εκτός από τους παραπάνω, μεταξύ των εκατοντάδων παρισταμένων φίλων και συγγενών αναφέρονται:

Ο τ. Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, η χήρα του τ. Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κων/νου Τσάτσου, Ιωάννα, ο τ. Πρωθυπουργός Σπ. Μαρκεζίνης, ο τ. Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Γρίβας, ο τ. Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εθνικής Άμυνας Στρατηγός Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, ο τ. Αντιπρόεδρος της στρατιωτικής Κυβέρνησης και Υπουργός Εσωτερικών Στρατηγός Στυλ. Παττακός, ο Υπουργός Συγκοινωνιών Αναστάσιος Μαντέλης, ο Αντινομάρχης Αθηνών Χαρίλαος Μαντούβαλος, ο Πρέσβης Ιωάννης Θεοφανόπουλος, ο Γενικός Επίτροπος Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων Παναγ. Κυρίμης, ο Επίτιμος Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Διονύσιος Αρμπούζης, οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΑ Πτέραρχοι Γεώργιος Αντωνάκος και Αλέξανδρος Παπανικολάου, ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ Στρατηγός Ευθύμιος Καραγιάννης, ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ Ναύαρχος Πέτρος Αραπάκης, οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΑΤΑ Πτέραρχοι Μιχαήλ Κοντολέφας, Λάμπρος Πρωτόπαππας, Παναγιώτης Διακουμάκος και Ιωάννης Αναγνωστόπουλος, ο Επίτιμος Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος Ιωάννης Δημακογιάννης, ο Επίτιμος Υπαρχηγός ΓΕΑ και Διοικητής ΕΥΠ Πτέραρχος Φίλιππος Μακέδος, ο Επίτιμος Υπαρχηγός ΓΕΑ Πτέραρχος Παναγιώτης Θωμόπουλος, ο Επίτιμος Διοικητής Β’ Σώματος Στρατού Στρατηγός Γεώργιος Κωστάκης, ο Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ Στρατηγός Πέτρος Κεφάλας, ο Επίτιμος Διοικητής της Σχολής Εθνικής Αμύνης Στρατηγός Κων/νος Κατσιμίχας, ο Διευθυντής Γ’ Κλάδου ΓΕΑ Υποπτέραρχος Αντώνιος Δράκος, ο Διοικητής της 129 Πτέρυγας Υποστήριξης Σμήναρχος Παναγιώτης Βασιλόπουλος, ο Διευθυντής Διεύθυνσης Έργων Αεροπορίας Σμήναρχος Σπ. Γεωργιάδης, ο Διευθυντής Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Σμήναρχος Γεώργιος Γεώργας, ο Διοικητής της 134 Σμηναρχίας Μάχης (Σαντορίνη) Αντισμήναρχος Κων/νος Ιατρίδης, οι Πτέραρχοι Αναστάσιος Βλαντούσης, Αλέξ. Νασόπουλος, Χρ. Κατσιγιάννης, Ευάγγ. Καρύδης, Γεώργιος Βαγιακάκος, Χρ. Μέγγουλης, Π. Καραγιάννης, Σπ. Δεπούντης, Εδμ. Λάϊτμερ, Μάριος Σκλήρης, Χαράλ. Δενδρινός, Κων/νος Καράμπελας, Φωκίων Φωτιάδης-Νεγρεπόντης, Νικ. Παγώνης, Παναγ. Σκούρας-Στραβοράβδης, Αναστ. Μπουραντάς, Χρ. Δημητριάδης, Θεόδ. Κάββουρας, Κων/νος Λιάτης, Γεώργιος Χατζής, Παν. Μέξιας, Ηλ. Σάσσαρης, Ν. Νικολάου, Βασ. Πειρασμάκης, Ηλ. Αρκουμανέας, Δημ. Βαρούνης, Ν. Λουκόπουλος, Χρυσόστομος Ζάκας, Θεόδ. Μητσάκος, Κυριάκος Κουκουλομάτης, Απ. Ανδρούλης, Άγγελος Λαουλάκος, Πέτρος Κουτσολιάκος, Φώτης Κούβαρης, Φώτης Μαντούβαλος, Κων. Μαλιδέρος, Ι. Λουμάκος, Κ. Μπαρδαβίλιας, Μιλτ. Δρούβας, Αλ. Φρέτζος και Στυλ. Τρικουράκης, ο Πτέραρχος και Υποδιοικητής της ΕΥΠ Νίκος Κιρκής, ο Πτέραρχος και Πρόεδρος ΕΑΑΑ Δ. Μπινιάρης, οι Στρατηγοί Μιχ. Λιναράς, Όμηρος Παπαδόπουλος, Θ. Σίμογλου, Στέφανος Κουμπής, Μιχαήλ Δαβάκης και Παναγ. Πάνου, οι Ναύαρχοι Θεόδωρος Μανωλόπουλος τ. Υπαρχηγός ΓΕΝ, Γκολφίνος Πετμετζάς, επίτ. Υπαρχηγός ΓΕΝ και Πρόεδρος ΜΤΝ, Β. Μητσάκος, Ι. Καρράς, Θρασύβουλος Καμαρινέας, Π. Δαβάκης και Γεώργιος Κυρίμης, ο Στρατηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Τάκης Κούφαλης, οι Κυβερνήτες της Ολυμπιακής Αεροπορίας Επαμ. Καραχάλιος, Ιωάν. Σταματελόπουλος, Γεώργ. Τριγάζης, Γ. Γριβέας, Στέφ. Στεφανάκης, Ν. Στασινόπουλος, Ν. Φιλιππίδης, Ι. Παπακωνσταντίνου και Δ. Γαλανόπουλος, οι τ. Υπουργοί και Βουλευτές Ευβοίας Γεώργιος Βογιατζής και Βασίλης Κεδίκογλου, Ρεθύμνου Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Ηρακλείου Εμμ. Κεφαλογιάννης, Λασιθίου Εμμαν. Κοθρής, Β’ Θεσσαλονίκης Γεώργ. Τζιτζικώστας, Β’ Αθηνών Άγγελος Μπρατάκος, Δράμας Κλεάνθης Δαμιανός, Α’ Αθηνών Άννα Συνοδινού, Αλέξανδρος Παπαδόγγονας, Αιτωλίας και Ακαρνανίας Παναγ. Δελημήτσος, ο Ευρωβουλευτής Χρύσανθος Δημητριάδης, οι Βουλευτές Α' Πειραιώς Στρατηγός Δημ. Χονδροκούκης, Παν. Μελάς και Μιλτ. Μαρινάκης, Β΄ Πειραιώς Γεώργ. Μπουγάς και Βασ. Μπαρμπαγιάννης, Α’ Αθηνών Επαμ. Ζαφειρόπουλος, Νικ. Αναγνωστόπουλος, Β’ Αθηνών Αθαν. Κρίκος, Υπολ. Αττικής Μιχ. Παπαγιάννης, Μεσσηνίας Στρατηγός Άρης Μπουλούκος και Κων\νος Οικονομόπουλος, Αρκαδίας Δημ. Κωστόπουλος, Σάμου Θεμιστοκλής Σοφούλης, Μαγνησίας Χρήστος Αντωνίου, Ηλείας Φρόσω Σπετζάρη, οι τ. Υπουργοί Ι. Χολέβας, Δημ. Τσάκωνας, Ευστ. Πουλατζάς και Χρ. Μίχαλος, ο τ. Υπουργός και Κυβερνητικός εκπρόσωπος της στρατιωτικής Κυβέρνησης Εκδότης Δημοσιογράφος Γεώργιος Γεωργαλάς, οι Καθηγητές Αλέξ. Κατσαντώνης, Δημ. Τσάκωνας, Νικόλαος Μποχλόγυρος, Παναγ. Συμεωνίδης, Κων/νος Βλάχος, Παναγ. Κίνιας, Αλέξ. και Κων/νος Γιαννόπουλος και Ιωάννης Χολέβας, οι Επιχειρηματίες Αλέκος Καραμανλής, Σταύρος Νταϊφάς, Ιωάννης Κωστόπουλος, Φώτης Κωστόπουλος, Εμμ. Κυπριανίδης, Παναγ. Αγγελόπουλος, Ηλ. Καμμένος, Ευστρ. Γουρδομιχάλης, Κων/νος Μήτσης (και Εκδότης), Παναγ. Κερασιώτης, Δημ. Καπλάνογλου, Παναγ. Δαβάκης, Σπ. Αλοίμονος, Εμμ. Φερεντίνος, Σπύρος Σκλαβενίτης, Ιωάννης Καλογερόπουλος, Ιωάννης, Θεόδωρος και Κων/νος Καραμπίνης, Γεώργιος Μπαρούτης, Ματθαίος Αποσπόρης, Ανέστης και Γεώργιος Διακοδημήτρης, Νικόλαος Πηρούνιας, Σταύρος Χριστοδούλου και Θεόδωρος Αργουδέλης, οι Εκδότες Γιάννης Μάστορας, Άδωνις Κύρου, Γρηγ. Μιχαλόπουλος, Πέτρος Κωστόπουλος και Γεώργιος Γεωργαλάς, ο Πρόεδρος Λεωνίδας Βράϊλας και τα μέλη του Δ.Σ. του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων υπηρετησάντων στην Αεροπορική Βάση ΚΑΜΠΡΙΤ (Αίγυπτο), ο Πρόεδρος Φίλιππος Κοσσένας και μέλη του Δ.Σ. του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων, ο τ. Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΚΕΑ Σταύρος Κοττέας, ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου Θεόδωρος Θεοδοσιάδης, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Αθλητικού Δικαίου Δικηγόρος Δημήτρης Λιάρος, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Αεροπορικού Δικαίου και Διαστήματος, Αθλητικός Δικαστής Σπυρογιάννης Διονυσάτος, οι Ποινικολόγοι Τάκης Μιχαλόλιας, Γιάννης Μαντζουράνης, Ιωάννης Γιατράκος, Φίλιππος Κοτέας, Δημήτρης Λιάρος, Γεώργιος Αποστολίδης, Χρήστος Παπαθεοδώρου, Νικόλαος Καρδαράς και Διονύσης Μπουλούκος, ο Πρόεδρος Αντώνης Αρχοντάκης και μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας Κρητών, η Πρόεδρος Κων/να Βαρβαρήγου και μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας των Απανταχού Μακεδόνων, ο Δήμαρχος Καλλιθέας Κων/νος Ασκούνης, ο Δήμαρχος Βουλιαγμένης Γρηγόρης Κασιδόκωστας, ο Δήμαρχος Ερυθρών Πτέραρχος Μιχ. Μπούνταλης, ο Δήμαρχος Μεγαρέων Γεώργιος Καστάνης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Βιλίων Αττικής Αθανάσιος Φιλάνδρας, ο Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά Χρ. Αγραπίδης, ο τ. Νομάρχης και Δημοτικός Σύμβουλος Αιγάλεω Δημήτρης Καλογερόπουλος, ο τ. Νομάρχης Θεόδ. Κανέλλος, ο τ. Νομάρχης Αττικής Κων/νος Δαβάκης, ο τ. Δήμαρχος Πειραιά Αριστ. Σκυλίτσης, ο τ. Δήμαρχος Ν. Σμύρνης Μπάμπης Μπεχλιβανίδης, ο πρ. Πρόεδρος Κοινότητας Πύργου Διρού Λακωνίας ιστορικός συγγραφέας Αντώνης Ξεπαπαδάκος, η Αντιπρόεδρος Κοινότητας Σαρωνίδας Άννα Μιχαλοπούλου, η Αντιδήμαρχος Ν. Σμύρνης Κική Αργυροπούλου, ο Δημοτικός Σύμβουλος Πετρούπολης Γιώργος Τομαής, ο Δημοτικός Σύμβουλος Νέας Σμύρνης και Εκδότης Αντώνης Πανταζής, ο Αντιδήμαρχος Νέας Σμύρνης Μιλτιάδης Περιμένης, ο Αντιδήμαρχος Περάματος Γιάννης Λαγουδάκος, ο τ. Δήμαρχος Ραφήνας Αντώνης Κουζάς, ο Δημοτικός Σύμβουλος Καλλιθέας Χρήστος Πιερρουτσάκος, η Γενική Γραμματέας του Δήμου Νέας Σμύρνης Τότα Ηλιάδου, ο Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά Τάκης Κουβάτσος, ο τ. Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά Βασ. Τσακανίκας κ.α.

Εκ των προαναφερθέντων επί του Τάφου της Οικογένειας Κων/νου Δαβάκη, αποχαιρέτησαν τον εκλιπόντα ο Δήμαρχος Μεγαρέων Γεώργιος Καστάνης-Λιάντρος, ο οποίος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την προσφορά του στα Μέγαρα και τον Μεγαρικό Λαό, ο Επίτ. Αρχηγός ΓΕΑ Πτέραρχος Γεώργιος Αντωνάκος και ο τότε Δημοτικός Σύμβουλος και σήμερα Δήμαρχος Πειραιά Χρήστος Αγραπίδης.

Ευχαριστώ,
Γεώργιος Δεσποτάκης.
(Πρόεδρος Πανελληνίου Συνδέσμου Πολεμιστών Εκστρατευτικών Σωμάτων Μέσης Ανατολής ΡΙΜΙΝΙΤΩΝ-ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΩΝ)

ΟΜΙΛΙΑ ΠΤΕΡΑΡΧΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΕΓΓΟΥΛΗ
στις 15-10-2005 στον ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓ. ΚΩΝ/ΝΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΣ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ ΗΡΩΑΣ ΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΔΑΒΑΚΗΣ

Με τη πρωτοβουλία του ΔΣ της «Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων», της οποίας υπήρξε ο ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρός της ο αείμνηστος Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης, τελέστηκε το Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2005, επτά χρόνια μετά τον θάνατό του, Μνημόσυνο, στον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο Πειραιά.

Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξήρχε ο Μητροπολίτης Πειραιά και Φαλήρου κ.κ. Καλλίνικος και συμμετείχε ο Μητροπολίτης Γέροντας Μέμφιδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ.κ. Παύλος.

Στο Μνημόσυνο παρέστη σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων (Χαρίλαος Μαντούβαλος τ.Ααντινομάρχης Αθηνών και Γεν.Διευθυντής Γραφείου Πρωθυπουργού Τζαννή Τζανετάκη, Πρόεδρος, Κωνσταντίνα (Ντίνα) Δαβάκη, Δικηγόρος και κόρη του αείμνηστου Υπουργού και Βουλευτή Λακωνίας Δημητρίου Δ.Δαβάκη, Αντιπρόεδρος Παναγιώτης Κουμουδής, τ.Γενικός Διευθυντής ΙΚΑ, Αντιπρόεδρος, Γεώργιος Δαβάκης, Δικηγόρος και Αντιδήμαρχος Πειραιά, Γενικός Γραμματέας, Άννα Γαϊτάνη-Μιχαλοπούλου, Αντιπρόεδρος Κοινότητας Σαρωνίδας, Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας), ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Βασίλης Μιχαλολιάκος, οι Δήμαρχοι Πειραιά Χρήστος Αγραπίδης και Χολαργού Δημήτρης Νικολάου, οι τ.Δήμαρχοι Νέας Σμύρνης Γεώργιος Σιότροπος, Κερατσινίου Παναγιώτης Δαβάκης, ο τ.Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Γρίβας, οι Βουλευτές και πρ.Υπουργοί Ιωάννης Κεφαλογιάνης, Άγγελος Μπρατάκος, οι τ.Βουλευτές Σωτήρης Παπαπολίτης, Διονύσης Μπουλούκος και Άρις Μπουλούκος, οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΑ Πτέραρχοι Αλεξ. Παπανικολάου και Γεώργιος Αντωνάκος ο οποίος συνοδευόταν από τον Υποπτέραρχο (ΥΙ) Βενετσάνο Πολυμενάκο, ο Επίτ.Αρχηγός ΑΤΑ Πτέραρχος Λάμπρος Πρωτόπαπας, ο τ.Υπαρχηγός ΕΥΠ Πτέραρχος Νικόλαος Κιρκής, ο τ.Αρχηγός Πυροσβεστικού Σώματος Τάκης Κούφαλης, Στρατηγοί, Ναύαρχοι, Πτέραρχοι και πλήθος φίλων του αείμνηστού Πτεράρχου.

Μετά το πέρας της Επιμνημόσυνης Δέησης, πήραν το λόγο, ο Δήμαρχος Πειραιά Χρήστος Αγραπίδης, ο Στρατηγός πρ.Βουλευτής Μεσσηνίας και Πρόεδρος της ΕΒΟ Άρις Μπουλούκος, η Δικηγόρος Ντίνα Δαβάκη (εκ μέρους της Αδελφότητας και της Οικογένειας Δαβάκη), ο Πτέραρχος Σπύρος Αλευράς, τ.Διοικητής Σχολής Ικάρων, οι οποίοι εξήραν τη προσωπικότητα, τον ηρωϊσμό, την εντιμότητα και τη φιλοπατρία του εκλιπόντος.

Τέλος τον λόγο έλαβε ο Επίτιμος Διοικητής Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ) Πειραιώτης Πτέραρχος Χριστόδουλος Μέγγουλης ο οποίος αναφέρθηκε λεπτομερειακά στα ακόλουθα:

Σεβασμιώτατοι,
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ Εθνικής Αμύνης,
Κύριοι Υπουργοί,
Κύριοι Βουλευτές,
Κύριοι Δήμαρχοι,
Kύριοι Αρχηγοί,
Κύριοι συνάδελφοι Στρατηγοί,
Ναύαρχοι,
Πτέραρχοι,
Κυρίες και Κύριοι,
Αφού συγχαρώ το ΔΣ της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων για την εξαίρετη πρωτοβουλία του, θα προσπαθήσω σήμερα μέσα σε αυτό τον σεπτό Ιερό Ναό να σας μιλήσω με τον πιο αντικειμενικό τρόπο και να σκιαγραφήσω την προσωπικότητα του αείμνηστου Πτεράρχου Κωνσταντίνου Δαβάκη.

Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μας Πτέραρχε. Πάντα θα σε θυμόμαστε και σ΄ευχαριστούμε για όσα μας προσέφερες.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
Αντιπτέραρχος Χριστόδουλος Μέγγουλης,
τ.Διοικητής ΔΑΥ

Ομιλία Εκδότη – Δημοσιογράφου – Ιστορικού Συγγραφέα – Πολιτικού Επιστήμονα
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΩΝΣΤΑ
στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ξενοδοχείου CAVO D’ORO στο Πειραιά τη Κυριακή 10 Μαϊου 1998.

Αποσπάσματα της Ομιλίας, γραμμένα από τους Εμμ.Κώνστα και Ν.Τζαμαριώτη, περιέχονται σε «άρθρο – αφιέρωμα» του Αεροπορικού Περιοδικού «ΑΙΘΕΡΕΣ» Ιουλίου 1998

Δεν είναι πια μαζί μας, Αποχαιρετισμός στον ήρωα Κώστα Δαβάκη

Πριν από τον Κεντρικό Ομιλητή, τον λόγο έλαβε ο υιός του εκλιπόντα, Γεώργιος Κ.Δαβάκης, Αντιπρόεδρος της Ολυμπιακής Αεροπλοϊας, Δικηγόρος και Ανωτ.Αξιωματικός Αεροπορίας, ο οποίος αφού ευχαρίστησε όλους τους παρισταμένους φίλους του αείμνηστου πατέρα του, εξέφρασε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του προς τον αγαπημένο φίλο της οικογένειας Δαβάκη, επιτυχημένο επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του Ξενοδοχείου CAVO D’ORO Λεωνίδα Φωτάκο, για τη σημερινή ευγενική φιλοξενία του. Αμέσως μετά έδωσε τον λόγο σε δύο συμμαχητές – συμπολεμιστές και αγαπημένους συναδέλφους και φίλους του εκλιπόντα, τον επίτ.Αρχηγό ΓΕΑ Πτέραρχο Γεώργιο Αντωνάκο και τον συμμαθητή του στη Σχολή Ικάρων Πτέραρχο Αναστάσιο Βλαντούση, οι οποίοι εξήραν το ήθος, την εντιμότητα, την ευθικρισία, τη γενναιοψυχία, την αντικειμενική κρίση, το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα, τον ηρωϊσμό και γενναιότητα, την ευθύτητα και ακεραιότητα του χαρακτήρα, την επαγγελματική κατάρτιση, τις διοικητικές ικανότητες, τη πίστη στο Θεό, την αγάπη προς την οικογένεια και την αφοσίωσή του προς την Πατρίδα. Ατρόμητος και Γενναίος στα Πεδία των Μαχών ! Ατρόμητος και Γενναίος στη Ζωή ! τόνισαν. Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο κεντρικός ομιλητής Εμμανουήλ Κώνστας, ο οποίος αφού συνεχάρει τους παρισταμένους, που όλοι μαζί σήμερα τιμούν τον μεγάλο απόντα φίλο του, άρχισε ως εξής:

Σεβασμιώτατε (Γέροντας Μητροπολίτης Μέμφιδος κκ Παύλος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας),
Κύριε πρ.Πρωθυπουργέ και Πρόεδρε του Αρείου Πάγου (κ.Ιωάννης Γρίβας),
Κυρίες και Κύριοι Υπουργοί, Βουλευτές, Νομάρχες, Δήμαρχοι, Καθηγητές, Στρατηγοί, Ναύαρχοι Πτέραρχοι, Δικαστικοί και Εισαγγελικοί Λειτουργοί,
Κυρίες και Κύριοι

Κατ’ αρχή σας ευχαριστώ από καρδιάς που είστε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τη μνήμη ενός αγνού, μεγάλου και καλού μας φίλου, ενός ανιδιοτελή Έλληνα, που αφιέρωσε τον εαυτό του στην υπηρεσία της αγαπημένης μας Πατρίδας. Του Ανθρώπου που αγωνίστηκε σε ολόκληρο το βίο του για το μεγαλείο της Ελλάδας και την συμπαράστασή του στον συνάνθρωπο. Τον ήρωα Πτέραρχο Κωνσταντίνο Δαβάκη. Για μένα προσωπικά είναι μεγάλη τιμή που με περιελάμβανε με την αγάπη και την εμπιστοσύνη του. Οι συμβουλές του θα με ακολουθούν σε όλη μου τη ζωή !

Απογειώθηκε για το τελευταίο του ταξίδι τη Κυριακή 5 Απριλίου 1998 ο Πτέραρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης, ο οποίος πέρασε στο Πάνθεον των Αθανάτων, αφήνοντας τη σφραγίδα του στο μάταιο αυτό κόσμο.

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από το Βιβλίο
"Ιστορία και Θρύλος - Πτέραρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης - Το Έπος ενός Αθανάτου"

Ο Υποπτέραρχος (Ι) Κων/νος Δαβάκης.

1952
Ο Διοικητής της Αεροπορικής Βάσης Φαλήρου και της Ελληνικής Αεροπορικής Αστυνομίας Αντισμήναρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης συνοδεύει και ξεναγεί κατά την επίσκεψή τους στις Μονάδες, Υπηρεσίες και Συγκροτήματα της Βάσης, τον Πρωθυπουργό Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο και τον Αρχηγό ΓΕΑ Αντιπτέραρχο Εμμανουήλ Κελαϊδή.

1955
Ο Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης Δημήτριος Δαβάκης, ο Αρχηγός ΓΕΑ Υποπτέραρχος Κωνσταντίνος Μαργαρίτης, ο Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας ΓΕΑ και ΥΠΑ Σμήναρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης, ο Αρχηγός Α΄ Κλάδου ΓΕΑ Σμήναρχος Λάμπρος Παρίσης με τους χειριστές του Ακροβατικού Σμήνους της Πολεμικής Αεροπορίας.

Ιούνιος 1942
Ο Βασιλέας ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β’ κατά τη διάρκεια επιθεώρησης της 13ης Μοίρας Ελαφρού Βομβαρδισμού.
Συνοδεύεται από τον Διοικητή της Μοίρας Επισμηναγό (Ι) Σπ. Δακόπουλο και το Διοικητή Σμήνους Επιχειρήσεων Υποσμηναγό (Ι) Κων/νο Δαβάκη.

Ιανουάριος 1955
Αεροπορική Βάση Ελληνικού
Ο εκτελών χρέη Αρχηγού ΓΕΑ Υποπτέραρχος Επαμεινώνδας Πλούμπης με τον Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας ΓΕΑ & ΥΠΑ
Σμήναρχο Κων/νο Δαβάκη και τον Διοικητή της Αεροπορικής Βάσης Ελληνικού Σμήναρχο Ανδρέα Τσίμπο.

Ιανουάριος 1956
Ο Βασιλέας Παύλος συνοδευόμενος από τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτριο Δαβάκη, τον Αρχηγό του Οίκου του Βασιλέα Στρατηγό Κ. Δόβα
και τον Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας ΓΕΑ & ΥΠΑ και Διευθυντή του Στρατιωτικού Γραφείου του Υφυπουργού Σμήναρχο Κων/νο Δαβάκη.

ΚΑΜΠΡΙΤ ΑΙΓΥΠΤΟΥ
Σεπτέμβριος 1942
Ο Διοικητής της Μονάδας Νεοσυλλέκτων Ελλήνων Αιγυπτιωτών και επιστρατευμένων Ελλήνων στο ΚΑΜΠΡΙΤ, Υποσμηναγός (Ι) Κων/νος Δαβάκης,
με τον Υπουργό Αεροπορίας Στρατηγό Π. Νικολαϊδη, τον Επιτελάρχη του Υπουργείου Αεροπορίας Μέσης Ανατολής Αντισμήναρχο (Ι) Γεώργιο Γραφάκο
και τον Διοικητή της Ναυτικής Βάσης ΚΑΜΠΡΙΤ κατά τη διάρκεια επιθεώρησης.

Απρίλιος 1966
Ο Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης με τον Αρχηγό ΓΕΑ Πτέραρχο Γεώργιο Αντωνάκο και τις οικογένειές τους ως και τον Ίκαρο Αρχηγό της Σχολής
Ελευθ. Γρηγοράκο, τον Δευτεροετή Ίκαρο Αναστ. Τυροβολά και τον Πρωτοετή Ίκαρο Γεώργ. Δαβάκη, όπου έγιναν δεκτοί με πρωτοβουλία του Πτεράρχου Κων. Δαβάκη
από τον τ. Βασιλέα της Σαουδικής Αραβίας Σαούντ, στο Ξενοδοχείο «Καβούρι» στη Βουλιαγμένη όπου του ζητήθηκε από τον Αρχηγό ΓΕΑ η προσφορά Ιατρικών Μηχανημάτων
και εξοπλισμού για το Νέο Νοσοκομείο της Πολεμικής Αεροπορίας (251 ΓΝΑ).
Διακρίνονται, επίσης, ο Δ/ντής του ξενοδοχείου «ΚΑΒΟΥΡΙ» Νικ. Πενιρτζόγλου και ο επικεφαλής του στόλου των οχημάτων και οδηγών του Σαουδάραβα Βασιλιά Γιάννης Σκάλκος.

21 Μαΐου 1992
Μνημείο Ήρωα Πίνδου Στρατηγού Κων/νου Δαβάκη στο Κοιμητήριο Καλλιθέας.
Ενώπιον του Μνημείου διακρίνονται τα μέλη της oικογένειας Δαβάκη: Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης, Ντίνα Δαβάκη (κόρη αείμνηστου Υπουργού Δ. Δαβάκη), Νομάρχης Αττικής Κων/νος Δαβάκης, Έλλη Χατζάκου (αδελφή ήρωα Πίνδου), Ευαγγελία Δαβάκη (σύζ. Υπουργού Δ. Δαβάκη), Βουλευτής Ιωάννης Δαβάκης, Επίτ. Δήμαρχος Καλλιθέας Γ. Γάλλος, Δικαίος Δαβάκης, Γεώργιος Δαβάκης, Στρατηγός Μιχαήλ Δαβάκης, Στρατηγός Δ. Γιαννουκάκης, Λεωνίδας Δαβάκης, Νέλλη Δαβάκη (κόρη Βουλευτή Ι. Δαβάκη).

1970
Ο Πτέραρχος Κ. Δαβάκης, Πρόεδρος ΣΕΠΕΟ, με τον Πτέραρχο Επ. Πλούμπη, Πρόεδρο ΜΤΑ & ΕΑΑΑ,
και τον Ταξίαρχο Σπ. Αλευρά, Διοικητή Σχολής Ικάρων, σε εκδήλωση της Σχολής Ικάρων.

1967
Ο Πρόεδρος ΣΕΠΕΟ Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης με τον Υπουργό Κοινωνικών Υπηρεσιών Ευστάθιο Πουλαντζά.

1979
O Πρόεδρος της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης με τους ήρωες συμπατριώτες του
Αεροπόρο Ευάγγελο Παπαδάκο (Γύρος Μεσογείου το 1928 με Α/φος Breguet 19) και τον Επίτιμο Διοικητή Β’ Σώματος
Στρατού και τ. Υπαρχηγό ΓΕΣ Στρατηγό Γεώργιο Κωστάκη (δύο φορές έχει προαχθεί επ’ ανδραγαθεία).

Αθήνα, 2 Μαΐου 1955
Δεξίωση στην Αθήνα που παρέθεσαν ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας-χρηματιστής ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΑΚΟΣ και η ηθοποιός ΡΙΚΑ ΔΙΑΛΥΝΑ
μετά τον γάμο τους που έγινε στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.
Διακρίνονται οι νεόνυμφοι και οι Σμήναρχοι Κων/νος Δαβάκης, Πέτρος Μητσάκος, ο Υποπτέραρχος Κων/νος Εξαρχάκος, ο Παιδίατρος Ιωάννης Δαβάκης,
ο Δήμαρχος Καλλιθέας Νικόλαος Σκανδαλάκης κ.α.

1973
Ο Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης με τον Πρωθυπουργό και Αρχηγό του Κόμματος των Προοδευτικών και
Ιστορικό Συγγραφέα Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη και τον Δικηγόρο Κορίνθου Κων/νο Νέγρη.

1978
Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων Πτέραρχος Κων/νος Δαβάκης βραβεύει τον ήρωα Αεροπόρο (Γύρος Μεσογείου) Ευάγγελο Παπαδάκο.

ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Γ. ΔΑΒΑΚΗ

Τιμητικές Διακρίσεις

1. Ταξιάρχης Γεωργίου Α'
2. Χρυσός Σταύρος Γεωργίου Α'
3. Ταξιάρχης Φοίνικος
4. Πολεμικός Σταυρός
5. Σταυρός Ιπτάμενου
6. Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων
7. Μετάλιο Εξαίρετων Πράξεων
8. Μετάλλιο Εξαίρετων Υπηρεσιών
9. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Α' Τάξεως
10. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β' Τάξεως
11. Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ' Τάξεως
12. Μετάλλιο Συνοδειών και Επιθετικών Αναγνωρίσεων
13. Αναμνηστικό Αλβανίας 1940-1941
14. Αναμνηστικό Μέσης Ανατολής 1941-1945
15. Χρυσός Σταυρός Αγιορειτικής Χιλιετηρίδας
16. Ταξιάρχης Αγίου Μάρκου
17. Χρυσός Σταυρός Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας
18. Μεγαλόσταυρος Γιουγκοσλαβίας
19. Ανώτατη Τιμητική Διάκριση Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας
20. Εύφημος Μνεία (1939, από Διοικητή Ανωτέρας Διοίκησης Αεροπορίας Ναυτικού)
21. Ευαρέσκεια (1941, από Διοικητή Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας)
22. Πρόταση για επ’ ανδραγαθία, προαγωγή και απονομή Χρυσού Αριστείου-Ανδρείας (1942, από Επιτελάρχη Υπουργείου Αεροπορίας Μέσης Ανατολής)
23. Ευαρέσκεια (1948, από Ανώτερο Διοικητή Αεροπορίας)
24. Ευαρέσκεια (1959, από Πρόεδρο Γαλλικής Δημοκρατίας Στρατηγό Κάρολο Ντε Γκωλ)

Τιμήθηκε σε ειδικές τελετές

25.1945: Από τον Πρεσβευτή της Μεγάλης Βρετανίας στην Αθήνα, του απονεμήθηκε εξ ονόματος του Βασιλέα της Μ. Βρετανίας το «παράσημο θάρρους» για τη δράση του και τις ηρωικές του πράξεις.
26.1960: Από τον Πρόεδρο της τότε Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας και της Αιγύπτου Γκαμάλ Αμπτέλ Νάσερ κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα, ως προσκεκλημένος του Βασιλέα Παύλου.
27.1961: Από την Α. Μ. τον Βασιλέα των Ελλήνων ΠΑΥΛΟ Α', σε Ειδική Τελετή Απονομής Αναμνηστικού Θυρεού Βασιλικής Δυναστείας Τιμής Ένεκεν.
28.1961: Από τον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων του Σουδάν Στρατηγό IBRAHIM ABBOUD κατά την επίσκεψή του στο Χαρτούμ, ως εκπρόσωπος των, Υπουργού Εθνικής Αμύνης (και Πρωθυπουργός) Κωνσταντίνου Καραμανλή και Υφυπουργού Γεωργίου Θεμελή.
29.1967 (19 Απριλίου): Από τον Πρωθυπουργό Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τον Αρχηγό ΓΕΑ Αντιπτέραρχο Γεώργιο Αντωνάκο, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Παλαιάς Βουλής (Σταδίου 13, Αθήνα), «δια την πολεμικήν του δράσιν των πολέμων 1940-1949 και τας προσφερθείσας υψίστους υπηρεσίας εις την Αεροπορίαν, τας Ενόπλους Δυνάμεις και το Έθνος γενικότερον», παρουσία των Υπουργών Εθνικής Αμύνης Παναγή Παπαληγούρα, Εσωτερικών Σπυρ. Θεοτόκη, Δημοσίων Έργων Κων/νου Ροδόπουλου, Συγκοινωνιών Αθανασίου Φροντιστή, του Διευθυντού του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Ναυάρχου Αθανασίου Σπανίδη, του Αρχηγού ΓΕΣ Αντιστράτηγου Γρηγ. Σπαντιδάκη, του Υπαρχηγού ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγου Οδυσσέα Αγγελή, του Αρχηγού ΓΕΝ Αντιναυάρχου Κωνσταντίνου Εγγολφόπουλου ΠΝ, του Αρχηγού της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής Αντιστράτηγου Νικολάου Παναγόπουλου, του Υποστράτηγου Χωροφυλακής Αναστασίου Καρυώτη, των Αντιστρατήγων Βασιλείου Τσούμπα, Κ. Κόλλια και Ι. Μανέτα, του Υποστρατήγου Σωτηρίου Λιαράκου, του Ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού, των Πτεράρχων Δημητρίου Κωστάκου, Ευάγγελου Καρύδη, Νέρωνα Πλατή, Εμμανουήλ Κελαϊδή, Επαμ. Πλούμπη, Κυριάκου Παναγόπουλου, Πέτρου Μητσάκου, Μιχαήλ Κοντολέφα, Αναστασίου Βλαντούση, Γεωργίου Γραφάκου, Χρ. Κατσιγιάννη, του Ταξιάρχου Αεροπορίας Αντώνη Σκαρμαλιωράκη, των Σμηνάρχων Σπ. Αλευρά, Ηλία Τσασάκου, Νικολάου Παγώνη, Παναγ. Σκούρα-Στραβοράβδη, Επαμ. Καραχάλιου, Ιωάννη Κρακάση, Λάμπρου Πρωτόπαππα, Γεωργίου Βαγιακάκου, Εδμ. Λάϊτμερ, Γεωργ. Πνευματικού, Ιωάν. Ευαγγέλου και Κων/νου Λιάτη, των Βουλευτών Πρ. Υπουργών Γεωργ. Βογιατζή, Ιωάν. Ψαρρέα και Δημ. Δαβάκη, του Δημάρχου Ν. Σμύρνης Αθαν. Παπαθανασίου, του Α' Δημ. Συμβούλου Πειραιά Παναγ. Δαβάκη, του παιδιάτρου Ιωάν. Δαβάκη, του Διευθυντού Δήμου Αθηναίων Παναγ. Δαβάκη, του Μαιευτήρα Βασ. Κατσιβαρδάκου, του Επιχειρηματία Μιλτ. Μαρινάκη, του Προέδρου του Συνδέσμου Ριμινιτών-Ιερολογιτών Γρηγ. Μαντζουράνη, των Καθηγητών της Σχ. Ικάρων Παναγ. Κίνια, Αλέξ. Γιαννόπουλου και Χρήστου Αναστασόπουλου και πολλών άλλων Βουλευτών και εν αποστρατεία Αξιωματικών της Αεροπορίας και των Ενόπλων Δυνάμεων.
30.1970: Από τον Αρχηγό Αεροπορίας Πτέραρχο Δημ. Κωστάκο.
31.1975: Από τον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγό Διον. Αρμπούζη.
32.1975: Από το Πολεμικό Μουσείο (Υποπτέραρχος Γεώργιος Πανταζής) με την ευκαιρία της επετείου της Οργάνωσης και εκπόνησης από τον Κ. Δαβάκη του Σχεδίου Διάσωσης και Διαφυγής των πέντε ANSON στις 23/4/1941 από το Αεροδρόμιο Ελληνικού στη Μέση Ανατολή, υπό συνεχή εχθρικό βομβαρδισμό.
33.1985: Από προσωπικότητες της Ελλάδας και των ΗΠΑ, στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων της Αθήνας και 1993: στη Στρατιωτική Λέσχη της Ουάσινγκτον και στο Meridian House με την ευκαιρία της ιδρύσεως του «Διεθνούς Ιδρύματος Προαγωγής Ευρωαμερικανικών Σχέσεων Πτέραρχοι Λ. Νόρσταντ και Κ. Δαβάκης».
34. Αυγ.1989 και Δεκ.1989: Από Πρωθυπουργό και Υπουργό Εθνικής Αμύνης Τζαννή Τζαννετάκη.
35.1991: Από τον Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Μιχαήλ Βρανόπουλο, δια την προσφορά του εις την Οικονομική Ανάπτυξη της Χώρας ως Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Προβολής Ελληνικής Οικονομίας (ΣΕΠΕΟ).
36.1992: Από τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Αρχηγό ΓΕΑ, Αντιπτέραρχο Αθανάσιο Σταθιά.
37.1992: Από τον Αεροπορικό Όμιλο Ελλάδος.
38.1992: Από την Ένωση Στελεχών Ατλαντικής Συμμαχίας.
39.1992: Από το Διεθνές Ίδρυμα Προαγωγής Ευρωαμερικανικών Σχέσεων.
40.1992: Από την Ένωση Στελεχών Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας.

Τιμήθηκε μετά θάνατο

41. 2000: Από τον «Πανελλήνιο Σύνδεσμο Πολεμιστών Εκστρατευτικών Σωμάτων Μέσης Ανατολής Ριμινιτών-Ιερολοχιτών», με Δίπλωμα μετά Μεταλλίου, σε αναγνώριση της συμμετοχής του εις τον αγώνα απελευθέρωσης της Πατρίδος από τους Κατακτητές.
42. 2001: Με την ίδρυση της «Ακαδημίας Πολέμου και Διπλωματίας Πτέραρχος Κ. Δαβάκης» (Απόφαση 1909/2001 Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών).
43. 2002: Από την «Ακαδημία Πολέμου και Διπλωματίας».
44. 2005: Μετά την εισήγηση του τότε Προέδρου του Β΄ Δημοτικού Διαμερίσματος (κέντρο) Πειραιά Ιωάννη Μαστρονικόλα, τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Β΄ Δημοτικού Διαμερίσματος Πειραιά ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΜΟΦΩΝΑ με την 35 Απόφασή τους της 18/07/2005 τη μετονομασία της οδού Ερμιόνης ή της οδού Γορτυνίας σε οδό «Πτεράρχου Κων/νου Δαβάκη» «για την Πατριωτική δράση τού τιμημένου αγωνιστή της ελευθερίας Κωνσταντίνου Δαβάκη, ο οποίος αποτελεί παράδειγμα πατριωτισμού για τις μελλοντικές γενιές».

Θύματα και πεσόντες υπέρ Πατρίδος, μέλη της Οικογένειας Δαβάκη
&
Ληξιαρχικες Πράξεις θανάτου και ταυτότητες γονέων και αδελφών Κων/νου Δαβάκη.

Η Διαφυγή της 13ης Μοίρας της Πολεμικής Αεροπορίας στη Μέση Ανατολή.

ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΝΙΟΒΗΣ-ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ ΔΑΒΑΚΗ
ΣΥΖΥΓΟΣ ΠΤΕΡΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΑΒΑΚΗ

Γεννήθηκε στο Κάιρο Αιγύπτου στις 20 Οκτωβρίου 1926 από γονείς πρόσφυγες από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, που μετανάστευσαν και εγκαταστάθηκαν στο Κάιρο. Ο πατέρας της Κωνσταντίνος Σόγιας (από τα Βουρλά Σμύρνης) σύντομα δραστηριοποιήθηκε και δημιούργησε δύο μεγάλα Ξενοδοχεία στο Κάιρο, το NEW PALACE HOTEL και το PALACE HOTEL, ενώ η μητέρα της Αντωνία Καλομοίρη (από Σεβδικιοΐ Σμύρνης) ήταν αδελφή των μεγαλοεπιχειρηματιών του Καΐρου Γεωργίου, Αναστασίου και Θεολόγη Καλομοίρη που μεταξύ άλλων επιχειρήσεων είχαν τα μεγαλύτερα Ξενοδοχεία του Καΐρου, το NATIONAL HOTEL και το LUNA PARK HOTEL. (Παράλληλα την ίδια περίοδο αλλά και πριν την Μικρασιατική Καταστροφή, στενοί συγγενείς της εγκαταστάθηκαν στη Σάμο, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο Κρήτης, τη Σπάρτη, το Μικρολίμανο Πειραιά, το Περιστέρι, τη Ν. Φιλαδέλφεια και τη Ν. Σμύρνη Αττικής, το Βαθύλακο Θεσσαλονίκης, τον Πόρο, την Αίγινα αλλά και την Μασσαλία και Κορσική της Γαλλίας.) Απεβίωσε στην οικία της στη Νέα Σμύρνη στις 12 Οκτωβρίου 2014. Η ταφή της έγινε στον οικογενειακό τάφο στο Κοιμητήριο της Ανάστασης Πειραιά.

Αποφοίτησε από το Γαλλικό Λύκειο του Καΐρου και σπούδασε Ξένες Γλώσσες και Διερμηνεία στο Κάιρο, την Αθήνα και το Παρίσι.
Ομιλούσες Γλώσσες: Ελληνική, Γαλλική, Αραβική, Αγγλική, Τουρκική και Ρωσική.

Στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Καΐρου παντρεύτηκε στις 7 Νοεμβρίου 1944 τον τότε Σμηναγό Ιπτάμενο Κωνσταντίνο Δαβάκη με κουμπάρους τον Επιχειρηματία Θεολόγη Καλομοίρη, τον Πολιτικό Πέτρο Μαυρομιχάλη και τον Επιτελάρχη του Υπουργείου Αεροπορίας Μέσης Ανατολής Σμήναρχο Ιπτάμενο Γεώργιο Γραφάκο. Από το γάμο της απέκτησε δύο παιδιά, τον Γεώργιο, Δικηγόρο, Αντιπτέραρχο ε.α., Αντιδήμαρχο και Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά και την Αντωνία-Νινέτα, Καθηγήτρια Ξένων Γλωσσών. Επίσης απέκτησε τρία εγγόνια, από τον υιό της τον Κωνσταντίνο (Τραπεζικός) και από την κόρη της τον Χαράλαμπο-Άλκη (Δικηγόρος) και τον Μιχάλη (Καθηγητής Φυσικής Αγωγής).

Με τη λήξη του Πολέμου και την εγκατάστασή της στην Ελλάδα δραστηριοποιήθηκε ως προσωπική διερμηνέας σε συναντήσεις τους με Ξένους Ηγέτες και Αξιωματούχους (Υπουργούς, Πρεσβευτές κ.λ.π.) των κατά καιρούς Πρωθυπουργών της Ελλάδος, Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη (ως Υπουργός), Παναγιώτη Κανελλόπουλου, Κωνσταντίνου Καραμανλή και Γεωργίου Παπαδόπουλου, των Υπουργών Πέτρου Μαυρομιχάλη, Αριστείδη Πρωτοπαπαδάκη, Λάμπρου Ευταξία, Γεωργίου Βογιατζή, Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου, Λεωνίδα Δερτιλή, Δημητρίου Δαβάκη, Γεωργίου Κατσαφάδου, Ιωάννη Ψαρρέα, Σόλωνα Γκίκα, Γεωργίου Θεμελή, Δημητρίου Βουρδουμπά, Κωνσταντίνου Αδαμόπουλου, Τρύφωνα Τριανταφυλλάκου, Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου και Σταύρου Πολυζωγόπουλου, των Αρχηγών Ενόπλων Δυνάμεων-ΓΕΕΘΑ Στρατηγών Κωνσταντίνο Δόβα και Οδυσσέα Αγγελή, των Αρχηγών Στρατού-ΓΕΣ Στρατηγών Σόλωνα Γκίκα, Πέτρου Σακελλαρίου και Βασιλείου Τσούμπα, των Αρχηγών Αεροπορίας-ΓΕΑ Πτεράρχων Χαράλαμπου Μυτιληναίου, Εμμανουήλ Κελαϊδή και Γεωργίου Αντωνάκου και άλλους.

Διετέλεσε Διευθύντρια του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Υφυπουργού Συγκοινωνιών (1955-1956) και Εθνικής Αμύνης (1956-1957) Δημητρίου Δαβάκη και του τ. Πρωθυπουργού και Αρχηγού του Κόμματος των Προοδευτικών (1980-1983) Σπύρου Μαρκεζίνη. Επίσης, διετέλεσε Υπεύθυνη Γυναικών του Κόμματος των Προοδευτικών κατά την περίοδο 1979-1983.

Μετά τη Μεταπολίτευση εκλέχτηκε και διετέλεσε επί σειρά ετών Δημοτική Σύμβουλος Νέας Σμύρνης, με τους Συνδυασμούς των Δημάρχων Αθανάσιου Παπαθανασίου και Γεωργίου Σιότροπου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

1944
Η Νιόβη Δαβάκη με τον σύζυγό της τότε Σμηναγό (Ι) Κων/νο Δαβάκη κατά την ημέρα του γάμου τους.

1948
Η Νιόβη Δαβάκη με τον σύζυγό της τότε Επισμηναγό (Ι) Κων/νο Δαβάκη και τον υιό τους Γιώργο Δαβάκη.

1956
Η Νιόβη Δαβάκη με τον σύζυγό της τότε Σμήναρχο Κων/νο Δαβάκη, τον υιό τους Γιώργο και την κόρη τους Νινέττα.

1947
Ο Υπουργός Αεροπορίας Παναγιώτης Κανελλόπουλος και η σύζυγός του Θεανώ Πουλικάκου-Κανελλοπούλου με τον Βρετανό Αρχηγό Αεροπορίας και
τους Αρχηγό ΓΕΑ Υποπτέραρχο Χαράλαμπο Μυτιληναίο με τη σύζυγό του, τον Υπαρχηγό ΓΕΑ Σμήναρχο Χαράλαμπο Ισμαηλάκο με τη σύζυγό του,
τον Υπασπιστή τού Υπουργού Αεροπορίας και τού Αρχηγού ΓΕΑ Επισμηναγό Κωνσταντίνο Δαβάκη με τη σύζυγό του και τη διερμηνέα
τού Υπουργού και του Αρχηγού Νιόβη Δαβάκη, τον Αντισμήναρχο Κων/νο Εξαρχάκο και τη σύζυγό του.

1953
Ο Αρχηγός Β΄ Κλάδου ΓΕΑ Σμήναρχος Κων. Δαβάκης, με τον Αρχηγό 29ου ΑΑΑ Υποπτέραρχο Επαμ. Πλούμπη,
τη σύζυγό του Νιόβη Δαβάκη και τη σύζυγο του Αρχηγού Α’ Κλάδου ΓΕΑ Σμηνάρχου Πέτρου Μητσάκου.

1950
Αεροπορική Βάση Φαλήρου
Ο Διοικητής της ΑΒ Φαλήρου Αντισμήναρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης και η σύζυγός του Νιόβη
εν μέσω Αξιωματικών και πολιτικού προσωπικού με τις οικογένειές τους σε εορταστική εκδήλωση (Πάσχα, 1950).

31 Δεκεμβρίου 1953
Ημέρα αποχώρησης Αρχηγού ΓΕΑ Αντιπτεράρχου Εμμ. Κελαϊδή
Ο προσωρινός Αρχηγός ΓΕΑ Υποπτέραρχος Επαμ. Πλούμπης, στο Γραφείο του Αρχηγού ΓΕΑ με τη σύζυγο τού Διευθυντού
Ασφαλείας ΓΕΑ Σμηνάρχου Κωνσταντίνου Δαβάκη, Νιόβη, κατά την ημέρα παράδοσης καθηκόντων Αρχηγού από τον Εμμανουήλ Κελαϊδή.

Ιούλιος 1954
Η Νιόβη Δαβάκη με τον σύζυγό της Σμήναρχο Κων/νο Δαβάκη, τον Υποπτέραρχο Επαμεινώνδα Πλούμπη
και τον Επισμηναγό Αναστάσιο Φραγκιά σε εκδήλωση της Πολεμικής Αεροπορίας.

1970
Η Νιόβη Δαβάκη εν μέσω Ταξιάρχων Αεροπορίας Δ/ντού Α΄ Κλάδου ΓΕΑ Νικ. Παγώνη
και Διοικητού Σχολής Ικάρων Φωκίωνα Φωτιάδη-Νεγρεπόντη σε εκδήλωση της Σχολής Ικάρων.

1970
Η Νιόβη Δαβάκη με τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον υιό της Γιώργο Δαβάκη, τη σύζυγο τού Ταξιάρχου (Ι) Ν. Παγώνη, Βιβή,
και τον Δ/ντά Σύμβουλο της ΕΑΑΑ Σμήναρχο Σπηλιώπουλο.

Ιούνιος 1960
Πρεσβεία Αιγύπτου
Ο Αντιπτέραρχος Επαμ. Πλούμπης, η Νιόβη Δαβάκη, ο Ταξίαρχος Αεροπορίας Κων/νος Δαβάκης,
η σύζυγος του Άλι Μάχερ, ο Στρατηγός Διοικητής Ασφαλείας Αιγύπτου Άλι Μάχερ κατά την υποδοχή στην Ελλάδα
του Προέδρου της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας Γκαμάλ Άμπτελ Νάσερ.

Ιανουάριος 1977
Η Δημοτική Σύμβουλος Νέας Σμύρνης Νιόβη Δαβάκη, με τον Πρόεδρο της ΕΒΕΝΣ Αθανάσιο Κερχουλά,
τον Υπουργό Εμπορίου Ιωάννη Βαρβιτσιώτη και τον Δήμαρχο Νέας Σμύρνης Μπάμπη Μπεχλιβανίδη στην κοπή της Βασιλόπιτας της ΕΒΕΝΣ.

13 Ιανουαρίου 1980
Η Υπεύθυνη Γυναικών του Κόμματος των Προοδευτικών Νιόβη Δαβάκη, παρουσιάζει - συστήνει γυναίκες,
φίλες του κόμματος, στον τ. Πρωθυπουργό Σπύρο Μαρκεζίνη κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για γυναίκες.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ του ΒΡΕΤΤΟΥ

Ο Γεώργιος Βρ.Δαβάκης, γεννήθηκε το έτος 1878 στα Κεχριάνικα Κίττας Λακωνίας (Ανατολική Μάνη) και πέθανε στο Πειραιά στις 25 Δεκεμβρίου 1944 (Χριστούγεννα). Συγκεκριμένα το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου 1944, πήγαν στο σπίτι του στο Πειραιά, Αγίου Όρους 8, Αγία Σοφία, συμμορίτες Κομμουνιστές του ΚΚΕ-ΟΠΛΑ και μαζί με τη σύζυγό του Σταυρούλα Δαβάκη το γένος Κυρίμη και τους δύο γιούς του, Δημήτριο Φοιτητή ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο) και Χρήστο Φοιτητή Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Παντείου συγχρόνως, τους μετέφεραν στο Κοκκινόβραχο Πειραιά, όπου οι ίδιοι και Ρώσος εκτελεστής, τους δολοφόνησαν κτυπώντας τους με όπλο εξ επαφής, όπως φαίνεται και από τις ληξιαρχικές πράξεις θανάτου.

Οι αποτρόπαιες αυτές δολοφονίες έγιναν γιατί ο μεγαλύτερος γιός του Κωνσταντίνος, ήταν Αξιωματικός Ιπτάμενος της τότε ΕΒΑ, γνωστός Βασιλόφρων, που είχε διαφύγει στη Μέση Ανατολή, πολεμούσε τους κατακτητές (Ναζί και Φασίστες) και βέβαια ήταν αντίθετος με το ΚΚΕ.

Ο Γεώργος Δαβάκης συνεχίζοντας τη παράδοση της οικογένειάς του, από νεαρή ηλικία, αφοσιώθηκε και εντάχθηκε στο στενό περιβάλλον της Οικογένειας Μαυρομιχάλη, μέλη της οποίας, από τα επτά (7) παιδιά του, του βάπτισαν τα έξη (6).

Μετά την εκπλήρωση των Στρατιωτικών του υποχρεώσεων, διορίστηκε στους «Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους» (ΣΕΚ), όπου αναδείχθηκε σε εξέχουσα συνδικαλιστική μορφή της Εποχής, διατελέσας επί σειρά ετών Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Σιδηροδρομικών και σημαντικό στέλεχος και συνεργάτης των Πολιτικών της Οικογένειας Μαυρομιχάλη.

Το 1905 επιστρατεύτηκε και πολέμησε ως Μακεδονομάχος, τους Κομιτατζήδες της περιοχής Καστοριάς, στο πλευρό των συμπατριωτών του Ανθυπολοχαγού Αντωνίου Βλαχάκη (Καπετάν Λίτσας) και των αδελφών Λεωνίδα και Παναγιώτη Πετροπουλάκη. Έδρα τους ήταν τα Καστανοχώρια Καστοριάς. Στις 6 Μαϊου 1906 έλαβε μέρος στη Μάχη του χωριού Οσνιτσάνη (σήμερα Καστανόφυτο) κατά των Κομιτατζήδων. Εκεί μεταξύ των άλλων φονεύθηκαν οι Αντ.Βλαχάκης και οι αδελφοί Λ. και Π. Πετροπουλάκης. Έτσι στις αρχές Μαϊου 1906, ο Γεώργιος Δαβάκης, με ειδική Κυβερνητική άδεια, κατέφθασε και συνάντησε στη Καβάλα, το τότε Σημαιοφόρο του ΒΝ, Στυλιανό Μαυρομιχάλη, ο οποίος από τον Νοέμβριο του 1905 είχε τοποθετηθεί ως Γραμματέας στο Υποπροξενείο της Καβάλας όπου δρούσε με το ψευδώνυμο «Στυλιανός Μαυρομάτης» και αργότερα με το ψευδώνυμο «Σουλεϋμάν».

Εκεί ίδρυσε και οργάνωσε ο Στ.Μαυρομιχάλης, το «Εθνικό Κέντρο Καβάλας και Δράμας» και σε συνεργασία με τον Μητροπολίτη Δράμας Χρυσόστομο (μετέπειτα μαρτυρήσαντα Μητροπολίτη Σμύρνης) πέτυχαν την αναπτέρωση του πεσμένου ηθικού και του εθνικού φρονήματος των κατοίκων. Ο Γεώργιος Δαβάκης συμμετείχε ενεργά στην απώθηση των Βουλγάρων στα Βόρεια της Δράμας και στον Οικονομικό αποκλεισμό τους από τις αγορές της Καβάλας και της Δράμας, καθώς και στην επέκταση του ένοπλου αγώνα στη Δυτική Θράκη, πάντα υπό τη καθοδήγηση και τις εντολές του Στυλιανού Μαυρομιχάλη. Την 1η Ιουνίου του 1907 ο Γεώργιος Δαβάκης εντάσσεται στο «Σώμα Μανιατών» που αρχηγός ήταν ο φίλος και συγγενής του Ανθυπολοχαγός Νικόλαος Τσοτάκος (Καπετάν Γέρμας). Έδρα τους ήταν η τοποθεσία Καλογριά της Καστοριάς. Μαζί ήταν και οι Μανιάτες Επιλοχίας Βασίλειος Τσιμπίδωρος και οι Λοχίες Μαντούβαλος, Ρογκάκος, Οικονομάκος, ως και μερικοί στρατιώτες από το Σύνταγμα Καλαμών και 21 πολίτες από τη Μάνη.

Στις 7 Ιουνίου εισήλθαν στο Τουρκοκρατούμενο Μακεδονικό Έδαφος, όπου και ξεκίνησε έντονη δράση προστασίας Ελληνικών Πληθυσμών. Στις 2 Ιουλίου 1907 έφθασαν στη Σιάτιστα όπου παρέμειναν μέχρι 7 Ιουλίου. Μετά αναχώρησαν με κατεύθυνση το χωριό Κοντσικό (Γαλατινή). Στις 8 Ιουλίου προωθήθηκαν προς την Κωμόπολη Σέλιτσα (Εράτειρα), πλησίον της Μονής του Αγίου Αθανασίου. Στο προαύλιο της Μονής, ο Τσοτάκος και οι άνδρες του στρατοπέδευσαν και παρέμειναν επί τριήμερον και στις 11 Ιουλίου αναχώρησαν για το χωριό Βογατσικό. Στο διάστημα αυτό της τριήμερης παραμονής τους στον αύλειο χώρο της Μονής, ο Γεώργιος Δαβάκης προσβλήθηκε από υψηλό πυρετό εξ αιτίας δαγκώματος από δηλητηριώδες φίδι και μεταφέρθηκε από Μοναχούς στο Νοσοκομείο των Γρεβενών. Μετά τη παροχή των πρώτων βοηθειών και παραμονή στο Νοσοκομείο για νοσηλεία μέχρι τις 20 Ιουλίου 1907, μεταφέρθηκε στο Πειραιά. Στο μεταξύ στη Μάχη της Λοσνίτσας Καστοριάς, στις 16 Ιουλίου 1907, σκοτώθηκε ο Ανθυπολοχαγός Νικ.Τσοτάκος (Καπετάν Γέρμας) και ο Επιλοχίας Βασ.Τσιμπίδαρος, ενώ τραυματίστηκε βαριά ο Ηλίας Χιονάκης (Καπετάν Λιάς). Προς τιμή του Νικ.Τσοτάκου το χωριό ονομάστηκε Γέρμα.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΑΒΑΚΗ

Ο αείμνηστος Μιχαήλ Δαβάκης, Πτυχιούχος Μαθηματικός του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μηχανικός του ΕΜΠ και Αντισυνταγματάρχης Μηχανικού ε.α. σε βιβλίο του, Έκδοσης 1984, με τίτλο «Οικογένεια Δαβάκη – Ιστορική Καταγωγή, Πιθανή Προέλευση», μεταξύ άλλων περιγράφει τη μορφολογία της Περιοχής κατά τον 18ο αιώνα, που ζούσε η Οικογένεια Δαβάκη, με το επίθετο Κουράκλης!
Συγκεκριμένα η Περιοχή πριν από το 1770 που καθορίζεται από τα χωριά Πολυάραβο, Σιδηρόκαστρο και Σκυφιάνικα, επικοινωνούσε με τα υπόλοιπα χαμηλά Μέρη της Μάνης με πέντε κατσικόδρομους. Ο ένας ήταν ο ερχόμενος από τη Μηλιά της Δυτικής Μάνης, ο άλλος από τον Άγιο Νικόλαο Μελιτίνης, τον οποίο χρησιμοποίησε ο Ιμπραήμ για να καταλάβει τη Περιοχή και την υπόλοιπη Μάνη το 1826, ο τρίτος κατσικόδρομος πολύ δύσβατος, άρχιζε από τα Κονάκια, Τόμπρα, Σιδηρόκαστρο, ο τέταρτος που ήταν ο πλέον δύσβατος, ερχόταν από την Πάνιτσα προς Σκαμνίτσα, Σιδηρόκαστρο και ο πέμπτος που ήταν και αυτός σε κάκιστη κατάσταση, από Άνω Καρέα προς Σκυφιάνικα. Η Περιοχή μοιάζει με αυτή της Μέσα Μάνης με τη διαφορά ότι ενώ η Μάνη στερείται παντελώς νερού, στη Περιοχή αυτή αναβλύζουν πηγές με αρκετό νερό πόσιμο τόσο για ανθρώπους όσο και για ζώα. Η κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν η κτηνοτροφία και η γεωργία. Η οικογένεια Δαβάκη με το επίθετο αρχικά Κουράκλης κατοικούσε στο Μεσοχώρι Πολυαράβου. Αποσπασματικά αναφέρουμε από το βιβλίο του Μιχαήλ Δαβάκη «… Η οικογένεια κατοικεί στη Μέσα Μάνη περί τους δύο αιώνες. Είναι πλήρως γνωστή η Ιστορία της από το 1770 και μετά. Μέχρι εκείνη τη περίοδο κατοικούσε στην ορεινή Περιοχή του Ταϋγέτου, ΒΔ του Γυθείου, όπου σήμερα βρίσκονται τα χωριά Πολυάραβος, Σιδηρόκαστρο και Σκυφιάνικα… Ο Οικισμός στον οποίο κατοικούσε η οικογένεια ονομαζόταν Μεσοχώρι, βρισκόταν δε 1000 μέτρα Νοτίως του σημερινού Πολυαράβου και αμέσως μετά τον μικρό σημερινό Οικισμό Δαμιανιάνικα… Η οικογένεια κατοικούσε στο προαναφερθέντα Οικισμό και έφερε το επίθετο Κουράκλης. Ήταν παλαιά και πολύανδρη κτηνοτροφική οικογένεια… Σε μία επιδρομή των Τουρκαλβανών εναντίον της Μάνης, οι κάτοικοι του Μεσοχωρίου φοβηθέντες, εγκατέλειψαν το χωριό για να αποφύγουν τη σφαγή. Το ίδιο έκαναν και οι αδελφοί Ντάβος και Βρεττός Κουράκλης. Τα δύο αδέλφια συναποκομίζοντας όλη τη κιντητή τους περιουσία, ζώα και οικοσκευές, μαζί με τις οικογένειές τους, δια μέσου Σκυφιάνικων, Καρέας, Γέρμα, Σταυρου, προχώρησαν προς τη Μέσα Μάνη… Με το πέρασμα των χρόνων τα ονόματα αυτά εξελίχθηκαν στα επώνυμα Νταβάκος, Νταβάκης, Δαβάκης και Βρεττάκος. Το Μεσοχώρι που το κατοικούσαν οι Κουράκληδες ήταν για την Εποχή εκείνη, μεγάλο χωριό αλλά και σπουδαία κτηνοτροφική μονάδα. Επειδή οι Φράγκοι είχαν καταλάβει και παραμείνει στη Πελοπόννησο για 100 και πλέον χρόνια, φρόντισαν να έχουν σχέσεις φιλίας με τους κτηνοτρόφους και τσοπάνους του Μεσοχωρίου, για να αποκομίζουν γάλα, τυρί και κρέας. Πέραν της στενής φιλίας που δημιούργησαν, έκαναν Κουμπαριές και Γάμους (βαφτίσια και στεφανώματα). Στα νεοφώτιστα παιδιά δόθηκαν τα ονόματα Ντάβος, Βρεττός, Ντρίβας το οποίο και αυτό εξελίχθηκε σε Ντριβάκος, Δριβάκος… Και άλλοι κλάδοι της οικογένειας Κουράκλη, έφυγαν από το Μεσοχώρι και κατέληξαν στη Μέσα Μάνη, όπως οι Λεφατζήδες, οι Καντιριάνοι, οι Χασομενιάνοι, οι Ψιλοαρμενιάνοι κ.α.
Στις μέρες μας το Μεσοχώρι (Τοπική Κοινότητα Σιδηροκάστρου – Δημοτική Ενότητα Γυθείου), ανήκει στο Δήμο Ανατολικής Μάνης, της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας που βρίσκεται στη Περιφέρεια Πελοποννήσου σύμφωνα με τη Διοικητική Διαίρεση της Ελλάδας, όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Κατά τη Διοικητική Διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ», μέχρι το 2010, το Μεσοχώρι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Σιδηροκάστρου, του πρώην Δήμου Γυθείου του Νομού Λακωνίας. Το Μεσοχώρι είναι μικρός ορεινός Οικισμός κτισμένος σε υψόμετρο 615 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Σήμερα κατοικείται από 13 ανθρώπους. Βρίσκεται σε απόσταση ένα περίπου χιλιόμετρο από τον Πολυάραβο, το ορεινότερο χωριό της Μάνης. Ο Πολυάραβος είναι χτισμένος πάνω σε Λόφο, σε υψόμετρο 877 μέτρα, στους πρόποδες της Ζίζιαλης (Κουμπένοβα υψ. 1466 μ), στην οροσειρά του Ταϋγέτου. Το χωριό βρίσκεται ΒΔ του Γυθείου, και απέχει 26 χιλιόμετρα. Σήμερα είναι ένας μικρός ερειπωμένος Οικισμός, χτισμένος σε μια ελατόφυτη πλαγιά του βουνού Ζήζιαλη. Τη περίοδο της Επανάστασης του 1821, ο Πολυάραβος αριθμούσε 60-80 σπίτια, τα οποία ονόμαζαν πύργους, γιατί ήταν πολύ στέρεα με χοντρούς τοίχους. Πολλά από αυτά είχαν στη στέγη τους επάλξεις. Οι στέγες καλύπτονταν με πέτρινες πλάκες, επειδή τα κεραμίδια παρασυρόντουσαν εύκολα από τους ανέμους. Σήμερα στο έρημο πλέον αυτό ιστορικό χωριό, που έχει χαρακτηριστεί Παραδοσιακός Οικισμός υπάρχουν περίπου 35 εγκαταλελειμμένα σπίτια. Στο Πολυάραβο στις 28 Αυγούστου 1826, έγινε μια από τις σημαντικότερες Μάχες της Ελληνικής Επανάστασης, μεταξύ των Μανιατών Πολεμιστών και των Αιγυπτίων Στρατιωτών του Ιμπραήμ, καθώς η Ελληνική Νίκη ματαίωσε τα σχέδια του Ιμπραήμ για εισβολή στη Μάνη και τόνωσε το ηθικό των υπολοίπων αγωνιζομένων Ελλήνων.
Αναλυτικότερα και λεπτομερέστερα σύμφωνα πάντα με το βιβλίο του Μιχαήλ Δαβάκη, Αντισυνταγματάρχη Μηχανικού εα, Πτυχιούχου Μαθηματικού του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πτυχιούχου Μηχανικού του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνίου (ΕΜΠ) και αδελφού του Πατέρα του Ήρωα της Πίνδου Στρατηγού Κωνσταντίνου Δαβάκη, Δικαίου Δαβάκη, σε συνδυασμό με καταθέσεις και Διαλέξεις των Μανιατών: α) Αντώνη Ξεπαπαδάκου, Ιστορικού Συγγραφέα,τ.Διευθυντού της ΥΕΝΕΔ και τ.Προέδρου Κοινότητας Πύργου Διρού Λακωνίας, β) Παναγιώτη Κουμουδή, Γενικού Διευθυντού του ΙΚΑ και Γενικού Γραμματέα της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων, γ) Νικολάου Δρακουλάκου, Σκηνοθέτη Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πολυβραβευμένο τηλεσκηνοθέτη μικρών ταινιών για τη Μάνη και τους Μανιάτες, δ) Βασιλείου Εξαρχάκου, Διευθυντή του ΟΤΕ και Αντιπρόεδρου της Αδελφότητας των Απανταχού Λακώνων, ε) Χαρίλαο Μαντούβαλο Αντινομάρχη Αθηνών, και Αναπλ.Γενικό Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού (Τζαννή Τζανετάκη) καταλήγουμε ότι:
Η οικογένεια Δαβάκη έλκει τη καταγωγή από την αριστοκρατική (οικογένεια των Αρίστων) και πλούσια οικογένεια της Σπάρτης, του Άρχοντα Κούρου Ηρακλή.
Ο Κούρος Ηρακλής, με την επικράτηση στη Σπάρτη του Φαύλου Βασιλικής Καταγωγής Τύραννου ΝΑΒΙ, το 207 πΧ, ο οποίος κατέλυσε κάθε ηθικό Νόμο, δέχθηκε στη Σπάρτη κάθε είδους τυχοδιώκτες και εγκληματίες. Tους μοίρασε Γη και Αξιώματα, αναγκάσας τους φιλήσυχους και εύπορους κατοίκους της Σπάρτης και της Λακεδαίμονας να καταφύγουν στα ορεινά και τα παράλια της Μάνης. Έτσι και ο Κούρος Ηρακλής εγκατέλειψε ολόκληρη τη περιουσία του στο έλεος των Ειλώτων και των Περιοίκων και διέφυγε εγκατασταθείς με ολόκληρη την οικογένειά του σε ορεινή Περιοχή του Ταϋγέτου, ΒΔ του Γυθείου, όπου σήμερα βρίσκονται τα χωριά Πολυάραβος, Σιδηρόκαστρο και Σκυφιάνικα. Τελικά ο Οικισμός που εγκαταστάθηκε η οικογένεια του Άρχοντα της Σπάρτης Κούρου Ηρακλή, ονομαζόταν Μεσοχώρι και βρισκόταν περίπου 1000 μέτρα Νότια του σημερινού Πολυάραβου, αμέσως δηλαδή μετά το μικρό σημερινό Οικισμό Δαμιανιάνικα.
Εκεί, η πλούσια αυτή Σπαρτιατική οικογένεια, ξεκίνησε από το μηδέν. Μεταβλήθηκε εξολοκλήρου σε κτηνοτροφική οικογένεια, σε οικογένεια δηλαδή τσοπαναραίων. Η οικογένεια του Κούρου Ηρακλή με τη πάροδο των χρόνων μετονομάστηκε σε Κουράκλη (επίθετο) με μικρά ονόματα. Ντάβος, Βρεττός, Ντρίβας κ.α. προερχόμενα από τη Φραγκική επιρροή και επίδραση.
Αυτό συνέβη, γιατί όπως οι περισσότεροι Μανιάτες, έτσι και η οικογένεια Κουράκλη δέχτηκε την επιρροή των Φράγκων (1204-1262) και των Ενετών με τους οποίους είχαν συμμαχήσει κατά των Τούρκων, μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453). Επίσης με τη Κήρυξη του νέου Τουρκοβενετικού Πολέμου (1684-1699) πάλι οι Μανιάτες και ως εκ τούτου και η οικογένεια Κουράκλη, πολέμησαν στο πλευρό των Βενετών και απηλλάγει όχι μόνο η Μάνη αλλά και ολόκληρη η Πελοπόννησος από τους Τούρκους καταληφθείσης από τους Βενετούς. Παράλληλα κατά την διάρκεια του μακρόχρονου πολέμου (1645-1669) μεταξύ Ενετών και Κρητικών, οι Μανιάτες πολέμησαν στο πλευρό των Ενετών, εναντίον των Κρητικών. Έτσι η οικογένεια Κουράκλη δέχτηκε την επιδραση των Φράγκων και των Ενετών. Έγιναν μεταξύ τους Γάμοι και Βαφτίσια και προήλθαν τα ονόματα Ντάβος, Βρεττός, Ντρίβας κα. Συμπερασματικά σχετικά με τη καταγωγή των Μανιατών και ως εκ τούτου και της οικογένειας Κουράκλη, έχει διαπιστωθεί ιστορικά ότι προέρχονται από τους αρχαιότατους κατοίκους της Περιοχής, με τους οποίους αναμείχθηκαν αρχικά οι από τη Σπάρτη φυγάδες της Εποχής του NABIΔA (207-192 πΧ), όπως η οικογένεια του Κούρου Ηρακλή.
Το 1770 περίπου, με την επιδρομή των Τουρκαλβανών εναντίον της Μάνης, οι κάτοικοι του Μεσοχωρίου Πολυάραβου, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το χωριό τους αποφεύγοντας έτσι τη σφαγή. Μεταξύ αυτών ήταν και τα δύο αδέλφια Ντάβος και Βρεττός Κουράκλης, παιδιά του Παναγιώτη Κουράκλη. Τα δύο αυτά αδέλφια με τις οικογένειές τους και τη κινητή περιουσία τους, εγκαταστάθηκαν στο ορεινό χωριό Λιοντάκι της Μέσα Μάνης. Το Λιοντάκι, είναι ένας μικρός παραδοσιακός ορεινός Οικισμός με 13 σήμερα κατοίκους, σε υψόμετρο 500 μέτρων, με χαρακτηριστικά πυργόσπιτα στη κορυφή του λόφου. Το μονοπάτι Δίπορο Πεπο Λιοντάκι είναι από τα πιο δημοφιλή για πεζοπορία. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 1790, όπου αποφάσισαν και κατέβηκαν σε χαμηλά οροπέδια της Μέσα Μάνης και συγκεκριμένα στο χωριό Κεχριάνικα το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 99 μέτρα. Ανήκει στη Περιφέρεια Πελοποννήσου και πιο συγκεκριμένα στη Περιφερειακή Ενότητα Λακωνίας και στο Δήμο Ανατολικής Μάνης (Τοπική Κοινότητα Κοίτας, Δημοτική Κοινότητα Οιτύλου). Έδρα του Δήμου είναι το Γύθειο. Παλαιότερα με το σχέδιο «Καποδίστριας» ανήκε στο Δήμο Οιτύλου. Στο χωριό, κατοικούν οι οικογένειες Δαβάκη, Βουτυράκου, Κοττέα. Εκεί ο μεν Βρεττός εγκαταστάθηκε στο Βόρειο μέρος, ο δε Ντάβος στο Νότιο μέρος του χωριού. Εκεί η οικογένεια με τη πάροδο των χρόνων, άλλαξε το όνομα και από Κουράκλης έγινε Νταβάκος, Νταβάκης, Δαβάκης και Βρεττάκος αντίστοιχα (από τα αδέλφια Ντάβος και Βρεττός). Ο Ντάβος Κουράκλης είχε δύο γιούς, τον Βρεττό και τον Παναγιώτη. Ο αδελφός του Βρεττός είχε ένα γιό τον Παναγιώτη. Το 1810 περίπου, η οικογένεια του Σπύρου Κουράκλη (που διατήρησε το επίθετο) έφυγε από το χωριό Νόμια που ήταν εγκατεστημένη και πήγε και εγκαταστάθηκε στο χωριό Γιαννιτσάνικα της Καλαμάτας. Το ίδιο συνέβει και με την οικογένεια Ντρίβα Κουράκλη όπου εγκαταστάθηκε σε άλλα μέρη της Μάνης με τα επίθετα Ντριβάκος, Δριβάκος, Γριβέας. Οι αδελφοί Ντάβος και Βρεττός, μετά την εγκατάστασή τους στα Κεχριάνικα, έχτισαν σπίτια, φύτεψαν ελιές και περιέφραξαν τα κτήματα με ξερολιθιές. Ο Ντάβος Κουράκλης και οι δύο γιοί του Βρεττός και Παναγιώτης από το 1790-1800 έχτισαν Πύργο με δύο σπίτια κολλητά ένθεν και ένθεν του Πύργου, συνδεόμενα εσωτερικά από το ισόγειο του Πύργου. Στο μεταξύ τη περίοδο αυτή οι Βρεττός και Παναγιώτης Κουράκλης άλλαξαν το επίθετό τους σε Νταβάκος (από το όνομα του πατέρα τους). Ο Βρεττός Νταβάκος έκανε ένα γιο το 1795, τον Παναγιώτη, ενώ ο αδελφός του Παναγιώτης Νταβάκος έκανε τέσσερτις γιούς, τους, Ντάβο, τον Μπουλουξή (ονομάστηκε έτσι από τον Όθωνα, για την ενεργό συμμετοχή του στην Επανάσταση του 1821), Δικαίο (Ανθυπολοχαγός της Λακωνικής Φάλαγγας, διορισθείς από τον Όθωνα με το Διάταγμ υπ’αρ.25638 της 1/13 Νοεμβρίου 1839), Δημήτριο (και αυτός συμμετείχε στην Επανάσταση του 1821) και Βρεττό. Ο Παναγιώτης Νταβάκος του Βρεττού, με τη Κήρυξη της Επανάστασης του 1821, στρατεύτηκε και παραδόθηκε από τον πατέρα του, στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, όπου και τον ενέταξε στους έμπιστους του Πρωτότοκου γιού του Ηλία. Έτσι έλαβε μέρος, στο πλευρό του Ηλία Μαυρομιχάλη και του θείου του Κυριακούλη, στις Μάχες Μεθώνης και Κορώνης, Καλαμάτας, Βαλτετσίου, στην Εκστρατεία Αθήνας και Βοιωτίας, στις Μάχες Οσίου Λουκά και Κριεκουκίου, ως και την Εύβοιας, όπου στα Στύρα, σκοτώθηκε μαζί με τον Ηλία Μαυρομιχάλη και άλλους έμπιστούς του. Έτσι ο Παναγιώτης Νταβάκος στις 12/1/1822 σε ηλικία 27 ετών σκοτώνεται, αφήνοντας ορφανούς τους δύο γιούς του, τον Δημήτριο 6 ετών (γεννήθηκε το 1816) και τον αβάπτιστο ενός έτους (γεννήθηκε το 1821) Ηλία. Αμέσως μετά η Οικογένεια του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη ανέλαβε υπό τη προστασία της, το αβάπτιστο παιδί του Παναγιώτη Νταβάκου. Αφού ο ίδιος ο Πετρόμπεης το βάφτισε, δίνοντας το όνομα Ηλίας (όνομα του αγαπημένου του πρωτότοκου γιου), ανέλαβε τη διαπαιδαγώγησή του. Όταν έγινε 17 ετών (1838) ο Ηλίας, ο Νονός του Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Αντιπρόεδρος πλέον του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον στρατολόγησε και τον εμπιστεύτηκε στο μικρότερο γιό του Δημήτριο, Ανώτατο τότε Αξιωματικό του Στρατού, Έκτροτε ο Ηλίας Νταβάκης (είχε στο μεταξύ το Νταβάκος γίνει Νταβάκης) βρίσκεται δίπλα στον Δημήτριο Μαυρομιχάλη. Όταν μάλιστα ο Υποστράτηγος Δημήτριος Μαυρομιχάλης έγινε Υπασπιστής του Βασιλιά Όθωνα, μετά από ειδική εκπαίδευση που έγινε στον Ηλία Νταβάκο, του απονεμήθηκε ο Βαθμός του Ανθυπολοχαγού και τον διόρισε Υπασπιστή του. Παρέμειναν στα Ανάκτορα μέχρι το 1850.
Μετέπειτα τον ακολούθησε και στη κατά του Όθωνα Επανάσταση του Οκτωβρίου 1862. Στη συνέχεια με τη συμμετοχή του Δημητρίου Μαυρομιχάλη, στη Κυβέρνηση Βούλγαρη, Κανάρη και Μπενιζέλου Ρούφου, ως Υπουργός Στρατιωτικών, από τις 11 Ιανουαρίου 1862 έως και τις 8 Φεβρουαρίου 1863, ο Ηλίας Νταβάκης, με το βαθμό πλέον του Λοχαγού, ανέλαβε και πάλι καθήκοντα Υπασπιστή του Υπουργού αυτή τη φορά, Δημητρίου Μαυρομιχάλη!
Το 1863, μετά την παραίτηση του Δημητρίου Μαυρομιχάλη, τόσο από το Στράτευμα όσο και από τη Κυβέρνηση, ο Λοχαγός Ηλίας Νταβάκης, απολύθηκε, επέστρεψε στο χωριό του, τα Κεχριάνικα της Μέσα Μάνης και εγκαταστάθηκε στο οικογενειακό πυργόσπιτο που του παραχώρησαν τα πρώτα του εξαδέλφια και ο αδελφός του, καθ’ότι ήδη ο αδελφός του Δημήτριος είχε κατασκευάσει δικό του σπίτι, ενώ τα πρώτα του εξαδέλφια Ντάβος, Δικαίος και Δημήτριος είχαν εγκατασταθεί και κατοικούσαν στο σπίτι του πατέρα τους Παναγιώτη, που το είχε χωρίσει σε τρεις κατοικίες. Έτσι ο Ηλίας Νταβάκης αφού επισκεύασε και έκανε εκ νέου κατοικήσιμο το πυργόσπιτο (πύργο με τα δύο σπίτια συνδεόμενα εσωτερικά ένθεν και ένθεν του πύργου) εγκαταστάθηκε σε αυτό και ασχολήθηκε με την ελαιοκαλλιέργεια και την κτηνοτροφία, ως και με την οργάνωση των εκλογικών αγώνων της οικογένειας Μαυρομιχάλη και ιδιαίτερα με την εκλογή του Δημητρίου Μαυρομιχάλη στη Δ΄Εθνοσυνέλευση στο Οίτυλο! Παιδιά του Ηλία Νταβάκη ήταν ο Βρεττός που γεννήθηκε το 1848 και ο Περικλής που πέθανε άκληρος.
Παιδιά του Βρετού Νταβάκη, ήταν ο Γεώργιος και η Κυριακούλα Νταβάκη ή Δαβάκη, η οποία μέχρι το θάνατό της το 1963, διέμενε στα Κεχριάνικα και κατοικούσε στο Πύργο με τις δύο κολλητές κατοικίες του, ένθεν και ένθεν αυτού, (τελευταία κάτοικος του μετέπειτα γκρεμισθέντα το 1981 επικίνδυνου και ετοιμόροπου πυργόσπιτου, από σεισμούς, βροχοπτώσεις, κακές ενέργειες και κακοτεχνίες του εργολάβου που του ανατέθηκε από τον Γεώργιο Κ.Δαβάκη και ανέλαβε την αναστήλωσή του). Ο Γεώργιος Νταβάκης ή Δαβάκης, γεννήθηκε στο Πειραιά το 1878, έγινε Σιδηροδρομικός, στους Σιδηρόδρομους Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ), Συνδικαλιστής – Πρόεδρος του Πανελληνίου Σωματείου Σιδηροδρομικών και Μακεδονομάχος (από Μάρτιο 1905 έως Ιούλιο 1907)! Υπήρξε στενός συνεργάτης και ένας από τους ¨εξ απορρήτων» του Βουλευτή Οιτύλου, Υπουργού και Πρωθυπουργού Κυριακούλη Μαυρομιχάλη του Πέτρου από το 1899 έως το 1910 που παραιτήθηκε διαφωνίσας με τον «Στρατιωτικόν Σύνδεσμον»! Από τότε και μετά ανέλαβε τη στήριξη και το Πολιτικό Γραφείο του γιού του, Πέτρου Μαυρομιχάλη. Παρέμεινε δίπλα του από το 1910 που πρωτοεκλέχτηκε Βουλευτής Λακωνίας, μέχρι τη διαφυγή του στην Αίγυπτο το 1941. Από τότε δεν ξανασυναντήθηκαν, καθ’ότι, στις 24 Δεκεμβρίου 1944, οι Κομμουνιστές Ελασίτες, εισέβαλαν τη νύχτα στο σπίτι τους, στην Αγία Σοφία Πειραιά, συνέλαβαν τον ίδιο (Γεώργιο Βρ.Δαβάκη), τη σύζυγό του Σταυρούλα Δαβάκη το γένος Κυρίμη και τους δύο φοιτητές γιούς του, Δημήτριο και Χρήστο Δαβάκη, τους οδήγησαν στον Κοκκινόβραχο Πειραιά και τα ξημερώματα των Χριστουγέννων 1944 τους δολοφόνησαν «εν ψυχρώ». Ο Πέτρος Μαυρομιχάλης το 1944, ήταν ένας από τους τρεις που στεφάνωσαν στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Κάϊρο, το γιο του δολοφονηθέντα Γεωργίου Δαβάκη, τότε Επισμηναγό Ιπτάμενο Κωνσταντίνο Γ.Δαβάκη, με τη Νιόβη Σόγια. Οι άλλοι δύο ήσαν ο Επιτελάρχης του Υπουργείου Αεροπορίας Μέσης Ανατολής, τότε Σμήναρχος Ιπτ. και μετέπειτα Βουλευτής Λακωνίας Γεώργιος Γραφάκος και ο θείος της συζύγου του, Νιόβης Σόγια – Δαβάκη, Επιχειρηματίας Θεολόγης Καλομοίρης. Όταν το 1946 ο Πέτρος Μαυρομιχάλης ως συναρχηγός του Λαϊκού Κόμματος με τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη, σχημάτισαν Κυβέρνηση και ανέλαβε το Υπουργείο Στρατιωτικών, ο τότε Επισμηναγός Ιπτ.Κωνσταντίνος Γ.Δαβάκης τοποθετήθηκε Υπασπιστής του Υπουργού Πέτρου Μαυρομιχάλη και παράλληλα του Αρχηγού ΓΕΑ Υποπτεράρχου Χαρ.Μυτιληναίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον Ιανουάριο 1946 ο Επισμηναγός Κων.Δαβάκης και η έγκυος σύζυγός του Νιόβη, για λόγους ασφαλείας και προστασίας, φιλοξενούνταν και διέμεναν στο φυλασσόμενο Μέγαρο / Σπίτι, του Υπουργού Πέτρου Μαυρομιχάλη, που βρισκόταν στο Σύνταγμα (Αμαλίας και Ξενοφώντος) όπου σήμερα στεγάζονται τα Γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 1947, ο Υπουργός Πέτρος Μαυρομιχάλης, ο τότε Σμήναρχος Ιπτ.Γεώργιος Γραφάκος (μετέπειτα Βουλευτής Λακωνίας) και η Αντωνία Σόγια – Καλομοίρη (μητέρα της συζύγου, του Κωνσταντίνου Γ.Δαβάκη), βάφτισαν, στον Ιερό Ναό Αγίας Φωτεινής Νέας Σμύρνης, τον γιο του τότε Επισμηναγού Ιπτ.Κων/νου Δαβάκη και της Νιόβης Δαβάκη, Γεώργιο. Αδελφή του δολοφονηθέντα από τους Κομμουνιστές του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ, στο Πειραιά τα Χριστούγεννα του 1944, Γεωργίου Δαβάκη, ήταν η Κυριακούλα Δαβάκη, η οποία παρέμεινε ανύπαντρη, έζησε στο χωριό Κεχριάνικα της Μάνης και συγκεκριμένα στο πυργόσπιτο μέχρι το θάνατό της και ασχολιόταν με την ελαιοκαλλιέργεια, τη κτηνοτροφία και τη περιποίηση των κτημάτων του αδελφού της Γεωργίου.

Παιδιά των δολοφονηθέντων, από τους Κομμουνιστές τα Χριστούγεννα του 1944 στο Πειραιά Γεωργίου και Σταυρούλας Δαβάκη είναι:

1. Κυριακούλα, σύζυγος Νικολάου Γαργαλάκου, με παιδιά Κική, Βούλα, Μίμη, Τάκη, Πολυτίμη, Νιόβη, Γεωργία Γαργαλάκου.
2. Κωνσταντίνος, Αξιωματικός Ιπτάμενος ΕΒΑ, Υποπτέραρχος και Ήρωας τριών Πολέμων 1940-1949 (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (Ελληνοϊταλικός), Μέσης Ανατολής, Συμμοριτοπόλεμος / Εμφύλιος), με σύζυγο, τη Νιόβη Σόγια – Δαβάκη, Δημοτική Σύμβουλο Νέας Σμύρνης και Διευθύντρια του Ιδιαιτέρου Γραφείου, του τότε Υφυπουργού Συγκοινωνιών (1955 - 1956) και Εθνικής Άμυνας (1956-1957) Δημητρίου Δαβάκη, με παιδιά Γεώργιο Δαβάκη, Αντιπτέραρχο ε.α., Δικηγόρο, Αντιδήμαρχο και Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά με ένα γιο, Κωνσνταντίνο (Τραπεζικό) και Νινέτα (Αντωνία) Δαβάκη, Καθηγήτρια Ξένων Γλωσσών με δύο γιούς Χαράλαμπο (Άλκη - Δικηγόρο) και Μιχάλη (Καθηγητή Φυσικής Αγωγής Σχολής Ικάρων).
3. Μαρία, σύζυγος Δημητρίου Αγραπίδη με παιδιά Πέτρο (Αρχιπλοίαρχο Ε.Ν), Γεώργιο (Μαθηματικό), Χρήστο (Ιατρό και Δήμαρχο Πειραιά) και Κασιανή (Νομικό) Αγραπίδη.
4. Δημήτριος, φοιτητής Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ) που δολοφονήθηκε από τους Κομμουνιστές τα Χριστούγεννα του 1944, στο Πειραιά.
5. Παναγιώτα, σύζυγος Εμμανουήλ Αρχοντάκη με παιδιά Σταυρούλα (Συμβολαιογράφο), Χρυσάνθη (Διευθύντρια ΥΠΑ), Αντώνη (Αρχιπλοίαρχο Ε.Ν), Γεωργία (Γωγώ).
6. Σοφία, σύζυγος Δρακούλη Κουβάτσου με παιδιά Ρίτα, Σταυρούλα (Βίβιαν – Φιλόλογο), Βασιλεία και Έφη Κουβάτσου.
7. Χρήστος, φοιτητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Παντείου συγχρόνως, που δολοφονήθηκε από τους Κομμουνιστές, τα Χριστούγεννα του 1944, στο Πειραιά.

Ο αδελφός του Ηλία Νταβάκη, Δημήτριος, είχε ένα γιο το Παναγιώτη και αυτός τον Νικόλαο Νταβάκη. Ο Νικόλαος απέκτησε τρεις γιούς και δύο κόρες:

1. Τον Παναγιώτη, Γενικό Διευθυντή του Δήμου Αθηναίων με σύζυγο τη Σμάρω Δαβάκη και παιδιά τη Ρίκα (Μαρία) σύζυγο Αλέξανδρου Καραγιάννη, την Πέλλη (Πελαγία) Αρχιτέκτονα, με σύζυγο τον Νταν Κοντό και τον Νικόλαο, οδοντίατρο, με σύζυγο τη Χαρά Δαβάκη.
2. Τον Θεόδωρο, Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου με σύζυγο την Ανιγόνη Δαβάκη με μια κόρη τη Τέττη.
3. Τον Δημήτριο, Υπάλληλο ΕΛΤΑ, με μία κόρη και δύο γιούς τη Γιώτα, τον Νικόλαο, και τον Ευάγγελο.
4. Την Ουρανία σύζυγο Πέτρου Σχιζόπουλου, με δύο κόρες.

Παιδιά του Δικαίου και της Σοφίας Δαβάκη είναι:

1. Κωνσταντίνος, Υποστράτηγος, Ήρωας Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου 1940 (Ελληνοϊταλικός Πόλεμος – Πίνδος), με σύζυγο την Καλλιόπη Σταρόγιαννη – Δαβάκη.
2. Παρασκευή, σύζυγος Γεωργίου Βουδικλάρη.
3. Αθηνά, σύζυγος Μιχαήλ Αναστασάκου.
4. Δάβος (Ντάβος), με σύζυγο Ιουλία Οικονομίδου Δαβάκη, με παιδιά τον Κωνσταντίνο, Νομάρχη Αττικής, Δικηγόρο, Αξιωματικό Στρατού ε.α., Δικαίο, Διευθυντή ΥΠΑ, Πρόεδρο Πανιωνίου ΓΣ, Λεωνίδα, Σμήναρχο και Σοφία, σύζυγο Γεωργίου Ζωάκου Ανωτ.Αξιωματικού Χωροφυλακής.
5. Ιωάννης, παιδίατρος – Βουλευτής Β’ Περιφέρειας Αθηνών, Κλινικάρχης, με σύζυγο Παναγιώτα (Νότα) Ιγγλέζου Δαβάκη, με παιδιά τον Μιχάλη, Παιδίατρο και τη Νέλλη.
6. Σταυρούλα, με σύζυγο Νικόλαο Κυρίμη, με γιο τον Παναγιώτη Κυρίμη, Γενικό Επίτροπο Διοικητικών Δικαστηρίων.
7. Δημήτριος, φαρμακοποιός – Χημικός, Βουλευτής Λακωνίας και Υπουργός, με σύζυγο Ευαγγελία Σιγάλα – Δαβάκη, με μία κόρη την Ντίνα (Κωνσταντίνα) Δικηγόρο, που έχει δύο παιδιά τον Δημήτρη και τη Σύλβια.
8. Θεοδώρα, με σύζυγο Παναγιώτη Πετρόγγονα.
9. Λουϊζα, με σύζυγο Παναγιώτη Αρκουμανέα με παιδιά τον Ηλία Ταξίαρχο Αεροπορίας και τη Κική.
10. Μιχαήλ, Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος, της 5ης Σειράς Ικάρων, που σκοτώθηκε στον Αλμυρό Βόλου, 3 Ιουνίου 1940.
11. Έλλη, σύζυγος Υποστράτηγου Δημητρίου Χατζάκου, με δύο παδιά τον Θεόδωρο και τη Νέλλη.

Παιδιά του Αθανασίου και της Αμαλίας Δαβάκη είναι:

1. Παναγιώτης, πρώτος Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά (όλων των Παρατάξεων) το 1964, Δήμαρχος Κερατσινίου, Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας «STANDARD HELLAS SA», με σύζυγο τη Μαρία Δαβάκη και δύο παιδιά τον Αθανάσιο, Δικηγόρο και Βουλευτή Λακωνίας και την Αμαλία, Νομικό και Διευθύντρια Γενικού Νοσοκομείου Ασκληπιείου Βούλας.
2. Πέτρος, Ταξίαρχος Εφοδιασμού Αεροπορίας, με σύζυγο Μίνα Δαβάκη και δύο κόρες.
3. Δικαίο, Γενικό Επιθεωρητή Πλοίων, Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με σύζυγο Ρούλα Δαβάκη και δύο γιούς Αθανάσιο και Γεώργιο. Κλάδος της Οικογένειας Δαβάκη από τα Κεχριάνικα της Μέσα Μάνης, μετεγκαταστάθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και άλλος Κλάδος μετεγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (ΗΠΑ). Στη συνέχεια παραουσιάζεται, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο βιβλίο του Μιχαήλ Δάβου Δαβάκη, σχετικά με την οικογένεια Δαβάκη σχέδιο «Οικογενειακού Δέντρου».

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ 6 έως και 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Η Μάχη των Οχυρών ή αλλιώς η Μάχη της Γραμμής Μεταξά,ήταν η πρώτη Μάχη της Ναζιστικής Γερμανικής Εισβολής στην Ελλάδα,πριν από 81 Χρόνια! Η αποτυχημένη Φασιστική Ιταλική Εισβολή στη Χώρα μας,ανάγκασε τους Γερμανούς,να θέσουν σε εφαρμογή την "Επιχείρηση Μαρίτα"!Στις 6 Απριλίου το πρωί και ενώ είχε ήδη, αιφνιδιαστικά ξεκινήσει η Γερμανική Επίθεση,ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξανδρος Κορυζής,με ένα δεύτερο βροντερό ΟΧΙ,απορρίπτει το αίτημα των Γερμανών γιά απομάκρυνση των Βρετανικών Δυνάμεων από την Ελλάδα και τη διακοπή της συμμαχίας μας μαζί τους! Αρνήθηκε να υποκύψει στο τελεσίγραφο που του επέδωσε, ο Γερμανός Πρεσβευτής Έρμπαχ Σλέμπεροχ και έγραφε τη δική του Ιστορία!Η Επίθεση του Γερμανικού Πεζικού ξεκίνησε στις 05 15 της 6ης Απριλίου με Προσβολή του Ελληνικού Προκαλυπτικού Φυλακίου της Κούλας, στη γέφυρα του ποταμού Μπίστριτσα,που οριοθετεί τα Ελληνο-Βουλγαρικά Σύνορα. Παράλληλα ξεκίνησαν πυρά του Γερμανικού Πυροβολικού και Εφορμήσεις Αεροσκαφών "Stukas",εναντίον των Οχυρωμένων Ελληνικών Θέσεων Οι Επιθέσεις των "Stukas"γίνονταν κατά κύματα από 12 έως 40 Αεροσκάφη καθ'όλη τη διάρκεια της Μάχης των Οχυρών. Η μοναδική Γερμανική επιτυχία,σημειώθηκε τις μεσημεριανές ώρες της 7ης Απριλίου και ήταν η καταστροφή από Αεροπορικό Βομβαρδισμό της 2ης Πυροβολαρχίας των 6 δακτύλων που βρισκόταν στα μετόπισθεν του Οχυρού Ρούπελ,πίσω από το Ύψωμα Κρακώρ,η θέση της οποίας είχε εντοπισθεί από τα μεμονωμένα Τμήματα του 2ου Τάγματος(ΙΙ/125) που κατάφεραν να διεισδύσουν στο Εσωτερικό της τοποθεσίας. Πολλές οι απώλειες των Γερμανών σε Ανθρώπινο Δυναμικό και Μέσα!Παγκόσμιος ο θαυμασμός γιά τις θυσίες,τις ηρωικές πράξεις και τη γενναιότητα των Ελλήνων Πολεμιστών! Στις 9 Απριλίου 1941 δίνεται τέλος στην Ιστορική Μάχη των Οχυρών με τη συνθηκολόγηση της Θεσσαλονίκης!Έτσι στις 17 00 Γερμανοί κήρυκες έφθασαν, κρατώντας λευκές σημαίες,στο ύψος της Ουσίτας,του Οχυρού Ρούπελ και ζήτησαν τη Παράδοση του Οχυρού γνωστοποιώντας στους Έλληνες την είσοδο της 2ης Γερμανικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας στη Πόλη της Θεσσαλονίκης και την ήδη υπογραφείσα Συνθηκολόγηση! Οι Γερμανοί έκπληκτοι έλαβαν την Ιστορική και Μνημειώδη απάντηση του Γενναίου Διοικητή του Οχυρού Ρούπελ Ταγματάρχη Πεζικού Γεωργίου Δουράτσου:"Τα Οχυρά παραδίδονται μόνο όταν κυριευθούν από τον εχθρό!Τέτοιες διαταγές περί ανακωχή στερούμεθα από τις ιεραρχικά Προιστάμενες Αρχές μας. Ο Αγώνας θα συνεχιστεί!Οποιαδήποτε απόπειρα προσεγγίσεως του Οχυρού,θα συντριβεί"! Στις 23 00 ο Ηρωικός Διοικητής του Οχυρού,κατάφερε να επικοινωνήσει με την Ελληνική Μεραρχία,όπου του κοινοποιήθηκε η Διαταγή Συνθηκολόγησης! Το πρωί της 10ης Απριλίου,οι ηρωικές Φρουρές των Οχυρών,παρότι Νικητές αναγκάζονται να προβούν στη παράδοση των Οχυρών!Οι Γερμανοί τηρούν τους όρους παράδοσης. Οι Αξιωματικοί εξέρχονται με τα ξίφη τους,οι Στρατιώτες με τον οπλισμό τους και ουδείς Γερμανός,εισερχόταν στα Οχυρά,εάν δεν αποχωρούσε και ο τελευταίος Έλληνας Στρατιώτης! Αξίζει να τονισθεί ότι τα Οχυρά ουδέποτε καταλήφθηκαν από τον εχθρό,εξαιτίας της απαράμιλλης αντίστασης των Ελλήνων Πολεμιστών και της Ανθεκτικής κατασκευής τους! Παραδόθηκαν στις 10 Απριλίου 1941,μόνο μετά τη συνθηκολόγηση της Θεσσαλονίκης!

Σε ένδειξη Τιμής και Ευγνωμοσύνης,αναφέρουμε τους Διοικητές-Θρύλους των 21 Οχυρών που έγραψαν με Χρυσά Γράμματα τη Νεώτερη Ελληνική Ιστορία:

1.Ποποτλίβιτσα/Λοχαγός Γεώργιος Φελούκας,
2.Ιστίμπει/Ταγματάρχης Ξανθός Πικουλάκης,
3.Κέλκαγια/Λοχαγός Τηλέμαχος Ζακυνθινός,
4.Αρπαλούκι/Ταγματάρχης Δημήτριος Καραθάνος,
5.Παλουριώνες/Ταγματάρχης Αλέξανδρος Χατζηγεωργίου,
6.Ρούπελ/Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος,
7.Καρατάς/Ταγματάρχης Αστέριος Κοντογιάννης,
8.Κάλη/Ταγματάρχης Κωνσταντίνος Κωστόπουλος,
9.Περσέκ/Λοχαγός Σπυρίδων Θύμης,
10.Μπαμπαζώρα/Ταγματάρχης Αναστάσιος Κώτσης.
11.Μαλιάγκα/Λοχαγός Ευστάθιος Θεοδωρόπουλος,
12.Περιθώρι/Λοχαγός Σπυρίδων Δαράτος,
13.Μπαρταλούσκα/Λοχαγός Σταύρος Δρακουλαράκος,
14.Ντάσαβλι/Υπολοχαγός Ιωάννης Κόνιαρης,
15.Λιόσε/Ταγματάρχης Γεώργιος Δετοράκης,
16.Πυραμιδοειδές/Λοχαγός Παναγιώτης Ρογκάκος,
17.Καστέλλο/Λοχαγός Γεώργιος Θεοδωράκης,
18.Άγιος Νικόλαος/Ταγματάρχης Γεώργιος Καλιόρης,
19.Μπαρτίσεβο/Λοχαγός Παναγιώτης Διμήδης,
20.Εχίνος/Ταγματάρχης Χρήστος Δρακούλης,
21.Νιμφαία/Ταγματάρχης Αλέξανδρος!

Εκατοντάδες οι πεσόντες και οι διακριθέντες Έλληνες πολεμιστές!

Τη πρώτη ημέρα της Γερμανικής Εισβολής ο έφεδρος Λοχίας Δημήτριος Ίτσιος,Διοικητής του Π8 Πολυβολείου στο όρος Κερκίνη,ξόδεψε 33000 σφαίρες και σκότωσε 1 Γερμανό Αντισυνταγματάρχη και 232 Στρατιώτες του Συντάγματος Καταδρομών της 6ης Ορεινής Γερμανικής Μεραρχίας!Μετά τη παράδοση του Πολυβολείου Π8 ο Γερμανός Διοικητής Στρατηγός Shorner,έδωσε εντολή παρουσίασης Όπλων προς Τιμή Του Ίτσιου και ΑΜΕΣΩΣ μετά έδωσε διαταγή και εκτελέστηκε ο Ηρωικός Λοχίας!Στο Οχυρό Ιστίμπει,διακρίθηκε ιδιαίτερα ο Ελληνοκύπριος Ήρωας Υπολοχαγός Πεζικού Όμηρος Παπαδόπουλος,ο οποίος τραυματίστηκε δύο φορές από Γερμανικά πυρά, τιμώντας τις δύο αγαπημένες του Πατρίδες!Ο γενναίος Υπολοχαγός Τιμήθηκε με το "Χρυσό Αριστείο Ανδρείας",το"Πολεμικό Σταυρό"και το"Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων"!Αργότερα με πρωτοβουλία του,ως Πρόεδρος του "Συνδέσμου Πολεμιστών και Φίλων των Οχυρών",κατασκευάστηκε το Πολεμικό Μουσείο στο Οχυρό Ιστίμπει!Από τους πρώτους νεκρούς του Οχυρού Ιστίμπει,ο ηρωικός Δεκανέας Ηλίας Κυριακού,πατέρας ενός παιδιού 2 ετών και η σύζυγός του έγκυος.Όταν ο Διοικητής του Τάγματος,πρότεινε στο πατέρα του Πρόεδρο της Κοινότητας Πετριτσίου να μετακινήσει το γιό του στην Έδρα του Τάγματος, έλαβε την απάντηση:"Να πολεμήσει με τους άλλους στρατιώτες και εάν είναι Θέλημα Θεού ας σκοτωθεί"!Ηρωικά επίσης έπεσε στο Οχυρό Ρούπελ, στο Πεδίο της Μάχης,ο Ατρόμητος και Γενναίος Λοχαγός Πυροβολικού Αλέξανρος Κυριακίδης!Αξίζει επίσης να παραθέσουμε περίληψη ΈΚΘΕΣΗΣ της 31Μαρτίου 1945,του Διοικητή του ΥΤΒ Συνοριακού Τομέα,σχετικά με τη δράση και τον ηρωισμό του Γενναίου Ανθυπασπιστή του Οχυρού Ρούπελ Αγησίλαου Δαβάκη.Μεταξύ των άλλων αναφέρονται στην Έκθεση τα εξής:"...Ο Ανθυπασπιστής Αγησίλαος Δαβάκης του Βρεττού,ως Αξιωματικός Διαβιβάσων και Διοικητής της Διμοιρίας Σκαπανέων του Οχυρού Ρούπελ,που υπηρέτησε υπό τας διαταγάς μου,από τον Αύγουστο του 1939 έως της 10ης Απριλίου 1941,ηργάσθη μετά πρωτοφανούς ζήλου,επιμονής και δραστηριότητος,διά την όσον το δυνατόν καλυτέραν Οργάνωσιν των Μέσων Συνδέσμων και Διαβιβάσεων,την τέλειαν εγκατάστασίν των,εις το Οχυρόν υπαρχόντων 165 Τηλεφώνων Λώρενς,5 Οπτικών Σταθμών και Σταθμού Ασυρμάτου Λώρενς, καθώς και την Εκπαίδευσιν Παρατηρητών,Τηλεφωνητών και λοιπών Ειδικοτήτων!Οιανδήποτε ανατεθιμένη αυτώ εργασίαν έφερεν εις πέρας ταχέως και πλήρως,αποκτήσας την εμπιστοσύνην και την εκτίμησιν του Διοικητού του Οχυρού και του Υποτομέως.Ως Αξιωματικός Διαβιβάσεων και Διοικητής της Διμοιρίας Σκαπανέων κατά την Γερμανικήν Επίθεσιν της 6ης με 9ην Απριλίου 1941,εξετέλεσεν απάσας τας ανατεθείσας αυτώ εντολάς πλήρως,παρά τον σφοδρότατον Βομβαρδισμόν της Εχθρικής Αεροπορίας και του Πυροβολικού,ενεργήσας Αντεπίθεσιν διά μίας Διμοιρίας προς το όπισθεν του Οχυρού- Ύψωμα Κρακώρ,εις ο είχαν διεισδύσει περί τους 200 Γερμανοί,επιτυχών να απαλλάξει τας πιεζομένας εκεί εγκατεστημένας Πυροβολαρχίας,μίαν Πεδινήν και μίαν των 6,5 του Λοχαγού Πυροβολικού Αλεξάνδρου Κυριακίδου,καθώς και το 3ον Αντιαρματικόν Περιπόλιον και να συλλάβει περί τους 70 Γερμανούς Αιχμαλώτους!Διά της χαρακτηριζούσης τούτον ψυχραιμίας και του θαρραλέου παραδείγματός του, κατόρθωσεν να διατηρήση το ηθικόν των ανδρών του και να διακριθή καθ'όλας τας ημέρας του Αγώνος..."!ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ! ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ!ΑΘΑΝΑΤΟΙ! Ο ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!ΖΗΤΩ Ο ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ!

Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΉΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΡΟΥΠΕΛΤΟΤΕ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΖ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΥΡΑΤΣΟΣ! ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΔΕΝ ΠΆΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ,ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ"!
ΗΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΈΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ,ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΖΉΤΗΣΆΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΡΑΔΌΣΕΙ

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ,Ο ΤΟΤΈ ΆΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΉΣ ΔΒ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ.

ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.ΔΑΒΑΚΗΣ! 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1907-31 ΙΟΥΛΙΟΥ 1996

Σαν σήμερα,πριν από 26 Χρόνια,έφυγε από κοντά μας,ένα από τα πιο αγαπημένα και σημαντικά μέλη της Οικογένειας Δαβάκη!Ο Διαπρεπής Επιστήμονας,ο Σεμνός και Αξιοπρεπής Άνθρωπος, ο Έντιμος Πολιτικός,ο Παγκοσμίου Φήμης Παιδίατρος Ιωάννης Δ. Δαβάκης!Γεννήθηκε στα Κεχριάνικα Κίττας Λακωνίας(Ανατολική Μάνη), στις 13 Νοεμβρίου 1907 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 31 Ιουλίου 1996.Η Ταφή του έγινε στο Κοιμητήριο της Καλλιθέας το απόγευμα της 31ης Ιουλίου!Γονείς του ήταν ο Διδάσκαλος Δικαίος και η Σοφία Δαβάκη,ενώ μεταξύ των αδελφών του,συγκαταλέγονται,ο Ήρωας της Πίνδου Στρατηγός Κωνσταντίνος Δαβάκης,ο επί σειρά ετών Υπουργός και Βουλευτής Λακωνίας του "Ελληνικού Συναγερμού",της "ΕΡΕ" και της "Νέας Δημοκρατίας", Δημήτριος Δαβάκης και ο "εκτελών διατεταγμένη Υπηρεσία, τον Ιούνιο 1940,πεσών Υπέρ Πατρίδος",Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος,της 5ης Σειράς Ικάρων Μιχαήλ Δαβάκης! Ο Ιωάννης Δαβάκης σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών(ΕΚΠΑ) και μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων, απ'όπου έλαβε την Ειδικότητα του Παιδίατρου!Διετέλεσε Επιμελητής και Υφηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων! Υπήρξε ο Ιδρυτής,ιδιοκτήτης και Γενικός Διευθυντής,της επί της Λ.Συγγρού, "Παιδιατρικής Κλινικής Δαβάκη".Της Κλινικής με τους καλύτερους συνεργάτες ιατρούς,όλων των ειδικοτήτων και με τις περισσότερες Θερμοκοιτίδες απ'όλες τις Παιδιατρικές Κλινικές της Ευρώπης! Κατά τη διάρκεια της "Κατοχής" επέδειξε σπουδαίο Κοινωνικό Έργο,κυρίως στη διάσωση από ασθένειες και κακουχίες χιλιάδων Ελληνόπαιδων!Γι'αυτή τη τεράστια και ανιδιοτελή προσφορά του τιμήθηκε από τη Πολιτεία και πολλούς Δήμους της Χώρας κατ'επανάληψη! Διετέλεσε Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β' Περιφέρεια της Αθήνας,Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας,Πρόεδρος της Φιλίππου Ένωσης(ΝΠΔΔ)κα.Άφησε σπουδαίο συγγραφικό Έργο σχετικά με τη Παιδιατρική, με ιδιαίτερη έμφαση στα Νεογνά! Ήταν παντρεμένος με τη διαπρεπή Επιστήμονα και στυλοβάτη της Κλινικής,αξιέπαινη Μητέρα,εξαίρετη Σύζυγο και ΚΥΡΙΑ με όλη τη σημασία της λέξης, Παναγιώτα(Νότα) Ιγγλέζου,με την οποία απέκτησαν δύο εξαιρετικά,αξιόλογα,αξιοπρεπή και αξιαγάπητα παιδιά,τον εκλεκτό και άριστο Παιδίατρο Μιχάλη Δαβάκη και την αγαπημένη Νέλλη Δαβάκη! Σήμερα το μεσημέρι, μετά από παράκλησή μου,ο αγαπημένος φίλος και αδελφός, Εφημέριος του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού Πατέρας Δημήτριος Λουπασάκης, τέλεσε Τρισάγιο "Υπέρ Αναπαύσεως" των Ψυχών του Ιωάννη και της Παναγιώτας Δαβάκη!Μας λείπουν και τους νοσταλγούμε!ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ!

1953
ΚΑΛΛΙΘΕΑ/ΚΑΣΤΟΡΙΑ-ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΟΜΟΙΟΥΣ ΑΝΔΡΙΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΩΝ.ΔΑΒΑΚΗ.

ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΙ:ΣΜΗΝΑΡΧΟΣ ΚΩΝ.ΔΑΒΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟ,ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΒΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ,ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΑΒΑΚΗ,ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ,ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΗΣ.

1956

ΜΑΓΟΥΛΑ ΣΠΑΡΤΗΣ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤ.ΙΑΤΡΟΣ ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑΚΟΣ,ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ,ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΗΣ,ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΒΑΚΗΣ,ΣΜΗΝΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 1985
ΔΕΞΙΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΚΗ/Διακρίνονται οι ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΒΑΚΗΣ,ΙΑΤΡΟΣ ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΟΛΥΜΕΝΑΚΟΣ,ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ .

21 ΜΑΙΟΥ 1992
ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ-ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΩΝ.ΔΑΒΑΚΗ.

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 1985
ΔΕΞΙΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΚΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ KING

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β'ΠΕΡΙΦ.ΑΘΗΝΩΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΒΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΣΜΗΝΑΓΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΔΑΒΑΚΗ

Εθνική Επέτειο,της 28ης Οκτωβρίου του 1940

Γιά μιά ακόμη Χρονιά και μετά από 82 χρόνια, τιμάμε και εορτάζουμε,με μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα, τη μεγάλη Εθνική Επέτειο,της 28ης Οκτωβρίου του 1940!Ημέρα Ορόσημο,Μνήμης, Εθνικής Αξιοπρέπειας,Τιμής και Υπερηφάνειας!Είναι η Ημέρα της Επίδοσης του Ιταλικού και απαράδεκτου Τελεσίγραφου, από τον Εκπρόσωπο και Απεσταλμένο του Ιταλού Φασίστα Δικτάτορα,Μπενίτο Μουσολίνι,Πρεσβευτή στην Αθήνα,της Φασιστικής Ιταλίας,Εμμανουέλε Γκράτσι,στον Έλληνα Πρωθυπουργό Στρατηγό Ιωάννη Μεταξά και της Ιστορικής Άρνησης, του Έλληνα Κυβερνήτη,με το μεγαλοπρεπές και βαρύγδουπο "ΟΧΙ"και με τη φράση "Alors c'est la Guerre"!Είναι η Ημέρα της Εθνικής Ομοψυχίας των Ελλήνων!Είναι η Ημέρα Εισόδου της Ελλάδας στο Β'Παγκόσμιο Πόλεμο!Είναι η Ημέρα της Έναρξης του Ελληνοιταλικού Πολέμου,με την Ιταλική Επίθεση να εκδηλώνεται και να ξεκινά,με τις πιό Επίλεκτες Στρατιωτικές της Δυνάμεις, από τη Πίνδο και την Ήπειρο.Τα Διαγγέλματα του Βασιλέα Γεωργίου Β' και του Πρωθυπουργού Ιωάννου Μεταξά,συγκίνησαν,ενθουσίασαν και εμψύχωσαν ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό!Αρχιστράτηγος ανέλαβε ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος,ενώ Επικεφαλής του Ελληνικού Στρατού στην Ήπειρο,ως Διοικητής του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας(ΤΣΔΜ) ήταν ο ηρωικός Αντιστράτηγος Ιωάννης Πιτσίκας,έμπειρος επιτελικός και πολεμιστής από παλαιότερους αγώνες! Οι δύο πρώτες Νίκες Σταθμοί των Ελληνικών Δυνάμεων επετεύθχησαν από δύο Στρατιωτικούς Ηγήτορες ,που τους περίμενε το "ραντεβού" με την Ιστορία! α) η υπό τον Διοικητή της 8ης Μεραρχίας, εμπειροπόλεμο ήρωα Υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο, Μάχη της Ελαίας(Καλπάκι),όπου με την ηρωική του αντίσταση και πρωτοφανή του ευελιξία,ως και τη παράτολμη,με προσωπική του ευθύνη- πρωτοβουλία, επίθεση,εξουδετέρωσε τις Επίλεκτες Ιταλικές Δυνάμεις,συμβάλλοντας τα μέγιστα στη τελική Νίκη των Ελληνικών Δυνάμεων,σε βάρος των Ιταλών και β) η υπό τον έμπειρο, διακριθέντα και τιμηθέντα και σε προηγούμενους Πολέμους Διοικητή του Αποσπάσματος Πίνδου,-με Έδρα το Επταχώρι-,θρυλικό και ηρωικό Συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη,ιστορική Μάχη της Πίνδου!(Πέραν των άλλων Τιμητικών Διακρίσεων,του έχει Απονεμηθεί 3 φορές το Χρυσό ΑριστείοΑνδρείας)!Ο ηρωικός και γενναίος Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης,την 6η ημέρα του Πολέμου,κατά τη διάρκεια Αναγνωριστικής Επιχείρησης της Ελληνικής νικηφόρας Αντεπίθεσης,τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος,από εχθρική σφαίρα!Τον αντικατέστησε ο άξιος και γενναίος Ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας,ο οποίος,αν και τραυματισμένος,με σπασμένο χέρι, συνέχισε την Επίθεση,ακολουθώντας,"κατά γράμμα",τις οδηγίες και τις εντολές του ημιθανούς Διοικητή του,Συνταγματάρχη Κων.Δαβάκη,ως και το μεγαλειώδες και μεγαλοφυές Σχέδιό του! Ο Ι.Καραβίας τοποθετήθηκε στο Απόσπασμα Πίνδου,μόλις στις 30/10/1940,από τον Διοικητή του ΤΣΔΜ,Αντιστράτηγο Ι.Πιτσίκα,όπου υπηρετούσε εκεί(ΤΣΔΜ), ως Διευθυντής 3ου Γραφείου. Ο έμπειρος και ατρόμητος Πολέμαρχος Κων. Δαβάκης, μόνος,με τους 2000 Άνδρες του και με τη συμβολή των ηρωίδων Γυναικών της Πίνδου,του τολμηρού και ακούραστου Προέδρου της Κοινότητας Επταχωρίου,Κοσμά Τσέτσου και των γενναίωνΚατοίκων του Ιστορικού αυτού Χωριού,ως και των γύρω Περιοχών,κράτησε ένα σημαντικό και νευραλγικό Τομέα Ευθύνης 37 χιλιομέτρων!Αντιμετώπισε με στρατηγική και τεχνική της σύγχρονης πολεμικής τέχνης,την Επίλεκτη 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών ΤΖΟΥΛΙΑ,των 10800 Ανδρών!Τις πρώτες κρίσιμες στιγμές των Πολεμικών Επιχειρήσεων, αμυνόμενος αρχικά,πέρασε στην επίθεση τη 1η Νοεμβρίου και έδωσε τη πρώτη αποφασιστική Ελληνική Νίκη! Μετά το θάνατό του, τιμήθηκε με το βαθμό του Υποστρατήγου επί Τιμή!(2η Προαγωγή επ'ανδραγαθεία). Πρώτος Έλληνας νεκρός ο επίστρατος 27χρονος Στρατιώτης,πατέρας τριών παιδιών, Βασίλειος Τσιαβαλιάρης,από τη Πιαλεία Τρικάλων του 21ου Φυλακίουτων Ελληνοαλβανικών συνόρων,στο Ύψωμα Γκόλιο,που υπαγόταν στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού(Επταχώρι). Μεγάλη η συμβολή, στον Επικό αυτόν Αγώνα, του τότε Βασιλικού Ναυτικού(ΒΝ) και της τότε Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας(ΕΒΑ)!Ο Κυβερνήτης του ιστορικού και θρυλικού υποβρυχίου "Παπανικολής",ηρωικός Πλωτάρχης Μίλτων Ιατρίδης,ήταν ο πρώτος,ο οποίος στις 28 Οκτωβρίου 1940,απέπλευσε με το συγκεκριμένο υποβρύχιο και έγραψε τις μεγάλες Ναυτικές Επιτυχίες,γενόμενος ο φόβος και ο τρόμος του Ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού και κυρίως των Ιταλικών νηοπομπών,ενώ στις 29 Δεκεμβρίου 1940,το υποβρύχιο "Πρωτεύς",με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Μ.Χατζηκωνσταντή,αφού πρώτα βύθισε το Ιταλικό ατμόπλοιο "Sardegna",εμβολί ζεται από το Ιταλικό τορπιλοβόλο "Antares", βυθίζεται αύτανδρο και αποτελεί τη πρώτη απώλεια του ΒΝ στο Β'Παγκόσμιο Πόλεμο! Το Υ/Β "Πρωτεύς", βλήθηκε από 11 βόμβες βυθού και μαζί του,χάθηκαν στον"υγρό τάφο" και οι 48 Άνδρες που διέθεται ως Πλήρωμα! Ο πρώτος Έλληνας Αξιωματκός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που έπεσε "Υπέρ Πατρίδος"είναι ο άξιος Μαχητής των Αιθέρων, Υποσμηναγός Ιπτάμενος Ευάγγελος Γιάναρης, στις 30 Οκτωβρίου 1940!Στις 2 Νοεμβρίου,ο Υποσμηναγός Ιπτάμενος Μαρίνος Μητραλέξης,της 22ης Μοίρας Διώξεως,με Έδρα τη Θεσσαλονίκη,κατά τη διάρκεια Αναχαίτισης Ιταλικών Βομβαρδιστικών,διαπίστωσε ότι του σώθηκαν τα πυρομαχικά!Αστρπιαία ο θαρραλέος Αεροπόρος,με το Αεροσκάφος του,τύπου PZL,επιτέθηκε σ'ένα εχθρικό Βομβαρδιστικό τύπου Savoia-Marchetti και με τον έλικα, του απέκοψε το ουραίο πηδάλιο και το κατέρριψε κοντά στο Λαγκαδά!Ο ηρωικός Μαρίνος Μητραλέξης,στη συνέχεια έκανε αναγκαστική προσγείωση σ'ένα χωράφι, πλησίον του σημείου που είχαν προσγειωθεί με τα αλεξίπτωτά τους, οι Ιταλοί Αεροπόροι του καταρριφθέντος εχθρικού Βομβαρδιστικού!Τους συνέλαβεκαι τους μετέφερε στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης!Στις 13 Φεβρουαρίου 1941,Σμήνος της 31ης ΜΒ αποτελούμενο από 4 Αεροσκάφη "Ποτέζ 63",Επιχειρώντας στη Γκλάβα-Μπούζι,βάλλονταιαπό Ιταλικά αεροσκάφη τα οποία με ορμή κτυπούν το Αεροσκάφος του Αρχηγού του Σμήνους Επισμηναγού(Ι)Επαμεινώνδα Πλούμπη,με Παρατηρητή τον Επισμηναγό(Ι)Αριστείδη Ξανθόπουλο!Το αεροσκάφος φλεγόμενο και κτυπημένο σε ζωτικά σημεία,"πέφτει σε περιδίνηση" και ο θάνατος ήταν βέβαιος.Ο χειριστής Επαμεινώνδας Πλούμπης,θα μπορούσε να σωθεί πέφτοντας με το αλεξίπτωτο,αλλά τη στιγμή εκείνη σκέφτηκε αφενός τον συνάδελφό του Παρατηρητή,ο οποίος δεν θα ήταν εύκολο να πέσει και αυτός με το αλεξίπτωτο και αφετέρου υπήρχε κίνδυνος το οπλισμένο με βόμβες αεροσκάφος να πέσει επάνω στις φίλιες Γραμμές/ Δυνάμεις και να προκαλέσει μεγάλη συμφορά!Έτσι,όπως το φλεγόμενο Αεροσκάφος έπεφτε σαν σφαίρα προς το έδαφος,προσπάθησε ο Χειριστής και κατόρθωσε να το βγάλει από τη περιδίνηση και να το φέρει επάνω από κάτι πυκνά και υψηλά δέντρα!Με διαβολεμένη ταχύτητα το Αεροσκάφος θέρισε τα δέντρα και έπεσε με μικρότερη ταχύτητα στο έδαφος!Ο Παρατηρητής κατάφερε και βγήκε από το Αεροσκάφος σώος,ενώ ο ηρωικός χειριστής περισυνελλέγει με σοβαρά τραύματα και εγκαύματα!Μεταφέρθηκε αρχικά στο Νοσοκομείο των Ιωαννίνων,όπου του παρασχέθηκαν οι "Πρώτες Βοήθειες",από εκεί διακομίστηκε στο Νοσοκομείο "Έλενα" της Αθήνας και στη συνέχεια σε Βρετανικό Νοσοκομείο της Μέσης Ανατολής,όπου μετά πολυετή νοσηλεία,χειρουργικές επεμβάσεις και μεταμοσχεύσεις αποκαταστάθηκε η υγεία του και συνέχισε τη σταδιοδρομία του στη Πολεμική Αεροπορία!(Διετέλεσε Αρχηγός του 29ου Αρχηγείου Αντιαεροπορικής Άμυνας-29ΑΑΑ- και γιά λίγες μέρες εκτέλεσε χρέη Αρχηγού ΓΕΑ,31/12/1954 έως 14/1/1955,Αντιπτέραρχος εα,Πρόεδρος ΜΤΑ και ΕΑΑΑ).Σημειώνεται ότι στο διάστημααπό 28/10/1940 έως 23/4/1941,που εισήλθαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα,51 Αεροπόροι της ΕΒΑ,έπεσαν "Υπέρ Πατρίδος" στο Μέτωπο!Οι πρώτοι Τραυματίες Έλληνες Αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς ήταν,ο Διοικητής του 3ου Τάγματος, του 51ου Συντάγματος Πεζικού,του Αποσπάσματος Πίνδου, ηρωικός Ταγματάρχης Νικήτας Θωμάς,που τραυματίστηκε στις 29 Οκτωβρίου 1940 στα υψώματα Μούκα και Καζάνι,ο γενναίος Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Μισύρης,Υποδιοικητής του Κ.Δαβάκη στο Απόσπασμα Πίνδου,που τραυματίστηκε τη 1η Νοεμβρίου 1940,κατά τη διάρκεια της νικηφόρου Μάχης στη Λυκορράχη του Γράμμου, -τη πρώτη σημειωθείσα Ελληνική Νίκη- και ο θρυλικός Συνταγματάρχης Πεζικού Κωνσταντίνος Δαβάκης,Διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου,που τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος,τη 1η Νοεμβρίου 1940(6η ημέρα του Πολέμου),ευρισκόμενος στη πρώτη Γραμμή του Μετώπου,στον Προφήτη Ηλία Φούρκας(Πίνδος)κληθείς από εχθρικό όπλο! Πρώτοι Αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού που έπεσαν στα Πεδία των Μαχών είναι:Υπολοχαγός Διάκος Αλέξανδρος,του Αποσπάσματος Πίνδου,έπεσε ηρωικά μαχόμενος,τη 1η Νοεμβρίου στη Τσούκα!Ανθυπολοχαγός Βλάχος Γεώργιος,του 33ου ΣΠ,έπεσε ηρωικά μαχόμενος,τη 1η Νοεμβρίου στο Βέρνικ! Ταγματάρχης Παναγιώτης Μαντούβαλος,του 50ου ΣΠ,έπεσε ηρωικά μαχόμενος,στις 17 Νοεμβρίου στον Μόραβα ! Λοχαγός Αποστολίδης Θεόδωρος του 50ου ΣΠ,έπεσε ηρωικά μαχόμενος,στις 17 Νοεμβρίου στον Μόραβα! Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Χαράλαμπος Κεφαλόπουλος Υποδιοικητής του 18ου ΣΠ,έπεσε ηρωικά μαχόμενος,στις 21 Νοεμβρίου στο Βράντεστε! Αντισυνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής,Διοικητής του Τομέα Δελβινακίου και μετά του Αποσπάσματος Αώου, της 8ης Μεραρχίας, έπεσε ηρωικά μαχόμενος,στη Πρεμετή,στις 5 Δεκεμβρίου,πολεμόντας στη πρώτη Γραμμή, από τη πρώτη ημέρα του Πολέμου.Μετα το θάνατό του,τιμήθηκε προαγώμενος επ'ανδραγαθεία,στο βαθμό του Συνταγματάρχη! Η ΕΚΚΛΗΣΊΑ μας τιμά την 28η Οκτωβρίου,Τα Άμφια Της Παναγίας και Εορτάζει τη μεγάλη Θεομητορική Εορτή της Αγίας Σκέπης,της Υπερμάχου Στρατηγού του Γένους μας,Ελευθερώτριας Υπεραγίας Θεοτόκου! ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ'40, ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΕΝΝΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ! ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ'40, ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ!ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940!ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!

Δολοφονία Μελων Οικογενείας Δαβάκη Απο Τους Κομμουνιστοσυμμορίτες

ΣΤΊΣ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944(ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ)!Επίκαιρη Αναδημοσίευση,(με συμπληρωματικές φωτογραφίες και στοιχεία), Καθηγητή -Ερευνητή και Ιστορικού Συγγραφέα Περιόδου 1940 έως 1949,Ιωάννη Μπουγά"!ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ 1944. Δολοφονία τεσσάρων μελών της "Οικογενείας Δαβάκη", από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ! Την νύχτα της 24ης Δεκεμβρίου 1944, παραμονή Χριστουγέννων, εκτελεστές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ/ΚΚΕ εισέβαλαν στο σπίτι του Μανιάτη συνταξιούχου Σιδηροδρομικού και Μακεδονομάχου, Γεωργίου Δαβάκη του Βρεττού , στην Αγία Σοφία Πειραιά, και συνέλαβαν τον ίδιο, τη σύζυγό του Σταυρούλα,το γένος Κυρίμη και τα παιδιά του Δημήτριο και Χρήστο, φοιτητές. Τους Ομήρους τους μετέφεραν στον Κοκκινόβραχο του Πειραιά, τόπο θυσίας Πειραιωτών στα Δεκεμβριανά. Τα ξημερώματα Χριστουγέννων 25/12/1944 τους δολοφόνησαν και τους τέσσερις εν ψυχρώ, πυροβολώντας τους εξ επαφής, όπως έδειξε η ιατροδικαστική εξέταση!!! Ο Γεώργιος Δαβάκης ήταν θείος του ήρωα της Πίνδου, Συνταγματάρχη Κων/νου Δαβάκη και πατέρας του τότε Επισμηναγού Ιπταμένου Κων/νου Δαβάκη,ο οποίος βρισκόταν ακόμη στην Αίγυπτο,όπου υπηρετούσε ως Διοικητής του Σμήνους Επιχειρήσεων της 13ης Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας αρχικά και στη συνέχεια Ελαφρού Βομβαρδισμού, Διοικητής της Εκπαιδευτικής Μονάδας Νεοσυλλέκτων Αεροπορίας,στο Καμπρίτ Αιγύπτου, καθώς και Διευθυντής 2ου Γραφείου(Ασφάλεια) του Υπουργείου Αεροπορίας Μέσης Ανατολής. Εικάζεται ότι η παρουσία, του τότε επισμηναγού Κων.. Δαβάκη,στη Μέση Ανατολή αντί του ΕΛΑΣ,η Οργάνωση από αυτόν της "Ιστορικής Διαφυγής",από το Αεροδρόμιο του Ελληνικού/Χασάνι, στην Αίγυπτο, διά μέσου Μάλεμε Κρήτης, των πέντε διασωθέντων από τους Γερμανικούς βομβαρδισμούς Αεροσκαφών ANSON,της 13ης Μοίρας,στις 23 Απριλίου 1941,(βιβλία Συγγραφέα Ιστορίας Αεροπορίας Πτεράρχου Ιπταμένου Ηλία Καρταλαμάκη,Έντυπα και καταθέσεις Ηρώων Αεροπόρων,Ανωτάτων Αξιωματικών και των τριών Όπλων,Πολιτικών και Καθηγητών της Εποχής),ο έγκαιρος εντοπισμός και η απομάκρυνση από τη 13η Μοίρα, ως και από το Κέντρο Εκπαίδευσης του Καμπρίτ,ένστολων κομμουνιστών στασιαστών και η μετάταξή τους στο Στρατό Ξηράς,η Πολεμική του Δράση,οι θέσεις και απόψεις του,στην Ελληνική Αεροπορία ήταν οι αιτίες που οι γονείς του και τα δυό αδέλφια του στοχοποιήθηκαν ως «αντίδραση» και δολοφονήθηκαν.Θα ήσαν μεταξύ αυτών που αναφέρει το κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΕ, Γιάννης Ιωαννίδης, όταν λεει: «…..Εμείς είχαμε επισημάνει μαζί με τον Στέργιο τον Αναστασιάδη (τον αρχηγό της ΟΠΛΑ) τα πρόσωπα εκείνα που με την πρώτη ρήξη θα έπρεπε να πιάσουμε και να εξουδετερώσουμε. Ώστε αυτοί, οι Εγγλέζοι και οι άλλοι, να μην έχουν άνθρωπο που να τους εξυπηρετεί.Αυτή η σκέψη μου ήταν σκέψη που την κάναμε μαζί με τον Γληνό προτού ακόμη βγούμε στο βουνό. Ό Γληνός είχε αυτή τή σκέψη επειδή είχε καί πείρα από τά αλλα πραξικοπήματα πού γινόντουσαν από παλιά στην Αθήνα. Καί μούλεγε: Γιάννη,θά πιάσουμε 5–6.000 ανθρώπους στην Αθήνα καί στόν Πειραιά καί μιά αντίστοιχη αναλογία στη Θεσσαλονίκη και σε μερικές άλλες μεγάλες πόλεις....».

25 Δεκεμβρίου 1944
Οι γονείς του Πτεράρχου Κων/νου Δαβάκη, Γεώργιος Δαβάκης του Βρεττού και Σταυρούλα Δαβάκη το γένος Κυρίμη,ως και οι φοιτητές αδελφοί του Δημήτριος και Χρήστος

Οι τρυπημένες από τις σφαίρες των Ελασιτών εκτελεστών,ταυτότητες του Γεωργίου Δαβάκη,που βρέθηκαν στην εσωτερική αριστερή τσέπη του σακακιού του !

Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου Σταυρούλας Δαβάκη,το γένος Κυρίμη.

Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου Φοιτητή ΑΣΟΕΕ(Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών)Δημητρίου Γ.Δαβάκη

Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου,αριστούχου Φοιτητή Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Παντείου συγχρόνως, Χρήστου Γ. Δαβάκη.

Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου,Μακεδονομάχου και Απόγονου Αγωνιστών '21,Συνταξιούχου Σιδηροδρομικού, Γεωργίου Βρεττού Δαβάκη!

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Δ.ΔΑΒΑΚΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ 18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1909-18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1989.

Πριν από 34 χρόνια,έφυγε από κοντά μας ένα εκλεκτό Μέλος της Οικογένειας Δαβάκη,ένας αξιοζήλευτος Οικογενειάρχης,ένας διαπρεπής Πολιτικός,ένας μεγάλος Πατριώτης,ένας σπουδαίος Άνθρωπος,ο Υπουργός Δημήτριος Δ.Δαβάκης! Γεννήθηκε στη Λακωνία και συγκεκριμένα στα Κεχριάνικα της Ανατολικής Μάνης,στις 18 Νοεμβρίου 1909.Γονείς του ήταν ο Διδάσκαλος Δικαίος και η Σοφία Δαβάκη.Μεταξύ των Αδελφών του ήταν και ο Ηρωας της Πίνδου Στρατηγός Κωνσταντίνος Δαβάκης,ο πεσών τον Ιούνιο 1940, "Υπέρ Πατρίδος"Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος της 5ης Σειράς Ικάρων,Μιχαήλ Δαβάκης και ο διαπρεπής Παιδίατρος Καθηγητής Ιωάννης Δαβάκης.Φοίτησε στο Γυμνάσιο της Αρεόπολης και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Καλλιθέας στην Αθήνα,όπου είχε εγκατασταθεί η Οικογένειά του.Το 1933 αποφοίτησε από το Φαρμακευτικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,ενώ το 1934 πέτυχε σε διαγωνισμό και κατατάχθηκε ως μόνιμος Αξιωματικός του Στρατού Ξηράς στο τότε Φαρμακευτικό Σώμα,με το Βαθμό του Ανθυπολοχαγού.Παράλληλα φοίτησε και στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.Τοποθετήθηκε στο Κέντρο Χημικού Πολέμου και έγινε Διευθυντής Εργαστηρίων.Δίδαξε στην Ανωτάτη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων(ΣΣΕ),τα Μαθήματα "Τεχνολογία Χημικών Πολεμικών Ουσιών" και "Ανίχνευση και Απολύμανση Χημικών Πολεμικών Ουσιών".Αποστρατεύτηκε το 1946,με το Βαθμό του Λοχαγού και τέθηκε σε Πολεμική Διαθεσιμότητας,λόγω τραυματισμού του.Ήταν Παντρεμένος με την Ευαγγελία Σιγάλα και απέκτησαν μία κόρη,τη Δικηγόρο στον Άρειο Πάγο,Κωνσταντίνα(Ντίνα)Δαβάκη,η οποία του χάρισε δύο θαυμάσια εγγόνια,τη Σύλβια και τον Δημήτρη. Εκλέχθηκε Βουλευτής Λακωνίας με τον "Ελληνικό Συναγερμό" το 1951 και Βουλευτής Οιτύλου το 1952.Στη συνέχεια εκλέχθηκε Βουλευτής Λακωνίας με την "ΕΡΕ", το 1956,1958,1961,1963 και 1964.Μετά τη Μεταπολίτευση εκλέχθηκε Βουλευτής Λακωνίας,με τη "Νέα Δημοκρατία" το 1974,1977 και 1981.Διετέλεσε Υφυπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων(6/10/1955-29/2/1956),Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας(29/2/1956-5/3/1958)και Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος γιά τη Δημόσια Τάξη(4/11/1961-19/6/1963).Μεταπολιτευτικά χρημάτισε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας(10/9/1976-21/10/1977)και Υπουργός Δημόσιας Τάξης(10/5/1980-17/9/1981).Υπήρξε ένας Ευπρεπής, Έντιμος,Σεμνός,Δίκαιος,Αξιοπρεπής και με Εξαίρετο Ήθος Πολιτικός!Λόγω του πλούσιου Κοινωνικού Έργου του και της μεγάλης Προσφοράς του στην ιδιαίτερη Πατρίδα του,τη Λακωνία και την Ελλάδα γενικότερα,σε όλες τις Εκλογικές αναμετρήσεις, εκλεγόταν πρώτος Βουλευτής Λακωνίας.Απεβίωσε στις 18 Ιανουαρίου 1989,σε ηλικία 80 ετών.Η Εξόδιος Ακολουθία έγινε στο Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς και Κηδεύτηκε στο Κοιμητήριο του Δήμου Κηφισιάς!Τον ευχαριστώ και τον ευγνωμονώ,γιά την απεριόριστη εμπιστοσύνη του προς εμένα και τη μεγάλη αγάπη που απλόχερα μου προσέφερε!Πάντα θα τον τιμώ και θα τον μνημονεύω!ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!

1951-1985
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Δ.ΔΑΒΑΚΗΣ(18/1/1909‐18/1/1989) ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Δ.ΔΑΒΑΚΗΣ,ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Δ.ΔΑΒΑΚΗΣ,ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΡΚΟΜΩΣΙΑΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

1956
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ Α',ΣΕ ΕΠΙΣΚΕΨΉ ΤΟΥ, ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ,ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟ Δ.ΔΑΒΑΚΗ.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΑΒΑΚΗ,ΔΙΚΑΙΟΣ.

1953
Στη φωτογραφία μπροστά από τον Ανδριάντα του Στρατηγού Κωνσταντίνου Δ. Δαβάκη, βρίσκονται σημαντικά πρόσωπα όπως ο Βουλευτής και μετέπειτα Υπουργός Δημήτριος Δ. Δαβάκης, ο Δήμαρχος Καλλιθέας Νικόλαος Σκανδαλάκης, η χήρα του Στρατηγού Καλλιόπη Δαβάκη, ο Παιδίατρος και μετέπειτα Βουλευτής Ιωάννης Δ. Δαβάκης με τον γιο του Μιχάλη, και ο Σμήναρχος Κωνσταντίνος Γ. Δαβάκης με τον γιο του Γιώργο.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ,ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ Δ.ΔΑΒΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ Κ.ΔΑΒΑΚΗ,ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δ. ΔΑΒΑΚΗ ΝΤΙΝΑ,ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ Κ.ΔΑΒΑΚΗ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ,ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ Δ. ΔΑΒΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΤΕΡΑΡΧΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Γ.ΔΑΒΑΚΗ,ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ

1962
Επίσκεψη στο Επταχώρι, του αδελφού του Ήρωα της Πίνδου Στρατηγού Κωνσταντίνου Δ.Δαβάκη, Υφυπουργού Εσωτερικών-Υπουργού αρμόδιου γιά τη Δημόσια Τάξη Δημητρίου Δ.Δαβάκη!(Από το Αρχείο της Φιλολόγου- Αρχαιολόγου-Ιστορικής Ερευνήτριας Κας Ιωάννας Λουλάκη)

1956
Ο Βασιλιάς Παύλος Α', συνοδευόμενος από τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Δημήτριο Δ.Δαβάκη, τον Αρχηγό του Οίκου Του, Στρατηγό Κωνσταντίνο Δόβα και τον Διευθυντή Ασφαλείας ΓΕΑ και Διευθυντή του Στρατιωτικού Γραφείου του Υφυπουργού,Σμήναρχο Κωνσταντίνο Γ.Δαβάκη.

1954
ΜΑΓΟΎΛΑ ΣΠΆΡΤΗΣ!Ο Υπουργός Δημοσίων Έργων,της Κυβέρνησης του "Ελληνικού Συναγερμού(Αλέξανδρου Παπάγου)Κωνσταντίνος Γ.Καραμανλής,με τον Βουλευτή Λακωνίας Δημήτριο Δ.Δαβάκη,περιστοιχιζόμενοι από Λάκωνες φίλους τους.

1956
ΜΑΓΟΥΛΑ ΣΠΑΡΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ! Διακρίνονται από αριστερά:Ο Ιατρός Γυναικολόγος(μετέπειτα Βουλευτής ΝΔ,Α'Πειραιά και Νήσων)Βασίλειος Κατσιβαρδάκος,ο Βουλευτής Λακωνίας και τότε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτριος Δαβάκης,ο Δήμαρχος Καλλιθέας Αττικής Νικόλαος Σκανδαλάκης,ο Παιδίατρος(μετέπειτα Βουλευτής ΝΔ, Β,Περιφέρειας Αθήνας,Ιωάννης Δαβάκης και ο Σμήναρχος(μετέπειτα Υποπτέραρχος)Κωνσταντίνος Δαβάκης.

ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

Πριν 15 Χρόνια,στις 05.15 το πρωί,της 28ης Ιανουαρίου,άφησε τη τελευταία Του πνοή,ο Χαρισματικός,Θρησκευτικός και Πνευματικός μας Ηγέτης,ο Αγαπημένος μας Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος!Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1939 στη Ξάνθη.Γονείς του ήταν οι Πρόσφυγες από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης, Ευσεβείς και Ευλογημένοι Κωνσταντίνος και Βασιλική Παρασκευαίδη!Το 1941 μετακόμισε όλη η Οικογένεια στην Αθήνα.Ο Χριστόδουλος μαθήτευσε στο Δημοτικό Σχολείο "Κοραής" και στη συνέχεια στο "Λεόντειο Λύκειο Πατησίων,απ'όπου αποφοίτησε με άριστα!Σε ηλικία 17 ετών,Διετέλεσε Ψάλτης,στον Ι.Ν.Αγίας Ζώνης Κυψέλης,όπου γνωρίστηκε με τον τότε Διάκονο Καλλίνικο Καρούσο(μετέπειτα Μητροπολίτη Πειραιώς),ο οποίος στη συνέχεια τον γνώρισε στον Αθανάσιο Λένη(μετέπειτα Αμβρόσιο, Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας)!Το 1958 και οι τρεις Ίδρυσαν τη Μοναστική Αδελφότητα "Χρυσοπηγή"στο Παγκράτι,ενώ στις 16 Μαΐου 1961 Εκάρη Μοναχός,στη Μονή Βαρλαάμ!Στις 17 Μαίου 1961 Χειροτονήθηκε Διάκονος,στον Ι.Ν.Αγίων Αναργύρων Τρικάλων!Το 1962 αποφοίτησε και έλαβε Πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με άριστα!Το 1967 αποφοίτησε και από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών,επίσης με άριστα!Παράλληλα σπούδασε Βυζαντινή Μουσική στο Ωδείο Αθηνών!Το 1982 ανακηρύχθηκε Διδάκτορας του "Κανονικού Δικαίου" του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,με βαθμό άριστα!Έλαβε επίσης Πτυχία στα Γαλλικά και τα Αγγλικά, ενώ ομιλούσε Ιταλικά και Γερμανικά!Το 1965 Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε στον Ι.Ν.Κοιμήσεως Της Θεοτόκου(Παναγίτσα)στο Παλαιό Φάληρο!Διετέλεσε Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου,επί Ιερωνύμου Α' και Σεραφείμ!Το 1974 Εκλέχτηκε Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού, σε ηλικία μόλις 35 ετών!Στις 28 Απριλίου1998 Εκλέχτηκε από την Ιεραρχία, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος,σε Διαδοχή του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ!Η Ενθρόνησή του, έγινε στις 9 Μαΐου 1998,στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών!Ο Χριστόδουλος της καρδιάς μας,άφησε σημαντικό Έργο,αλλά και σπουδαίες Παρακαταθήκες,ιδιαίτερα προς τη Νεολαία!Αγαπήθηκε και Λατρεύτηκε όσο κανένας άλλος Ιεράρχης!Με το Κήρυγμά του,γέμιζαν ασφυκτικά οι Εκκλησίες μας!Μέχρι σήμερα αντηχούν οι φωνές των Νέων,"Χριστόδουλε σε πάμε"!"Και εγώ σας πάω"απαντούσε ο Πεφωτισμένος Ιεράρχης,λέγοντάς τους συγχρόνως και ένα ανέκδοτο!Ο Μακαριστός Προκαθήμενος της Ελληνικής Εκκλησίας, Υπήρξε Δίκαιος,Έντιμος Αξιοπρεπής,Χαρισματικός,Ευσεβής και Μεγάλος Πατριώτης!Με τα Κηρύγματα του άφηνε άφωνο το Ποίμνιο,ενώ με τα δάκρυά του, σκορπούσε ρίγη συγκίνησης!Υπήρξε ο αναντικατάστατος Θρησκευτικός και Πνευματκός μας Ηγέτης!Ο ΜΟΝΑΔΙΚΌΣ!Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ!Ο ΤΙΤΑΝΑΣ!Μας Λείπει!Θεωρώ μεγάλη Τιμή και Ευλογία που μου δόθηκε η ευκαιρία, να Τον γνωρίσω από πολύ κοντά και να τον συναναστραφώ,καθ'ότι υπήρξε στενός Οικογενειακός μας Φίλος!Δεν ξεχνώ ότι στις αρχές Απριλίου 1998,που απεβίωσε ο αγαπημένος μου Πατέρας, Πτέραρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης, ο τότε Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Χριστόδουλος,εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μας,στον Ιερό Ναό της Αγίας Φωτεινής Νέας Σμύρνης και μάλιστα, λίγες μόλις ημέρες πριν από την Εκλογή του,ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και Χοροστάτησε μαζί με τους επίσης Φίλους του αείμνηστου Πατέρα μου, Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες,Νέας Σμύρνης Αγαθάγγελο,Πειραιώς Καλλίνικο,Ιανουπόλεως και Πρετόριας(Ν.Αφρική) Παύλο και πρ.Κεφαλληνίας Προκόπιοστην "Εξόδιο Ακολουθία"!Στη συνέχεια,με το ίδιο αυτοκίνητο κατευθυνθήκαμε προς το Κοιμητήριο "ΑΝΑΣΤΑΣΗ" του Πειραιά,γιά τη Ταφή,όπου καθ'όλη τη διάρκεια της διαδρομής με παρηγορούσε,με εμψύχωνε,με νουθετούσε,με ενθάρρυνε και με Ευλογούσε!Πάντα θα Τον Θυμάμαι με Αγάπη,πάντα θα Τον Μνημονεύω,πάντα θα Τον Τιμώ και πάντα θα Τον Ευγνωμονώ!ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

ΔΙΚΑΊΟΣ ΔΗΜ.ΔΑΒΑΚΗΣ ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ(1928-28 Φεβρουαρίου 1952)

Σαν σήμερα πριν από 71 Χρόνια, πέταξε γιά το τελευταίο του Ταξίδι,Εκτελώντας "ΤΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΘΗΚΟΝ",ένας νέος και ευσεβής Άνθρωπος,ένας τολμηρός Αξιωματικός,ένα αξιαγάπητο και θαρραλέο Παλληκάρι,ένα άξιο και γενναίο Ελληνόπουλο, γεμάτο Όνειρα γιά τη Ζωή και τη Πατρίδα,ένας λαμπρός και μαχητικός Αεροπόρος,ένας φλογερός Πατριώτης,ο Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος Δικαίος Δαβάκης του Δημητρίου! Γεννήθηκε το 1928 στο Πειραιά,όπου μεγάλωσε και περάτωσης τις Εγκύκλιες Σπουδές του.Το Σεπτέμβριο του 1948, εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας(22α Σειρά Ικάρων),από την οποία αποφοίτησε τον Οκτώβριο του 1950 και ονομάστηκε Ανθυποσμηναγός Ιπτάμενος! Σκοτώθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1952,κατά τη διάρκεια "Διατεταγμένης Εκπαιδευτικής Πτήσεως",όπου κατά την Απογείωση,το Αεροσκάφος του,τύπου Tiger Moth,προσέκρουσε σε Παράπηγμα και ανατράπηκε,εντός του Αεροδρομίου Δεκελείας!ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

ΔΙΚΑΊΟΣ ΔΗΜ.ΔΑΒΑΚΗΣ-ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ
1928-28 Φεβρουαρίου 1952

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ "CITTA DI GENOVA

Στις 21 Ιανουαρίου 1943, βρήκαν τραγικό Θάνατο,ο Ήρωας της Πίνδου Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης και 70 ακόμη Έλληνες Γενναίοι Αξιωματικοί,που είχαν πολεμήσει στο Αλβανικό Μέτωπο. Οι ανωτέρω 71 πνιγέντες και οι 81 διασωθέντες είχαν συλληφθεί Όμηροι,ως ύποπτοι Αντιστασιακής Δράσης,από τις Φασιστικές και Ναζιστικές Δυνάμεις Κατοχής, με σκοπό τη μεταφορά τους σε Στρατόπεδο Συγκέντρωσης στην Ιταλία. Από ολόκληρη τη Χώρα συγκέντρωσαν στη Πάτρα 152 Αξιωματικούς, όπου στις 20-1-1943, τους επιβίβασαν στο επιταγμένο Ατμόπλοιο “Citta Di Genova” ("Πόλη της Γένοβας"), κατασκευής του 1930 και μήκους 125 μέτρων. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο αντιφασίστας Βιβάλντι Πάλμα, θαυμαστής του Ήρωα Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη. Στο πλοίο, εκτός από τους Έλληνες Ομήρους, είχαν επιβιβασθεί 2 Νεοζηλανδοί αιχμάλωτοι,800 περίπου Ιταλοί στρατιώτες αδειούχοι και 132 μέλη του Πληρώματος! Το πλοίο αναχώρησε στις 20-1-1943 από το λιμάνι της Πάτρας με κατεύθυνση το Μπάρι της Ιταλίας.Το μεσημέρι της 21-1-1943 και ενώ ο Κυβερνήτης,είχε προσκαλέσει και παρέθετε γεύμα στο Κωνσταντίνο Δαβάκη, άρχισε ο τορπιλισμός του “ Citta Di Genova”,δυστυχώς,από το Βρετανικό-συμμαχικό υποβρύχιο “HMS TIGRIS N 63”,το οποίο εκτελούσε τη 17η Περιπολία του από τη Μάλτα έως τα παράλια της Ιταλίας. Το συγκεκριμένο υποβρύχιο ήταν σύγχρονο με πολλές δυνατότητες.Είχε ναυπηγηθεί το 1938,στα ναυπηγεία του Chatham της Αγγλίας. Διέθετε 17 τορπίλες και ένα κανόνι των 100 mm επί του καταστρώματος. Είχε μήκος 84 μέτρα και πλάτος 8,08 μέτρα.Έφερε δύο όμοιους πετρελαιοκινητήρες των 1450 ίππων ο κάθε ένας και είχε πλήρωμα 63 ανδρών με Κυβερνήτη τον 32χρονο Αντιπλοίαρχο (Ltd Cdt) George R. Colvin.Η εμβέλειά του,ήταν 4500 ναυτικά μίλια/8330 χιλιόμετρα. Μετά το χτύπημα από τη δεύτερη τορπίλη, το Ιταλικό επιβατικό ατμόπλοιο βυθίστηκε αμέσως. Από τη βύθιση του πλοίου παρασύρθηκαν στα παγωμένα νερά της Αδριατικής ο βαριά τραυματισμένος στη Πίνδο, από το Πόλεμο του 1940 Συνταγματάρχης Θρύλος, Κωνσταντίνος Δαβάκης και 70 ακόμη Ηρωικοί Έλληνες Αξιωματικοί. Επίσης πνίγηκαν ο Κυβερνήτης του Ιταλικού ατμόπλοιου και πολλοί Ιταλοί στρατιώτες. Το πτώμα του Συνταγματάρχη Κ. Δαβάκη βρέθηκε από Ιταλικά ναυαγοσωστικά,πλησίον της Ακτής και μεταφέρθηκε στον Αυλώνα! Εκεί αναγνωρίσθηκε και ενταφιάστηκε. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1963, τα οστά του Συνταγματάρχη Κ. Δαβάκη και άλλων Ελλήνων Αξιωματικών διακομίστηκαν με τη Κανονιοφόρο του ΠΝ, «Πυρπολητής» στην Ελλάδα και ενταφιάστηκαν στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών,απ'όπου το Νοέμβριο του 1978,έγινε η μετακομιδή των Οστών του Στρατηγού Κ.Δαβάκη,με μέριμνα του Δήμου Καλλιθέας και τη φροντίδα του αδελφού του Παιδίατρου Ιωάννη Δαβάκη, σε Μαυσωλείο,στο Κοιμητήριο της Καλλιθέας. Ο Κωνσταντίνος Δ. Δαβάκης γεννήθηκε το 1897 στη Μάνη και συγκεκριμένα στα Κεχριάνικα Λακωνίας.Γονείς του ήσαν ο Διδάσκαλος Δικαίος Δαβάκης και η Σοφία Δαβάκη.Σύζυγός του ήταν η Καλλιόπη Σταρόγιαννη-Δαβάκη,από τη Μαγούλα Σπάρτης. Εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αποφοίτησε τη 1η Οκτωβρίου 1916,ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού.Ήταν Απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου της Αθήνας και της Γαλλικής Σχολής Αρμάτων στο Παρίσι! Συμμετείχε στο Α'Παγκόσμιο Πόλεμο και πολέμησε στις Μάχες του Μακεδονικού Μετώπου (Μάχες του Σκρα-17 Μαΐου 1918-και της Δοϊράνης-5 Σεπτεμβρίου 1918-),όπου επιτέθηκε και με αυτοθυσία εξουδετέρωσε Βουλγαρικό Χαράκωμα! Με αίτησή του έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία και το 1921 διακρίθηκε στη Μάχη των Υψωμάτων του Αλμπανός!Διετέλεσε Επιτελάρχης της 2ης Μεραρχίας και του 1ου Σώματος Στρατού!Τον Αύγουστο του 1940,κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, (Ελληνοιταλικό Πόλεμο)ανέλαβε Διοικητής,του υπό τον Διοικητή του ΤΣΔΜ Αντιστράτηγο Ι.Πιτσίκα,αρχικά του 51ου ΣΠ και στη συνέχεια του Ιστορικού "Αποσπάσματος Πίνδου,που αποτελείτο,από το 51ο ΣύνταγμαΠεζικού συν 2 Τάγματα Πεζικού και ένα ακόμη που έφθασε το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου,συν ένα Λόχο Προκάλυψης,συν έναν Ουλαμό Ιππικού, συν ένα Λόχο Ημιονηγών,συν μία Διμοιρία Διαβιβάσεων,συν μία Ορεινή Πυροβολαρχία των 75 χιλιοστών,με Έδρα το Επταχώρι Πίνδου. Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 αντιμετώπισε,με μόλις 2000 άνδρες, την Επίλεκτη 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών Julia, που αριθμούσε πάνω από 10.800 στρατιώτες,υπό το Στρατηγό Mario Jirotti. Αφού αρχικά σταθεροποίησε το Μέτωπο ζώνης Ευθύνης του,των 37 χιλιομέτρων,με αμυντικό υποχωρητικό ελιγμό,τη 1η Νοεμβρίου 1940 πέρασε στην Αντεπίθεση, Νικώντας "κατά κράτος" την Ιταλική Επίλεκτη Μεραρχία.Η Νίκη αυτή θεωρείται,η πρώτη ήττα του Άξονα,η οποία συντελέσθηκε χάρη στην οξυδέρκεια του Κωνσταντίνου Δαβάκη,ο οποίος αμέσως αντιλήφθηκε ένα λάθος τακτικής που έκανε ο Ιταλός Μέραρχος,αφού προχώρησε γρήγορα προς τη Σαμαρίνα, χωρίς να καλύψει το πλευρό της Φάλαγγάς του.Ο έμπειρος πολέμαρχος Κων. Δαβάκης, το διέγνωσε την ίδια στιγμή και κατάστρωσε το Σχέδιό του!Έτσι από τη 2η ημέρα του σκληρού και άνισου Αγώνα, ήταν βέβαιος ότι από το Επιχειρησιακό-Στρατηγικό λάθος του Ιταλού Μέραρχου θα «μάντρωνε» τους Ιταλούς,γεγονός το οποίο συνέβει!Αξίζει να σημειωθεί,ότι στη Μάχη της Πίνδου,υπήρξε τεράστια η συμβολή όλων των γυναικών και των ανδρών, του Επταχωρίου,με "μπροστάρη" τον Πρόεδρο της Κοινότητας Κοσμά Τσέτσο,της Φούρκας,αλλά και κατοίκων των γύρω Περιοχών,που με αυτοθυσία βοήθησαν τα μαχόμενα Ελληνικά Τμήματα του Κων.Δαβάκη,μεταφέροντας πυρομαχικά,τρόφιμα και άλλα εφόδια στη Πρώτη Γραμμή του Μετώπου.Ο Γενναίος Διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου Συνταγματάρχης Κων.Δαβάκης,στις 2 Νοεμβρίου 1940,την 6η δηλαδή Ημέρα του Πολέμου,ευρισκόμενος στη Πρώτη Γραμμή του Μετώπου,και συγκεκριμένα στο Προφήτη Ηλία της Φούρκας,τραυματίστηκε θανάσημα στο στήθος,από εχθρικό πυροβόλο όπλο! Ο θρυλικός Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης έχει τιμηθεί, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, μεταξύ των άλλων Παρασήμων και Μεταλλίων,με προαγωγή(1918) στο Βαθμό του Λοχαγού «Επ Ανδραγαθία»! Επίσης του έχει Απονεμηθεί,3 φορές,το "Χρυσό Αριστείο Ανδρείας".Επί πλέον έχει τιμηθεί, μετά το θάνατο του,σε Πανηγυρική Συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών,το 1948, με το «Αργυρό Μετάλλιο Αυτοθυσίας» και έχει προαχθεί στο βαθμό του Υποστρατήγου "επ'Ανδραγαθία"(1944)! Έχουν φιλοτεχνηθεί και τοποθετηθεί Ανδριάντες του,στη Καλλιθέα και την Καστοριά, ως και Προτομές του,σε αρκετές Πόλεις της Ελλάδος.Επίσης φέρουν το όνομά του,το Στρατόπεδο ΚΕΕΜ Σπάρτης, πολλές Πλατείες και Οδοί Δήμων της Χώρας. Ένα από τα χαρακτηριστικά της φιλοπατρίας του Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη, ήταν η κάθετη άρνηση του,προς τις εκκλήσεις του αδελφού του Παιδίατρου Ιωάννη Δαβάκη,γιά τη διαφυγή του στη Μέση Ανατολή!Ως ύστατη προσπάθεια του Παιδίατρου Ιωάννη Δαβάκη,ήταν,όταν με τον Διοικητή της Ανωτέρας Διοίκησης Αεροπορίας Ναυτικού(ΑΔΑΝ),Σμήναρχο Χρ.Μοσχοβίνο και τον εξάδελφο του,τότε Υποσμηναγό Ιπτάμενο(4η Σειρά Ικάρων ΣΑ/ΣΙ) Κωνσταντίνο Γ. Δαβάκη,-ο οποίος ως Διοικητής του Σμήνους Επιχειρήσεων της 13ης Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας, είχε επιφορτιστεί και αναλάβει, ως επικεφαλής,την Οργάνωση της Διαφυγής της Μοίρας για τη Μέση Ανατολή-,τον επιισκέφτηκαν,στις 20 Απριλίου 1941, νοσηλευόμενο και του πρότειναν τη μεταφορά του στην Αίγυπτο και μάλιστα με τη συνοδεία δύο Στρατιωτικών Ιατρών.Τους αρνήθηκε κατηγορηματικά απαντώντας ως εξής: « Σε λίγες ημέρες η Ελλάδα καταλαμβάνεται εξ’ ολοκλήρου από τις Δυνάμεις του Άξονα και θα είναι υπό εχθρική Κατοχή.Η θέση μου είναι εδώ.Θα Αντισταθώ με τα Παλληκάρια μου!Θα τους Πολεμήσουμε εκ των έσω! Θα Νικήσουμε ή θα Πεθάνουμε»! Στις 23 Απριλίου 1941,την ώρα που ο Στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου υπέγραφε τη Συνθηκολόγηση της Χώρας και η Χιτλερική Αεροπορία βομβάρδιζε Λιμάνια και Αεροδρόμια της Αττικής, η 13η ΜΝΣ,με τα πέντε (5) εναπομείναντα από τους εχθρικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, Αεροσκάφη(ANSON),υπό τη καθοδήγηση του τότε Διοικητή του Σμήνους Επιχειρήσεων της Μοίρας, Υποσμηναγού Ιπταμένου Κωνσταντίνου Δαβάκη,διέφυγε, ανά ζευγάρι, από το "Ελληνικό" (Χασάνι),στο "Μάλεμε" Χανίων Κρήτης και στη συνέχεια "εν σχηματισμώ",την ίδια ημέρα απογειώθηκαν με κατεύθηνση την Αίγυπτο(Μάρσα Ματρούχ),όπου συστήθηκε η πρώτη Ελληνική Αεροπορική Πολεμική Μοίρα(13η ΜΝΣ/Μέσης Ανατολής,μετέπειτα Μοίρα Ελαφρού Βομβαρδισμού- ΜΕΒ)!Πιλότοι των 5 Αεροσκαφών ANSON,ήσαν:α)Επισμηνίες Δημ.Γαλανάκος και Σπ.Παπαδόπουλος(απογείωση 06 30 των δύο πρώτων ANSON),β)Επισμηνίας Θεοδ.Καρβουτζής και Σμηνίας Βασ.Κουρδής(απογείωση 08.30,του 3ου και 4ου ANSON) και Υποσμηναγός Κων/νος Δαβάκης(απογείωση 11.00,του 5ου ANSON),αμέσως μετά την επιθεώρηση "κτυπημένου" Αεροσκάφους σε μη ζωτικά σημεία)!Στα δύο πρώτα Αεροσκάφη AΝ SON,μαζί με τα Πληρώματα και τους Αξιωματικούς Επιβάτες,επιβιβάστηκαν ο Διοικητής της Μοίρας Επισμηναγός Ιπτάμενος Σπ.Δακόπουλος και δύο Επισμηναγοί Ιπτάμενοι από το ΓΕΑ,οι Σπ. Δαλιάνης και Μιχ. Δασκαλάκης.Είναι αυτονόητο ότι εάν ο Ηρωικός Συνταγματάρχης Κων.Δαβάκης,είχε αποδεχθεί τη πρόταση,θα είχε διαφύγει και αυτός στη Μ.Ανατολή και θα είχε αποφύγει τον μετέπειτα τραγικό θάνατο!Για τον Ηρωικό και Θρυλικό ήρωα της Πίνδου Συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, παραθέτουμε ορισμένες Αναφορές Προσωπικοτήτων της Εποχής : -ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Δ. ΚΑΘΕΝΙΩΤΗ-«Και ο μεν ηρωικός Συνταγματάρχης Κ. Δαβάκης ενσάρκωσεν εν τω ατόμω του όλον τον Αγώνα της Πίνδου. Εν συνεχεία, τας μεν Αμυντικάς Επιχειρήσεις Διήυθυνε κατά τρόπον αριστουργηματικόν,τας δε Επιθετικάς μετά τόσης ορμής και αυταπαρνήσεως ώστε εδέχθη-Ταξίαρχος αυτός-να τεθή επικεφαλής μιάς διλοχίας και μόνον, αποτελών μοναδικόν παράδειγμα καθ’όλην την Πολεμικήν Περίοδον» Δ. Καθενιώτης, Πρόεδρος Συμβουλίου Αντιστράτηγων! -"Ο ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ, ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΆΣ", στο βιβλίο του « Η Δόξα του '40”, χαρακτηρίζει τον Κωνσταντίνο Δαβάκη, ως μιά «μοναδική σύνθεση προσόντων που σπάνια πάνε μαζί». «Σπουδαίος ‘τρουπιέ’, όπως λένε οι Γάλλοι, πολέμαρχος, καπετάνιος με καρδιά βουνό, αισιοδοξία τρελή, θάρρος απροσπέλαστο, διοικητής ασύγκριτος, χέρι δυνατό, θέληση αλύγιστη, αλλά και ιδιοφυία στρατηγική, κάτοχος του εδάφους όσο λίγοι Διοικητές Στρατευμάτων. Ακούραστος μελετητής και γνώστης βαθύτατος της Τέχνης του Πολέμου, πρωτεύων στις ξένες Πολεμικές Ακαδημίες, Δάσκαλος Αξιωματικών σπάνιος, Συγγραφεύς Στρατιωτικός πρωτότυπος και πρωτοπόρος-ολόκληρη βιβλιοθήκη τα έργα του- μοναδικός ιχνηλάτης των ΄τακτικών καταστάσεων΄, ξάστερος στην κρίση, ευφάνταστος και γοργότατος στη σύλληψη του σχεδίου κι εκτελεστής άμεσος, μεγάλος μαέστρος του ελιγμού, επίμονος και παράφορος στον αγώνα»! Ο ήρωας του Πολέμου 1940 και Διάδοχος του Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη στη Διοίκηση του "Αποσπάσματος Πίνδου",ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΒΊΑΣ, σε Πολεμική Έκθεσή του, αναφέρει μεταξύ των άλλων : « Η προσωπική μου γνώμη, ως Επιτελούς του Τ.Σ.Δ.Μ., είναι ότι ο Συνταγματάρχης Δαβάκης Κων. εκέρδισε την πρώτην Μάχην, την Μάχην της Πίνδου, την Μάχην ήτις έσωσεν τον Πολιτισμόν ολοκλήρου του Κόσμου! Είναι Ήρως : διότι συνέλαβε το τολμηρόν Σχέδιον Ελιγμού, την Αντεπίθεσιν της 1ης Νοεμβρίου 1940, την οποίαν εκτέλεσαν τελεσφόρως και αποτελεσματικώς, ανακαταλαβών την Κορυφήν της Πίνδου, το Ταμπούρι, και τας διαβάσεις Κερασόβου και Λυκοράχης, αποκόψας ούτω όλας τας βορείως του Σμόλικα οδεύσεις, αναγκάσας την Μεραρχίαν Τζούλια να υποχωρήση και υπό την πίεσιν νεοαφιχθεισών δυνάμεων να διαλυθή. Απεφεύχθη, ούτως κατάληψις του Μετσόβου και ανετράπη το Σχέδιον του Ιταλού Αρχιστρατήγου. Είναι Ήρως : Διότι Ταξίαρχος ων, ετέθη επί κεφαλής Διλοχίας εις την ζωτικωτέραν κατεύθυνσιν της Αντεπιθέσεως, δίδων ούτω το παράδειγμα της αυτοθυσίας και Ετραυματίσθη εις την Πρώτην Γραμμήν του Πυρός υπό φορητού Όπλου, σπάνιον Παράδειγμα εις τα Στρατιωτικά Χρονικά". Υποβάλλεται εις τον Διοικητήν του Τ.Σ.Δ.Μ. Αντιστράτηγον Κον. Πιτσίκαν Ιωάννην. Υπογρ. ΙΩΑΝ.ΚΑΡΑΒΙΑΣ Αντισυνταγματάρχης Πεζικού. Ο Διοικητής του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας(ΤΣΔΜ)Αντιστράτηγος Ιωάννης Πιτσίκας,στον οποίο υπαγόταν ο Συνταγματάρχης Κων.Δαβάκης, μεταξύ των άλλων αναφέρει, προς το Αρχηγείο,στη Προσθήκη της από 8 Νοεμβρίου 1940 Ημερησίας Διαταγής"...Προτείνω γιά Προαγωγή τον Συνταγματάρχην Πεζικού Κωνσταντίνον Δαβάκην,εις τον βαθμόν του Υποστρατήγου επ'Ανδραγαθία,διά τας ηρωικάς του πράξεις..."!Μεταξύ των διασωθέντων Ελλήνων Αξιωματικών ήταν και ο τότε Λοχαγός και μετέπειτα Διοικητής Στρατιάς, Στρατηγός Κων. Κόλλιας, ο οποίος αποστρατεύθηκε μετά το Κίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου,κατά των Συνταγματαρχών, στις 13-12-1967,όπου σε συνέντευξή του, στο Διευθυντή της Ημερήσιας Αθηναικής Εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ", Γιώργο Ζερβό,εξήρε το πατριωτισμό,το στρατιωτικό πνεύμα,τις ικανότητες και τις Επιχειρησιακές γνώσεις, του Θρυλικού Συνταγματάρχη Κ. Δαβάκη και ανάλυσε τα αποτελέσματα μετά τη καθοριστική Νίκη του,τις πρώτες ημέρες του Πολέμου και την αποφασιστική σημασία της,στην έκβαση του Πολέμου!Ο Βρετανός Υφυπουργός Στρατιωτικών Τζων Φρήμαν,χαρακτήριζε τον Κωνσταντίνο Δαβάκη, στους διεθνείς στρατιωτικούς κύκλους,με το προσωνύμιο "Τροβαδούρο των τανκς"και τον θεωρούσε ως θεωρητικό Προφήτη της Μηχανοκίνησης του Στρατού! -"ΟΙ ΠΝΙΓΕΝΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ"!- Εκτός από τον Συνταγματάρχη Θρύλο, Κωνσταντίνο Δαβάκη, πνίγηκαν τέσσερις Συνταγματάρχες, δύο Αντισυνταγματάρχες, 9 Ταγματάρχες, 13 Λοχαγοί, 14 Υπολοχαγοί και 25 Ανθυπολοχαγοί. Σήμερα,Ογδόντα Χρόνια μετά από τη μεγάλη αυτή Τραγωδία και της υπενθύμισης της Υπέρτατης αυτής Θυσίας, του Ήρωα Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δαβάκη και των υπολοίπων 70 Γενναίων και Διακεκριμένων Ελλήνων Αξιωματικών του Έπους του 1940, οι οποίοι άφησαν τη τελευταία τους πνοή,στα παγωμένα νερά της Αδριατικής,Προσευχόμαστε και Παρακαλούμε Τον Ύψιστο γιά την Ανάπαυση των Ψυχών τους!

Ο κατάλογος των πνιγέντων Γενναίων Ελλήνων Αξιωματικών,έχει ως εξής:

1)Δαβάκης Κωνσταντίνος, Συνταγματάρχης, Αθήνα
2)Γεωργούλας Νικόλαος Συνταγματάρχης Βόλος
3)Καποδίστριας Α. Συντ/ρχης Ζάκυνθος
4)Σινιώρης Δημήτριος Συντ/ρχης Αλμυρός
5)Σύρρος Σπυρίδων Συντ/ρχης Αγρίνιο
6)Σινιώρης Ευάγγελος Αντισυντ/ρχης Αλμυρός
7)Γιαταγάνας Ιωάννης Αντισυντ/ρχης Βόλος
8)Καλφέλης Ταγματάρχης Μεσολόγγι
9)Αλεξανδρόπουλος Ι. Ταγματάρχης Μεσολόγγι
10)Βερναδάκης Σπύρος Ταγμ. Ζάκυνθος
11)Ανέστης Κων. Ταγμ. Βόλος
12)Καραστάθης Ηλίας Ταγμ. Λαμία
13)Κοντομήτρος Κων. Ταγματ.
14)Μόσχος Χρήστος Ταγμ. Ναύπακτος
15)Μολφέσης Γεράς. Ταγμ. Λευκάδα
16)Γιώσης Θεόδωρος Ταγμ. Ιωάννινα
17)Καραμέρης Ανδρέας Ταγμ. Αταλάντη
18)Καλίγερος Ιω. Λοχαγός Ζάκυνθος
19)Γιατράς Θεόδωρος Λοχαγός Ζάκυνθος
20)Οικονόμου Ιω. Λοχαγός δικαστικός Ζάκυνθος
21)Αδαμόπουλος Ανδρέας Λοχαγός Βόλος
22)Κύσσονας Δημήτριος Λοχαγός
23)Παπαδόπουλος Στυλ. Λοχαγός Λάρισα
24)Πρατίλας Γεώργιος Λοχαγός Ιωάννινα
25)Ρώσσης Κων.Λοχαγός,Άρτα26)Πρατίλας Αθανάσιος Λοχαγός Λάρισα
27)Καψάλης Κων. Λοχαγός Ιωάννινα
28)Αλεξίου Χρήστος Λοχαγός Άρτα
29)Πατέρας Κλέαρχος Λοχαγός-κτηνίατρος Λάρισα
30)Καρβέλας Διον. Υπλοχαγός Ζάκυνθος
31)Θεοδωρακόπουλος Π. Υπολοχαγός Ζάκυνθος
32)Πέρρος Σπ. Υπολοχαγός Ζάκυνθος
33)Λίλης Θεόδωρος Υποσμηναγός Αλμυρός
34)Βλαχάκης Ευάγγελος Υπίατρος Λάρισα
35)Αθανασιάδης Ε. Υπίατρος Χρυσό Παρνασίδος
36)Ζώγος Ιωάννης Υπολοχαγός
37)Μπουσβάρας Βας. Υπολοχαγός Μέτσοβο
38)Χρηστίδης Χρήστος Υπολοχαγός
39)Μέντζος Αθανάσιος Υπολοχαγός
40)Κατσαρός Διαμαντής Υπολοχαγός
41)Δούβλης Στυλ. Υπολ. Δικαστ. Λάρισα
42)Μητσιός Νικόλαος Λοχαγός Τύρναβος
43)Θεοφάνου Π. Υπολοχαγός Ζάκυνθος
44)Αποστολάκης Εμ. Υπολοχαγός Λάρισα
45)Κάϊβας Ιωάννης Υπολοχαγός-δάσκαλος Τύρναβος
46)Μακρής Ευάγγελος Ανθυποφαρμακοποιός
47)Κακαβιόλης Δημ. Ανθυπομοίραρχος
48)Μπρίσης Δημήτριος Ανθ/γός Μέτσοβο
49)Ραφτόπουλος Γ. Ανθ/γός Ζάκυνθος
50)Λαβράνος Κ. Ανθ/γός Κέρκυρα
51)Αγγελόπουλος Αθ. Ανθυπίατρος Λάρισα
52)Βεζυρούλης Ανθυπίατρος Λάρισα
53)Νικολούλης Α. Ανθυπίατρος Λάρισα
54)Κατσίγρας Κοσμάς Ανθυπίατρος Λάρισα
55)Καραγκούνης Δημ. Ανθυπίατρος Λάρισα
56)Λίτσας Δ. Ανθυπομοίραρχος Δελφοί
57)Τσιμίνης Ευάγγελος Ανθυπ/γός
58)Γεννηματάς Φαίδων Ανθυπ/γός Κερατέα
59)Ζώτος Σωτήριος Ανθ/γός Πάργα
60)Μιχελής Γ. Ανθυπ/γός Λευκάδα
61)Μιχελής Δημ. Ανθ/γός Λευκάδα
62)Κατινιώτης Σπ. Ανθυποφαρμακοποιός Ιωάννινα
63)Αναγνωστόπουλος Αντ. Ανθυπίατρος Παραμυθιά
64)Κονοσκούβαρος Κ. Ανθ/γός Ιωάννινα
65)Συμπέθερος Β. Ανθ/γός Φιλιππιάδα
66)Συμπέθερος Κων. Ανθυπίατρος Φιλιππιάδα
67)Κανδύλης Δημ. Ανθυπίατρος Λάρισα
68)Τσιμπλούλης Ευάγγ. Ανθυπίατρος Λάρισα
69)Παρτάλης Δ. Ανθ/γός Ιωάννινα
70)Μακρής Βασίλειος Ανθ/γός αυτοκιν. Λάρισα
71)Κολυβάς Κων. Ανθ/γός Ζάκυνθος.

Με την Ευχή και την παράκληση,Ο Κύριος της Δόξας,να Έχει Κατατάξει τις Ψυχές τους σε"Χώρα Ζώντων"!Αιωνία τους η Μνήμη!ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

Ο Διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου,Συνταγματάρχης Κων.Δαβάκης,το Σεπτέμβριο 1940,στη Πλατεία Επταχωρίου,(από 28/10/1949,Πλατεία Συνταγματάρχη Κων.Δαβάκη) , μπροστά από το Διοικητήριο του Αποσπάσματος!

Το Βρετανικό Υποβρύχιο " ΤΙΓΡΗΣ",το οποίο τορπίλισε και βύθισε,στις 21 Ιανουαρίου 1943,το Ιταλικό Επιβατηγό Ατμόπλοιο,"ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΒΑΣ", παρασύροντας στο θάνατο, τον Θρυλικό Ήρωα της Πίνδου Συνταγματάρχη Κων.Δαβάκη και άλλους 70, από τους 152, Έλληνες Ήρωες Αξιωματικούς,που μεταφέρονταν ως Όμηροι στην Ιταλία!

Το Ιταλικό Επιβατηγό Ατμόπλοιο "ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΒΑΣ"("CITTA DI GENOVA"),το οποίο βυθίστηκε στην Αδριατική,στις 21 Ιανουαρίου 1943,μετά από τον τορπιλισμό του από το Βρετανικό Υποβρύχιο "ΤΙΓΡΙΣ"("TIGRIS"), παρασύροντας στο θάνατο τον θρυλικό ήρωα της Πίνδου Συνταγματάρχη Κων.Δαβσκη και άλλους 70;από τους 152, Έλληνες Ήρωες Αξιωματικούς,που μεταφέρονταν ως Όμηροι στην Ιταλία!

ΠΕΙΡΑΙΑΣ - 21 Σεπτεμβρίου 1963
Διακομιδή των Οστών του Θρυλικού Ήρωα της Πίνδου Στρατηγού Κων.Δαβάκη και άλλων 70 Ελλήνων Ηρώων Αξιωματικών του 1940,με τη Κανονιοφόρο του ΠΝ "ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ",από τον Αυλώνα Αλβανίας στο Πειραιά της Ελλάδας και ενταφιασμός τους, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών!Τον Νοέμβριο 1978,έγινε μετακομιδή των Οστών του Στρατηγού Κων.Δαβάκη,σε Μαυσωλείο στο Κοιμητήριο Καλλιθέας!

ΠΕΙΡΑΙΑΣ 21/9/1963
Άφιξη των διακομισθέντων Οστών,του Θρυλικού Ήρωα της Πίνδου Στρατηγού Κων.Δαβάκη και των άλλων 70 Ηρώων Ελλήνων Αξιωματικών,από τον Αυλώνα Αλβανίας στην Ελλάδα(Πειραιά)!Διακρίνονται Εκπρόσωποι της Πολιτείας και Συγγενείς που υποδέχτηκαν τα Οστά των Γενναίων Πολεμιστών Οικείων τους!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ.ΔΑΒΑΚΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ-ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΝΟΜΑΡΧΗΣ(18 Αυγούστου 1927-28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2000)!

Σαν σήμερα,πριν από 23 Χρόνια,έφυγε από κοντά μας,σε ηλικία 73 ετών,ο αγαπημένος μας Κωνσταντίνος Δ.Δαβάκης,ένα εκλεκτό,διακεκριμένο, διαπρεπές και αξιοπρεπές Μέλος της Οικογένειας Δαβάκη! Γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου 1927,στο Χωριό Κεχριάνικα της Κίττας Λακωνίας(Ανατολική Μάνη).Ήταν γιός του Δάβου Δ. Δαβάκη,αδελφού του Ήρωα της Πίνδου Συνταγματάρχη Κωνσταντίνου Δ. Δαβάκη,του Υπουργού Δημητρίου Δ.Δαβάκη,του Βουλευτή Β'Περιφ.Αθήνας Παιδίατρου Ιωάννη Δ.Δαβάκη και του "Πεσόντα Υπέρ Πατρίδος"(3 Ιουνίου 1940),κατά τη διάρκεια "Διατεταγμένηης Πτήσεως",Ανθυποσμηναγού Ιπτάμενου(5η Σειρά Ικάρων) Μιχαήλ Δ. Δαβάκη.Μητέρα του ήταν η Ιουλία Δαβάκη και αδέλφια του ήταν ο Δικαίος(Διευθυντής στην ΥΠΑ και Πρόεδρος του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ),ο Λεωνίδας(Σμήναρχος) και η Σοφία (σύζυγος Γεωργίου Ζωάκου)!Δημιούργησε μία όμορφη και αξιοζήλευτη Οικογένεια!Σύζυγός του ήταν η αγαπημένη του Ελένη Δαβάκη, με την οποία απέκτησαν τρία εξαιρετικά παιδιά!Ο Κωνσταντίνος Δ.Δαβάκης,το 1946,εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων(ΣΣΕ),από την οποία αποφοίτησε το 1948 και ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πεζικού!Έλαβε μέρος στις Επιχειρήσεις του Ανταρτοπολέμου/Εμφυλίου,με τον Εθνικό Στρατό,όπου διακριθηκε γιά το Θάρρος,την Ανδρεία και τη Γενναιοψυχία του!Υπηρέτησε ως Υπασπιστής του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Δημητρίου Δ.Δαβάκη και στις Ειδικές Δυνάμεις/Ε 'Μοίρα Καταδρομών,απ'όπου και αποστρατεύτηκε το 1960 με αίτησή του,με το Βαθμό του Ταγματάρχη.Στη συνέχεια φοίτησε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,από την οποία αποφοίτησε το έτος 1965.Από το 1968 διετέλεσε Δικηγόρος Αθηνών.Το 1974,διορίστηκε Αναπλ.Νομάρχης Αττικής, ενώ από το 1978 τοποθετήθηκε Νομάρχης Δυτικής Αττικής,με Έδρα το Αιγάλεω,θέση που κατείχε μέχρι το Μάιο του 1980,που τοποθετήθηκε μέχρι το Νοέμβριο του 1981, Νομάρχης Αττικής! Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Νομάρχης(1974-1981),διακρίθηκε γιά την εντιμότητά του,τις ικανότητές του και γενικά γιά τη χρηστή του Διοίκηση!Έχει συγγράψει Βιβλία,όπως: "Η Σημασία των Ηθικών Δυνάμεων εις τας Ενόπλους Δυνάμεις","Το Πεζικόν Παραμένει η Βάσις διά την Οργάνωσιν των Συγχρόνων Στρατών" και Μελέτες σχετικά με :"το Εμπράγματον και το Οικογενειακόν Δίκαιον"! Απεβίωσε στις 28 Φεβρουαρίου 2000 και Κηδεύτηκε στο Α'Νεκροταφείο της Αθήνας,την επόμενη ημέρα,29 Φεβρουαρίου!Με περιέβαλε με την αγάπη του!Με συμβούλευε και με δίδασκε!Τον θυμάμαι και τον αναπολώ με αγάπη!Τον τιμώ και τον ευχαριστώ! Ο Θεός να Αναπαύει τη Ψυχή του!ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ ΤΟΥ!

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1998 – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2023 – ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΤΕΡΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΔΑΒΑΚΗ

ΠΕΡΑΣΑΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ!ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕ ΠΑΤΕΡΑ! Σαν σήμερα πριν 25 χρόνια,πέταξες γιά το Μεγάλο Ταξίδι και εγκαταστάθηκες στη Γειτονιά των Αγγέλων! Μου λείπεις πολύ!Το κενό δυσαναπλήρωτο!Δεν υπάρχει μέρα που να μη σε σκέφτομαι!Σου οφείλω τα πάντα!Σε Ευχαριστώ,σε Ευγνωμονώ και σε Τιμώ! Καλή Αντάμωση!

ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟΥ "Πτέραρχος Κωνσταντίνος Δαβάκης-ΤΟ ΕΠΟΣ ΕΝΟΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ"!ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΟΩΝ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΩΝΣΤΑΣ.

1915-1998
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ-4ης Σειράς Σχολής Αεροπορίας/Ικάρων!

ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ.ΔΑΒΑΚΗΣ.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ(1940-1949), ΙΩΑΝΝΗ ΜΠΟΥΓΑ!
23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 Διαφυγή 5 Αεροπλάνων ANSON* από το Χασάνι στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου.

Μετά τις συνεχείς Αερομαχίες των προηγουμένων ημερών πάνω από την Αττική, οι Γερμανοί είχαν επικρατήσει στον Αέρα. Στο τέλος της ημέρας την 22α Απριλίου, λίγα Ελληνικά και Βρετανικά Αεροπλάνα είχαν παραμείνει άθικτα . Στο Αεροδρόμιο του Χασανίου/Ελληνικού υπήρχαν 10 Αεροπλάνα τύπου ANSON της 13ης Μοίρας Ναυτικής Συνεργασίας, στην οποίαν υπηρετούσαν ως Διοικητής της Μοίρας ο Επισμηναγός Ιπτάμενος Σπυρίδων Δακόπουλος και ως Διοικητής του Σμήνους Επιχειρήσεων ο Υποσμηναγός Ιπτάμενος Κωνσταντίνος Δαβάκης**, εξάδελφος του ήρωα της Πίνδου, Συνταγματάρχη Κων/νου Δαβάκη και του "Πεσόντα Υπέρ Πατρίδος"(1940)Ανθυποσμηναγού Ιπταμένου Μιχαήλ Δαβάκη. Από τις 10 Απριλίου είχε αποφασισθεί η Μετακίνηση και των τριών Μοιρών Ναυτικής Συνεργασίας (11η,12η και 13η ΜΝΣ),στη Κρήτη και από εκεί στη Μέση Ανατολή!
Επειδή καθυστερούσαν να κοινοποιηθούν στις Μοίρες οι Διαταγές Εκτέλεσης των Μετακινήσεων και επειδή ήδη είχε εκδοθεί η υπ'αριθμ.ΑΠ2952/16-4-1941 Διαταγή του ΓΕΑ,γιά καταστροφή Υλικού και Μέσων και όλοι ευρίσκοντο σε σύγχυση, με δική του πρωτοβουλία, ο Διοικητής του Σμήνους Επιχειρήσεων, Υποσμηναγός Ιπτ. Κ.Δαβάκης,έπεισε τον Διοικητή της Ανωτέρας Διοίκησης Αεροπορίας Ναυτικού(ΑΔΑΝ),Σμήναρχο Ιπτάμενο Χρ.Μοσχοβίνο και μετέβησαν στο Υπουργείο Ναυτικών,όπου φρόντισε και έλαβαν την υπ'αριθμ.ΓΕΝ/ΑΔΑΝ4341/22-4-1941 γραπτή Διαταγή του Αντιπροέδρου και Υπουργού Ναυτικών, Ναυάρχου Αλεξ. Σακελλαρίου γιά να Μετακινηθεί η 13η Μοίρα στην Αίγυπτο, μέσω Κρήτης.Ο ΑΔΑΝ Σμήναρχος Ιπτ. Χρ.Μοσχοβίνος,ανέθεσε την Οργάνωση της όλης Επιχείρησης στον Διοικητή του Σμήνους Επιχειρήσεων της Μοίρας Υποσμηναγό Ιπτάμενο Κ.Δαβάκη,γι'αυτό και απογειώθηκε τελευταίος. Όμως, πολύ πρωί(06.20) την 23η Απριλίου, πριν προλάβουν να απογειωθούν τα ANSON της 13ης Μοίρας, μιά Επιδρομή των Γερμανών στο Χασάνι κατέστρεψε εντελώς στο Έδαφος τα 5 από τα 10 Αεροπλάνα, με το ένα από τα εναπομείναντα 5, αρκετά κτυπημένο και τον διάδρομο γεμάτο λάκους και κομμάτια Αεροπλάνων. Μερικοί υποστήριξαν να εγκαταληφθούν τα εναπομείναντα Αεροπλάνα και να μην εκτελεσθεί η Διαταγή Μετακίνησης.Στο τέλος επεκράτησε η γνώμη και η επιμονή του Κων. Δαβάκη, να εφαρμοσθεί η Διαταγή Μεταστάθμευσης με τα Αρεροπλάνα που απέμειναν. Έτσι, πριν επανέλθουν οι Γερμανοί, τα 5 ANSON απογειώθηκαν,ανά ζεύγη, βιαστικά και με δυσκολία μέσα από τον τραυματισμένο Διάδρομο. Τα 4 πρώτα πέταξαν(Τα 2 στις 06.30 και τα άλλα 2 στις 08.30),με Πιλότους Υπαξιωματικούς της Αεροπορίας(Επισμηνίες Θεόδ.Καρβουτζής,Σπύρος Παπαδόπουλος,Δημήτριος Γαλανάκος και Βασίλειος Κουρδής), ενώ το πέμπτο που είχε κτυπηθεί, αλλά βιαστικά κρίθηκε "ετοιμοπόλεμο", πέταξε (11.30) τελευταίο,με Πιλότο τον Υποσμηνογό Κων. Δαβάκη.Μαζί του επιβιβάστηκε και ο Επισμηνίας Μηχανικός Ευάγγελος Μπαμπάς.Στο πρώτο ζευγάρι, επιβιβάστηκαν ο Διοικητής της Μοίρας Επισμηναγός Ιπτ. Σπ.Δακόπουλος και από το ΓΕΑ οι Επισμηναγοί ΙπτάμενοιΜιχ.Δασκαλάκης και Σπ.Δαλιάνης!

Τα 5 Αεροπλάνα,γιά να αποφύγουν τον εντοπισμό τους από τα Γερμανικά καταδιωκτικά, πέταξαν πολύ χαμηλά,σχεδόν αγγίζοντας την επιφάνεια της θάλασσας και έφθασαν στο Μάλεμε της Κρήτης. Από εκεί, το ίδιο απόγευμα πέταξαν στη Δυτική Αίγυπτο, στο Αεροδρόμιο της Μάρσα-Ματρούχ, το πλησιέστερο στο Μάλεμε. Εφοδιάστηκαν από τους Βρετανούς με καύσιμα και το σούρουπο της ίδιας ημέρας έφθασαν στο Αεροδρόμιο της Αλεξανδρείας. Σύντομα τα 5 ANSON εντάχθηκαν στη RAF ως Ανεξάρτητη Ελληνική Μονάδα και άρχισαν Επιχειρήσεις Ανθυποβρυχιακής Έρευνας και Βομβαρδισμούς Εχθρικών Στόχων! (Πηγές: «Το Έπος Ενός Αθάνατου», Εμαν. Κώνστας και οι δύο βραβευμένοι τόμοι των βιβλίων του ιστορικού συγγραφέα,ήρωα Πτεράρχου Αεροπόρου Ηλία Καρταλαμάκη,"Η ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ '40" και "ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ" ).

ΥΓ// 1. Να σημειωθεί ότι ο Υποσμηναγός Κων/νος Δαβάκης, το βράδυ της 22αςΑπριλίου μετέβη στο Νοσοκομείο που νοσηλευόταν ο εξάδελφός του Συνταγματάρχης Κ.Δαβάκης,μαζί με τον Διοικητή της ΑΔΑΝ Σμήναρχο Ιπτάμενο Χρ.Μοσχοβίνο και τον αδελφό του Συνταγματάρχη Παιδίατρο Ιωάννη Δαβάκη και του πρότειναν,να τον πάρει την επομένη μαζί του στην Αίγυπτο.Θα συνοδευόταν μάλιστα και από δύο Στρατιωτικούς Ιατρούς! Εκείνος αρνήθηκεκατηγορηματικά, λέγοντας ότι ήδη οργανώνει Αντιστασιακή Ομάδα και όταν γινόταν καλά, θα ξεκινούσε Αντίσταση εναντίον των κατακτητών. Όταν αργότερα ,τον Δεκέμβριο του 1942, έκανε τις πρώτες του κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση,ενώ ακόμη ήταν στο Νοσοκομείο, συνελήφθη από τους Ιταλούς. Τον Ιανουάριο του 1943, κατά τη μεταφορά του στην Ιταλία,ωςΌμηρος, το Ιταλικό πλοίο "ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΒΑΣ", τορπιλίστηκε και βυθίστηκε από το Βρετανικό υποβρύχιο "ΤΙΓΡΗΣ"και ο βαριά τραυατισμένος Κων. Δαβάκης, ήταν μεταξύ των νεκρών.

2.Η 11η Μοίρα που ο Διοικητής της,Επισμηναγός Ιπτ.Χρ.Πασιαλής δεν εκτέλεσε την υπ'αρ.Α558/434/22-4-1941 Διαταγή Μετακίνησης γιά Σούδα,αν και είχε διαβεβαιώσει τον Διοικητή της ΑΔΑΝ γιά την εκτέλεσή της,οδήγησε τη Μοίρα στη Μονεμβασία,όπου μετά τριήμερη παραμονή εκεί,πυρπολήθηκαν όλα τα Υδροπλάνα από Επιδρομή Γερμανικών Αερολάνων!(Από το Αρχείο του Σμηνάρχου Ιπταμένου Χρ.Μοσχοβίνου).Την ίδια τύχη είχε και η υπό τον Επισμηναγό Ιπτ.Αραμπατζή 12η ΜΝΣ που καταστράφηκαν στα Γιάννενα 8 Αεροπλάνα Ντορνιέ 22, 2 Υδροπλάνα ευρίσκοντο στο ΚΕΑ γιά επισκευή,ενώ το τρίτο με πιλότο τον Σμηναγό Ιπτ.Χρ.Χριστόπουλο,παρέμενε σε Ετοιμότητα στα Παλούκια γιά τη μεταφορά του Αρχηγού ΓΕΝ Ναυάρχου Αλ.Σακελλαρίου στη Κρήτη,αλλά και αυτό καταστράφηκε από Γερμανικούς βομβαρδισμούς!Διασώθηκε μόνο 1 Υδροπλάνο χάρη στη πρωτοβουλία του Υποσμηναγού Ιπταμένου Δ.Δημητριάδη,που το οδήγησε με πρώτο Σταθμό την Κρήτη στην Αίγυπτο!

3. Ο Υποσμηναγός Κων/νος Δαβάκης συνέχισε την καριέρα του σε υπεύθυνες θέσεις της Ελληνικής Αεροπορίας στη Μέση Ανατολή, μη επιτρέποντας τη δράση κομμουνιστών στις Μονάδες του(Εντοπισμός,σύλληψη και άμεση μετάταξη στο Στρατό Ξηράς). Γι αυτήν του τη στάση, με βάση τη γνωστή «Αρχή της Οικογενειακής Ευθύνης» των κομμουνιστών, πλήρωσαν οι γονείς του και δύο αδέλφια του φοιτητές, πίσω στην Πατρίδα. Στις 24 Δεκεμβρίου 1944, συνελήφθησαν στο σπίτι τους στον Πειραιά(Αγία Σοφία), μεταφέρθηκαν στον Κοκκινόβραχο του Πειραιά και εκεί δολοφονήθηκαν.

(*) Anson. Δικινητήρια Αεροπλάνα Περιπολίας και Βομβαρδισμού, μονοπτέρυγα,πενταθέσια, Βρετανικής κατασκευής!Έφεραν ένα πολυβόλο γιά τον Χειριστή και ένα γιά τον Παρατηρητή σε πυργίσκο,των 7,7 χιλιοστών.Έφερε επίσης 2 βόμβες των 100 λιβρών και 8 των 12 λιβρών.Ανέπτυσε ταχύτητα 250 χιλιομέτρων την ώρα.Η Ελλάδα είχε αγοράσει 12,το 1938.

(**) Ο Κων/νος Δαβάκης (στις φωτογραφίες) τελείωσε την καριέρα του στην Αεροπορία με τον βαθμό του Υποπτεράρχου.Παρατίθενταιεπίσης και φωτογραφίες Μελών της Οικογένειας Δαβάκη με περίληψη η Προσφορά τους στη Πατρίδα!

1915-1998
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ-4ης Σειράς Σχολής Αεροπορίας/Ικάρων!.

1943
ΚΑΜΠΡΙΤ ΑΙΓΥΠΤΟΥ!ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟ ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟ Π.ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ.ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ.

1915-1998
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ-4ης Σειράς Σχολής Αεροπορίας/Ικάρων!ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ-4ης Σειράς Σχολής Αεροπορίας/Ικάρων!

1947
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ!Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β',ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ!ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΑΣΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟ ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Γ.ΔΑΒΑΚΗ!

ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ-24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1993/24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023-ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΆΝΩΝ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΓΙΑΣΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΦΙΛΟΘΕΌΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ-ΑΣΚΗΤΗ-ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΥ!

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1993,παρουσία μεταξύ άλλων και της ταπεινότητάς μου,έγινε στην Ιερά Μονή Παναγίας Μυρτιδιώτισσας Θαψανών Πάρου,η Ανακομιδή των Ιερών και Τιμίων Λειψάνων του Όσιου Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου! Ακολούθησε Αρχιερατικό Συλλείτουργο στο οποίο Ιερούργησαν οι Μακαριστοί Μητροπολιτες Παροναξίας Αμβρόσιος,Αργολίδας Ιάκωβος και Θήρας Παντελεήμων! Ο Άγιος Φιλόθεος Ζερβάκος,γεννήθηκε το Μάιο του 1884,στα Πακια (πλησίον των Μολάων) της Επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς Λακωνίας.Γονεις του ήταν οι πιστοί και ευσεβείς Παναγιώτης και Αικατερίνη Ζερβάκου.Το κοσμικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος,μέχρι να λάβει το Μοναχικό Σχήμα,στις 29 Δεκεμβρίου 1907,στην Ιερά Μονή Λογγοβάρδας Πάρου,όπου έλαβε το όνομα Φιλόθεος! Την επόμενη μέρα Χειροτονήθηκε Διάκονος.Το 1912 Χειροτονήθηκε Ιερέας καί ένα χρόνο μετά Προχειρίστηκε Αρχιμανδρίτης!Ήταν "Πνευμα τικό Τέκνο", του Αγίου Νεκταρίου,ο Οποίος τον προέτρεψε να μεταβει στη Μονή Λογγοβάρδας στη Πάρο,γιά να Μονάσει! Το 1930,μετά το Θάνατο,του Ηγούμενου της Μονής Λογγοβάρδας Ιερόθεου,με Διαθήκη που άφησε,ο Πατέρας Φιλόθεος,έγινε Καθηγούμενος της Μονής!Ευδόκησε ο Θεός και ο Πατέρας Φιλόθεος,γνωρίστηκε με πολλά ενάρετα και ευσεβή πρόσωπα,όπως με τους Αγίους Νεκτάριο Αιγίνης,Νικόλαο Πλανά,Σάββα Καλύμνου,Άνθιμο Χίου,καθώς και με ενάρετους Μοναχούς και πιστούς Χριστιανούς! Υπήρξε στενός Φίλος των μεγάλων Συγγραφέων Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και Αλέξανδρου Μωραιτίνη,με τους οποίους συνέψαλλε στις Αγρυπνίες που πραγματοποιούνταν στη μικρή Εκκλησία του Αγίου Ελισαίου,στο Μοναστηράκι στην Αθήνα!Η Οικογένεια του Σιδηροδρομικού και Μακεδονομάχου παππού μου, Γεωργίου Δαβάκη του Βρεττού και στη συνέχεια ο πατέρας μου Πτέραρχος Κωνσταντίνος Γ.Δαβσλης,είχαν συνδεθεί, με εξαιρετικά μεγάλη,βαθιά και ειλικρινή φιλία,αγάπη και αλληλοεκτίμηση,με τον συμπατριώτη τους,Άγιο Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο!Με τον πατέρα μου συνδέθηκε ακόμη πιό στενά,μετά τογ αναίτιο ξεκληρισμό της οικογένειάς του,από τους Κομμουνιστές της ΟΠΛΑ,στο Πειραιά,τα Χριστούγεννα του 1944,όπου τον βοήθησε ψυχολογικά και του συμπαραστάθηκε ο Άγιος Φιλόθεος, σαν δεύτερος πατέρας του!Αρκετές φορές είχε φιλοξενηθεί από τους γονείς μου και ησύχαζε,ηρεμούσε και προσευχόταν, στην εξοχική μας κατοικία στη Κινέτα Μεγάρων.Έτσι είχα τη χαρά,την ευτυχία και τη τιμή,να τον γνωρίσω,να τον συναναστραφώ από πολύ κοντά και να λάβω την Ευλογία Του.Ο Αρχιμανδρίτης Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος Κοιμήθηκε Όσιακά,σε ηλικία 96 ετών,στην Ιερά Μονή Θαψανών της Πάρου,στις 06 00 το πρωί,την 8η Μαίου 1980! Διετέλεσε Ιερομόναχος και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας Πάρου! Υπήρξε μία μεγάλη σύγχρονη Μορφή της Ορθοδοξίας! Διέθετε Ταπεινό Φρόνημα,είχε Μνήμη Θανάτου,Ισόβοια Μετάνοια και Νοσταλγία να Εκδημήσει στη Μέλλουσα Ουράνια Πατρίδα!Το 1906 υπηρέτησε τη Στρατιωτική του Θητεία,στο 2ο Ιππικό Σύνταγμα στην Αθήνα,ως Υπαξιωματικός. Το Όνομα του,βρίσκεται "Στας Δέλτους",του Οικουμενικού Πατριαρχείου γιά Αγιοκατάταξη,αφού η Αγία Βιοτή του,δεν πέρασε απαρατήρητη από το Πλήρωμα της Εκκλησίας! Ευχόμαστε να έλθει σύντομα η λαμπρή,χαρμόσυνη και μεγάλη ημέρα,που η Εκκλησία μας θα Διακηρύξει Επίσημα,αυτό που και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κκ Βαρθολομαίος κατά καιρούς Διακηρύτει:Την Αγιότητα του Πατέρα Φιλόθεου Ζερρβάκου⁰!Δηλαδή αυτό που είναι βέβαιο στις συνειδήσεις των Πιστών,να γίνει και επίσημα δεκτό εις Δόξαν Του εν Τριάδι Θεού!Τον Αγαπάμε,τον Πιστεύουμε,τον Μνημονεύουμε και τον Τιμάμε!Μεγάλη η Χάρη Του!Να έχουμε πάντα την Ευλογία και την Ευχή, Του Αγίου Φιλόθεου Ζερβάκου! ΣΤΗ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ,ΚΑΤ'ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ,ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΧΤΕΙ ΟΙ ΕΞΗΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΟΨΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ ΤΟΥ:"ΞΕΝΟΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ- ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΘΕΟΥ"!

8 Μαιου 1884-1980
ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ

1884-1980
ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: "ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Η ΣΩΤΗΡΙΑ"!

1884-1980
ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ:ΟΠΟΙΟΣ ΦΥΓΕΙ ΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ,ΕΥΤΥΧΗΣ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ!

1884-1980
Πατέρας Φιλόθεος Ζερβάκος:"Μεγάλη η Δύναμη της Ελεημοσύνης"!